Hoi!
Onze dochter is nu 2 maanden oud en eigenlijk heb ik wel weer heel veel zin om te gaan hardlopen. Op zich voel ik me goed, alleen geef ik borstvoeding en de nachten zijn nog erg kort. Ik heb daar in de dagelijkse gang van zaken niet heel veel last van (ook geen tijd om moe te zijn…), maar 's avonds - als ik zou willen hardlopen - voel ik het wel. Nu vraag ik me af of het wel slim is om dan nog een extra fysieke inspanning van mijn lijf te vragen of dat het juist wel lekker is misschien. Iemand ervaring? Uiteraard begin ik rustig.
Ik heb eens gelezen dat juist door een extra lichamelijke inspanning op een dag je lichaam makkelijker tot rust komt en je slaap dus dieper is. Dat je dus met dezelfde hoeveelheid slaap meer effectieve slaap hebt gehad.
Ik zou het dus gewoon doen. Of in ieder geval proberen. Werkt het niet, kun je altijd nog stoppen 
Veel succes en plezier :thumbup:
Ja, dat heb ik ook gehoord. Dat je er juist dieper / beter van slaapt. Al ga je een kwartiertje en loop je de helft daarvan gewoon (om te beginnen), dat kan al heerlijk zijn, denk ik. Is ook even tijd voor jezelf, he?!
Groetjes,
LaBruja
Ja, jullie hebben gelijk; ik ga het maar gewoon proberen. Wachten tot ik ‘voldoende’ slaap kan ook nog wel even duren. En ik wil toch eigenlijk wel eens van mijn blubberbuikje af :mrgreen: . Ik vroeg me af of ik niet te veel van mijn lijf zou vragen: korte nachten, borstvoeding geven, drukke dagen met 3 kleine kindjes en dan ook nog sporten. Maar ik voel het vanzelf. En dieper slapen is ook meegenomen, hoewel ik al aardig in coma lig volgens mij
Gewoon rustig beginnen met opbouwen. Anders weer eens een beginnersschema van stal halen. Het gaat erom dat je buiten komt en even ik tijd hebt. Ik ben bij de jongste weer na 2 maanden begonnen ondanks zware bevalling en slaapgebrek. Ik voelde me er beter bij.
Je kunt juist beter met de vermoeidheid omgaan als je daarnaast ook nog sport. Weet er alles van. De jongste slaapt nog steeds weinig en ben nog steeds moe, maar rennen geeft me energie en zorgt dat ik een betere weerstand krijg.
Het afvallen is helaas nog niet gelukt.
Wat de rest al zegt, gewoon rustig aan beginnen. En anders niet zo snel, al ga je alleen lopen in dribbelpas… dan hou je het rustig maar je bent toch bezig.
Ik heb geen ervaring met hardlopen na een bevalling, maar ik ben vier weken na een vrij zware gynaecologische operatie weer gaan lopen, en dat ging super goed, en het herstel ging daarna alleen maar sneller. Last van vermoeidheid heb ik eigenlijk niet gehad, terwijl mijn nachten ook vrij kort waren. Trouwens, dat zijn ze altijd, want ik slaap maar vijf á zes uur per nacht. Maar van het hardlopen krijg ik weer energie.
Denk ook dat je gewoon rustig aan kunt gaan beginnen. Let wel goed op je lijf, want al je gewrichtsbanden zijn nog slap. Hierdoor ben je gevoeliger voor blessures!
en als blijkt dat je het hardlopen niet trekt, kun je altijd nog gaan wandelen, frisse lucht en beweging is altijd heerlijk 8)
Behalve de beweging en buitenlucht is het ook heeeerlijk om even weer helemaal tijd voor jezelf te hebben. Kun je een fijn moment hebben voor jezelf daarna even heerlijk douchen ed dan slaap je heerlijk! :mrgreen:
Nou, heb inmiddels al weer een aantal keer gelopen. De eerste keer was duidelijk ‘even wennen’ voor mijn lijf. Echt alles deed zeer. Mijn rug vooral. Maar veel gewandeld tussendoor. Maar de keren daarna ging goed en ik ga mijn piepkleine rondje maar eens wat groter maken. Als ik van te voren mijn rug en schouders goed los draai, dan werkt het hardlopen juist wel ontspannend op deze spieren.
Bedankt voor de aanmoedigingen! :-*