harde buiken, pijn in onderrug...

Hallo,



Vanmorgen mocht ik weer naar de vk voor controle. Het kindje doet het gelukkig heel goed.

Echter toen ze aan het voelen was, vroeg ze of ik last van harde buiken had.

Ja, dat heb ik wel steeds vaker…

en ook met pijn in de onderrug erbij.



Ik werk drie dagen maar moet van haar minder gaan werken.

Ik moet zo’n knop omzetten, heb er echt moeite mee. Natuurlijk besef ik me dat het niet goed is dat ik steeds vaker harde buiken heb en natuurlijk staat de gezonheid van mijn kindje voorop!

Maar toch, morgen moet ik het met mijn baas bespreken. niet dat ik daar tegen op zie, maar ik moet echt een knop omzetten om er aan toe te geven dat ik rustiger aan moet doen.

Hoe herkenbaar??

Tips…

Adviezen?

Alles is welkom…

@Ingrid28 wrote:

Hallo,



Natuurlijk besef ik me dat het niet goed is dat ik steeds vaker harde buiken heb en natuurlijk staat de gezonheid van mijn kindje voorop!


Natuurlijk weet je het wel maar ik denk dat dit je grootste drijfveer is om de knop om te zetten. En geef jezelf ook de kans om het jammer te vinden en tijd om je erop in te stellen dat het anders gaat dan je gedacht/ gehoopt had

sterkte
marlies

Ik had bij de zwnagreschap van Em ook veel harde buiken. Ik had er meer dan honderd op een dag en op een gegeven moment letterlijk bij elke stap die ik zette. Mijn VK zei niet dat ik moest stoppen en ik ben gewoon -wel wat rustiger- doorgegaan met werken. Uiteindelijk kreeg ik weeën op mijn eerste verlofdag (34 weken) en ben ik toen bevallen. Gelukkig was met Em alles goed en hoefde ze alleen aan te sterken. Maar één ding heb ik me voorgenomen: als ik deze keer weer veel harde buiken krijg, dan leg ik direct alles neer. Die knop gaat nu heel makkelijk om! :wink:

Nog een tip: laat je urine op kweek zetten. Blaasontsteking kan zorgen voor harde buiken, zonder andere symptomen. Een gewone test (met zo’n staafje) is niet genoeg; echt laten kweken ook als daar niets uit komt!

Ik had dat ook heel erg bij de 2e. Het was inderdaad zo rond 25 weken. Veel harde buiken en pijn in de onderrug. Volgens de vk (heb ik speciaal gebeld) heel normaal rond deze tijd. Het is je 2e kindje dus alles is al extra gevoelig en je buik groeit in deze fase heel hard. Inderdaad even rustig aan doen en proberen wat extra te rusten.

Hey meiden, ik kan niet helemaal met jullie topic mee kletsen.

Ik vroeg me af of jullie eens wilden beschrijven hoe een harde buik voelt.

Momenteel ben ik 25 weken zwanger en ik denk dat ik ze in lichte mate heb. Maar ik weet het niet zeker.

Ik vraag het hier even, want anders moet ik een nieuwe topic openen.



Dat van de blaasontsteking heb ik ook gehoord!

Als je een harde buik hebt weet je gelijk dat dit zo is.

Dat is mijn ervaring.

Het is een keiharde bal in je buik. Je ziet het ook (althans bij mij) aan je buik.



Bij mij is het overigens geen blaasontsteking… had ik nog even gedacht maar er is niets te vinden…



Bij mij is het echt, het té veel doen. En stress, druk in het hoofd, druk lichamelijk. Ben nu paar dagen rustiger geweest met van alles, maar blijf regelmatig harde buiken houden.

Gelukkig niet pijnlijk meer maar wel echt iets om goed in de gaten te houden. Mijn vk gaf aan dat zij wel voorzichtig is met dat het erbij hoort.

Zij had dat idee bij mij niet. Tja ook dat is verschillend per persoon denk ik…

Ik heb bij mijn 3 zwangerschappen verschillend gereageerd op harde buiken. Bij de 1ste werkte ik staand en lopend fulltime en toen ik op het eind minder uren ging werken werden de harde buiken minder en groeide het kindje ook gelijk beter.

Bij de 2de werkte ik al minder(2,5 dag), dus no problem.

Maar nu werkte ik nog maar 2 daagjes van 7,5 uur doordeweeks en toch begon het alweer rond week 17. Het was wel een blaasontsteking, maar zelfs toen die onder controle waren(heb er meerdere achter elkaar gehad) bleven de harde buiken.

Vanaf week 20 zo erg en pijnlijk dat ik thuis zit.

Inmiddels 36 weken, de gehele dag door hard en alleen in rust soms een zachte buik, wel ontsluiting, maar beebje eruit komen; hooo maar.

Dus blijkbaar is het niet altijd vervelend voor de baby(gelukkig maar).



Hopelijk gaat het bij jou snel beter en kan je die weken nog lekker je ding doen. succes