Zoon van 4 zit sinds 2,5 jaar op belgische school omdat psz niet mogelijk was.
Echter wou de juf niet meewerken met schoolschriftje (ivm mijn doofheid en om voorkomen dat er communicatieproblemen zouden komen)
Echter richtte ze zich wel meer naar mijn man toe als we hem kwamen brengen.
We dachten: ah is maar jaartje… misschien gaat het volgende jaar beter.
Gaandeweg hebben we ons meer gericht op aankleden en uitkleden en hem zindelijk laten worden.
Knutselen deden we ook maar niet teveel want we wouden hem niet overstimuleren.
We waren blij dat het zomervakantie was want dan zou hij naar nieuwe juf gaan.
Helaas wou zij ook niet meewerken aan schoolschriftje. Naja… dan maar niet want kan haar wel redelijk goed verstaan. Afgesproken met mijn man dat hij de oudste altijd naar klas bracht terwijl ik de jongste naar zijn klas bracht want zijn juf wou wel meewerken aan schoolschriftje. Naarmate de tijd verstreek, viel het ons op dat onze jongste veel schoolwerkjes meekreeg naar huis. veel schilderen en tekenen.
Ook was het in zijn klas veel rustiger en orderlijker. (oude juf van zoon is voor de zomervakantie met de vut gegaan.)
Wij zijn toen gaan nadenken en hebben we alle knutselwerkjes van oudste zoon bij elkaar gepakt en toen zagen we dat veel van zijn knutsels voornamelijk door de juf zijn gemaakt en het meeste was alleen maar scheur en plak werk.
Langzaam heb ik het knutselen weer toegevoegd in onze ritme.
En nu doet hij dat met veel plezier.
Echter, na halfjaar krijgen we hard te horen dat onze zoon maar naar een revalitatiecentrum moest want ze hadden gemerkt dat hij achterstand had in kleuren benoemen en tellen tot 5. kan niet knippen. Positief was wel dat hij zo knuffelig was en sociaal. Echter, hij begint wel vaker te zeggen: Ik kan het niet. Wij hadden toen echt zoiets van… wat? wij doen het juist rustig aan zodat we hem niet overstimuleren en nu moet hij ineens zus en zo kunnen terwijl we niet wisten dat het behandeld werd en daarbij die knutsels van vorig jaar… wat deed zij wel niet in de klas? liet ze de kinderen alleen maar spelen? en dan moet hij ineens dit alles perfect kunnen?
Dit alles komt zooo rauw op onze dak.
Nu is het net of het onze schuld is dat wij hem niet genoeg gestimuleerd hebben? terwijl we juist later hebben gehoord dat meerdere ouders dat te horen hebben gekregen dus 1+1= 2 lijkt me?
Zelf ben ik van mening dat de juf het eerder met ons had kunnen bespreken zo van… kunnen jullie hem thuis extra stimuleren en dan kijken we over tijdje of er misschien hulp bij moet?
Maar nee, ze had zonder overleg contact opgenomen met de zorgcoordinator geloof ik? en die is in de klas komen kijken en daarop hebben ze gebasseerd dat hij achterstand heeft.
zucht… ik weet het even niet meer 
Momenteel willen wij op basis van dit alles gaan zoeken naar andere school.
Of zouden we toch maar ja en nee en amen moeten zeggen en onze zoon naar revalitatiecentrum sturen?
Ohja,
Ik heb nog in gesprek met de juf aangegeven dat wij extra willen oefenen thuis met hem en of ze voorbeelden had voor ons of tips.
Niets van dat alles… ze zei dat we maar moesten praten met de zorgcoordinator en dat zou pas na de kerstvakantie kunnen.
Tja, daar sta je dan weer hé
Dikke knuffel voor je hoor.
ik heb in het discussietopic al gereageerd en het daar wat algemeen gehouden.
Hier geef je veel meer inhoudelijk aan en dan vind ik het een tekortkoming van de school dat ze niet willen meewerken aan een betere communicatie. Door jouw handicap zou dat wel fijn zijn!
Ik denk dat en knutselen en leren zelfstandig dingen doen hem niet zou overstimuleren hoor. Knutselen is niet alleen leren, is ook spelen. Als het niet echt zijn ding is kun je er echt wel iets mee zodat hij het ook als spel ziet.
Ik weet niet hoe groot jouw handicap is, maar het is wellicht logisch dat jij ook minder met je zoontje praat en dat hij daardoor dingen minder goed kan benoemen??
Dit kan hem nu en ook later wel wat belemmeren en daarin zie ik dan wel positieve dingen in hulp van buitenaf. Al was het maar om handreikingen te krijgen hoe jullie hem kunnen stimuleren zonder dat het TE wordt.
Ik snap dat je boos bent dat ze zonder overleg hulp inroepen van een deskundige en dan al met een advies komen. Dit vind ik ook terecht van jullie. Alleen ik zou het gesprek aangaan en voor jezelf nog eens overwegen waarom je deze school hebt gekozen en wat het alternatief is.
Het is niet leuk te bemerken dat er een achterstand is bij je kind, die wellicht maar relatief is en als je er dan op deze manier achter moet komen komt de douche extra koud aan.
Ik denk dat in deze de juffrouw zelf niet goed weet wat ze er mee moet, en dat ze daarom doorverwijst naar de zorgcoordinator.
Ik zou een gesprek aan vragen met EN de juffrouw, En de zorgcoordinator en een leidinggevende (directeur).
Daar zou ik mijn onvrede uiten en vragen hoe we nu verder moeten ,wat de problemen zijn en wat de mogelijke oplossingen.
Na het gesprek kun je altijd alsnog naar een andere school overstappen!
Heel veel succes hoor. Laat je nog weten hoe het verder gaat.
Wat is trouwens een revalitatiecentrum??
natas
Ik had ook gereageerd in dt, maar deze info is specifieker.
Ik heb werkelijk nog nooit gehoord van een revalidatiecentrum (?) voor het
“achterlopen met kleuren, plakken en knippen” . Ik ben geen kleuterjuf,
maar volgens mij gebeurd dat niet in nederland hoor. Woon je wel in Nederland (gezien je eerste zinnen)?
Ik zou thuis lekker speels oefenen (wat ze in de kring ook doen)
Verder zou ik eens met de juffen gaan praten over wat hij niet heeft gehad
in de vorige jaren. En anders doorspelen naar de directie.
Praat ook over het communicatiebeleid. Het is toch raar dat de ene juf niet
met een schriftje wil communiceren en de ander wel? Wat is hun bezwaar?
Ik zou deze dingen echt aankaarten.
Verder: elk kind ontwikkelt anders en op eigen tempo. Als jij verder niks
anders ziet in zijn ontwikkeling: niet te veel zorgen maken en de klacht
van de juf van je af laten glijden.
Dankjullie wel dames :-*
Wat communicatie tussen onze kinderen en mij betreft; daar heb ik al hulp voor gevraagd en dat is onlangs stop gezet omdat dat juist goed gaat.
Ze weten dat ze mij moeten aankijken en duidelijk moeten praten en anders heb ik altijd nog basis gebaren die ze ook kennen en alleen mogen gebruiken als ik het echt niet versta en of ze te overstuur zijn om duidelijk te kunnen praten.
Mijn man heeft ook tips gehad en hij heeft dagelijks gesprekken met hun waarbij hij ook goed op hun spraak let.
wat betreft revalidatiecentrum… ik had daar ook mijn vraagtekens bij maar als ik google gebruik en daarop zoek in zelzate… blijkt die toch wel te bestaan.
http://www.revalidatiecentrum.be/
Wij hebben voor deze school gekozen omdat psz niet mogelijk is. en we vonden het mooie oplossing tot ze allebei leerplichtig zijn en dan wouden we ze al overplaatsen naar school dichterbij. en we hadden positieve verhalen gehoord uit de omgeving.
We gaan zeker nog gesprek aan met zorgcoordinator na de kerstvakantie.
Wil hier ook precies weten wat er aan de hand is.
Daarna kunnen we altijd nog kiezen voor andere school maar stiekem zijn we toch wel al beetje aan het rondkijken.
Om een indicatie te geven, hier zit de dochter van mijn vriendin nu in groep 2 vanaf de zomer (nl onderwijs). Zij is dus nu dik 5 jaar.
Bij haar is geconstateerd dat het tot 5 tellen nog niet vlot gaat (dus ook bijv wijs het groepje van 4 visjes aan etc). En ze kent volgens juf niet meer dan 5 letters (de b is van Bus. Wijs hem eens aan etc).
Dit is het niveau wat ze zou moeten hebben nu. Bij haar dochter ligt het aan faalangst. Thuis kan ze het erg goed maar op school laat ze het niet zien.
Ik denk dat jouw probleem snel in te halen is door het thuis oefenen. imo te vroeg om prof hulp in te schakelen omdat het een achterstand is op een gebied waar kinderen van die leeftijd een natuurlijke interesse in hebben. Als het goed is, heb je dat zo met een paar keer aandacht aan besteden wel opgepikt.
ik vraag me af wat d eeisen zijn dan op een belgische school voor kindjes van vier.
Hier moeten ze kunnen tellen en benoemen tot vijf, voor de zomervakantie, dus voor ze over gaan naar groep twee, idem met de kleuren, en dan alleen de hoofdkleuren!
Wel heftig zeg! vooral omdat jullie je al zo hebt ingezet om het samen goed te doen, wat ook al een periode goed gelukt is!
overigens zonder overleg met jullie zorgcoordinator enzo, mag dat wel in belgie? hier doen we alles in overleg! als er zorgen zijn, worden die eerst besproken met de ouders, en dan pas wordt er aan de bel getrokken door er mensen bij te halen!
sterkte zeg!
hij “moet” niks in mijn ogen…
De school bepaald mijns inziens niet wat je zoon “MOET”. Dat doen jullie!
Er vallen me een paar dingen op…
Je zegt dat je thuis niet (minder) hebt geknutseld ivm “overstimulering”. Was daar een reden toe dan? Kostte het zindelijk worden en aan- en uitkleden zoveel energie van het ventje dat knutselen “overstimulering” betekende? Heeft dat een reden dan? Want aan- en uitkleden is toch maar 2, hooguit 3 x per dag en zindelijk worden een doorlopend proces waar je niet continue op let. Knutselen kan gewoon plezier zijn… en geen “moeten”… Als je een reden hebt om knutselen als “overstimuleren” te zien, dan zou ik bijna denken dat je ook zelf vind dat het manneke gedoseerd dingen aangeboden moet krijgen; meer dan andere kindjes? Zo ja, dan is het niet zo vreemd dat ze hem op school ook “eruit pikken”?
Ten tweede valt me op dat je nogal bozig doet over het feit dat de juffen niet willen meewerken aan een schriftje ivm communicatie. Terwijl een “juf later” je schrijft dat je haar wel kunt verstaan en ook dat jullie het zelf prima oplossen door je man de oudste weg te laten brengen. Ik denk dat een juf met zoveel kindjes in de klas vooral zich moet richten op de kinders en wanneer een probleem zo opgelost kan worden als dat jullie hebben gedaan het alleen maar logisch is dat ze geen schriftje wil schrijven. het heeft in mijn ogen ook niet iets met het onderwerp te maken. Je kunt b.v. wel aanvragen om 1 x per maand een “10-minuten-gesprekje” te houden waar je de ontwikkeling bespreekt, toch?
In het andere topic reageerde ik met “wat is er tegen prof. hulp”… Daarmee bedoel ik dat ik lees dat je je nogal opwindt over het feit dat ze dit voorstellen terwijl het in mijn ogen helemaal niet zo gek is, gezien de dingen die je noemt. En als ik naar de link kijk van het revalidatiecentrum, is het volgens mij meer een bureau Jeugdzorg zoals hier in Nederland.
Het enige waar jij je volgens mij over opwindt is het feit dat de juf naar de zorgcoördinator is gegaan maar dat zou zomaar het normale beleid kunnen zijn op school.
Ik zou daar vooral overheen stappen en kijken naar wat het beste is voor je ventje.
Als jij ook constateert dat hij misschien wel een achterstand heeft, laat het dan checken… hoe eerder er een goede begeleiding op is, hoe beter… toch? Je hoeft als ouders niet alles te weten, kunnen en oplossen lijkt mij.
Waarom niet het gesprek aangaan met de zorgcoördinator en dan vooral op de inhoud… dus over je zoon… niet over je ongenoegen wat betreft de procedure… lijkt me ondergeschikt in dit verband.
Succes
ik zou allereerst kijken hoe je je kind zelf inschat, je kent je kind zelf het best. En zeker op deze jonge leeftijd nog doen kinderen snel waar hun interesse ligt. Niet elk kind kan alles meteen. Ons zoontje heeft dingen ook altijd heel laat gedaan, zoals zitten, lopen, praten, enz. wij hebben ons daar ook wel eens zorgen over gemaakt, maar sinds hij 3 werd, een jaar geleden maakte hij ineens een inhaalslag. Nu bijv, tellen tot 20 en terugtellen van 10 naar 0. maar hij heeft ook nog genoeg dingen die zijn leeftijdsgenoten wel kunnen en hij niet.
Ik persoonlijk zou het niet meteen heel groots aanpakken en eerst samen met school kijken hoe je bijv dmv kleine opdrachten het kunt aanpakken.
Het feit dat hij ook zegt: ik kan het niet, lijkt erop dat hij ergens een stukje zelfvertrouwen mist. Of misschien dat andere kinderen tegen hem zeggen dat hij het niet kan.
ik zou zelf eerst gaan oefenen met kleurtjes enzo, er zijn genoeg boekjes over kleuren. en hem stimuleren in zijn zelfvertrouwen dat hij ziet dat hij dingen wel kan. En hem nauwlettend in de gaten houden. als hij de hulp nodig heeft elders, dan is het niet anders, maar voor mijzelf zou ik wel eerst willen weten hoe de vork in de steel zit. En ook ontdekken waar zijn onzekerheid (ik kan het niet) vandaan komt.
Succes!
het schiet me ineens te binnen. Het spel de toren van pisa werkt met kleuren! dan moeten ze een kleur gooien end an op die ring het poppetje zetten! als het motorisch nog lastig is, haal je de wiebelonderkant af en zet je em zo neer! MIsschien is dat ook wat om te spelen! Het werkt met zes kleuren, waaronder de drie primaire!
Is er dan iemand komen kijken in de klas van het CLB ofzo? De normale gang van zaken in een Belgische school is dat eerst de zorgjuf wordt ingeschakeld bij problemen en dan de volgende stap is het CLB (centrum voor leerlingen begeleiding). Zij kunnen eventueel je zoontje testen of observeren.
Vind het nogal raar dat ze ineens zeggen dat je naar zo’n revalidatiecentrum moet gaan, of zijn er observaties geweest in de klas (buiten die keer van de zorgjuf dan)?
Mij lijkt het net wel interessant om met je zoon te knutselen en hem zichzelf te leren aan en uitkleden enzo. Is toch leuk voor hem en een positieve stimulatie??
Zo komt het bij mij een beetje over of je wil hem klein houden. (niet kwetsend bedoeld).
Mijn oudste dochter is ook 4 en zit dus in de tweede kleuterklas, in een belgische school 
Hier verlangen ze dat kinderen die naar school komen zindelijk zijn.
In haar klas is het de bedoeling dat ze alle kleuren kennen en ook de licht en donker nuances, tellen tot 20, ze werken ook met de weekdagen (die hoeven ze nog niet echt te kennen, maar ze betrekken de weekdagen in hun ochtendritueel) en de weertypes enzo.
Maar alles wordt spelenderwijze gedaan en als een kind iets nog niet kan of kent dan wordt daar extra aandacht aan besteed.
In de laatste kleuterklas moeten ze wel bepaalde dingen echt kunnen en kennen, om klaar te zijn voor de basisschool. Is dat niet zo, geen ramp, dan wordt daar aan gewerkt of blijft het kind nog een jaartje langer in de kleuterklas.
Ik zou wel in dat gesprek dat nog volgt vragen om toch met dat schriftje te werken.
En ik hoop dat die zorgcoordinator meer uitleg heeft voor je over hun manier van werken en hoe ze die achterstand geconstateerd zijn en indien dat zo is welke stappen dan kunnen genomen worden.
Lijkt me een gebrek aan communicatie daar.
Veel succes !
Ik las net jouw topic in het disccussieforum… daar zeg je dat ze in de eerste klas NIKS deden met kleuren en knippen enzo.
Sorry, maar dat kan ik moeilijk geloven.
Bij de 2,5 jarigen werken ze rond kleuren (hier vragen ze bv. om dan die dag een kledingstuk in een bepaalde kleur aan te doen), ze hebben een kniphoekje waar ze gewoon wat papieren kapot knippen… ze knutselen veel met die allerkleinsten.
Wat doen ze bij jullie op school dan met de kleinsten??
Je zegt ook dat je thuis weinig doet qua knippen en kleuren leren, dat je dacht dat ze zich daar op school wel mee bezighouden. Tuurlijk zijn ze daar op school mee bezig maar het is wel de bedoeling dat je zelf een basis legt hé.