Hoi allemaal.
Ik dacht kom hier ook weer meepraten.
Misschien dat sommige me nog kennen van oktobermama’s van 2008 maar zal me toch even voorstellen.
Ik ben Martine van Ravenzwaaij
Ik ben 24 jaar en woon in lelystad samen met mijn nieuwe mannetje Dennis, hij is 31 jaar en onze dochter Marley die is bijna 14 maanden.
Mijn vorige relatie liep stuk na 6 jaar omdat hij aan de drugs was, en toen Marley was geboren werd hij jaloers en ik had geen gevoelens meer voor hem. Alleen voelde ik nog genegenheid maar dat is logisch na 6 jaar.
Ik kwam erachter dat ik alleen nog maar bij hem bleef vanwege Marley en dat is niet goed.
Toen Marley op 16 oktober mee naar huis mocht moest ik in de opvang omdat ik geen eigen woonruimte meer had, omdat mijn moeder ging verhuizen naar een seniorenwoning.
Ik heb het uitgemaakt op 28 oktober en daarna heeft hij nog een week kontakt gehouden voor Marley en meer niet.
Hij deed niet eens veel moeite om mij terug te krijgen dus was het een goede beslissing geweest.
Dus was hij uit ons leven verdwenen, en verhuisd en een ander nummer genomen.
In die opvang heb ik mijn huidige partner ontmoet en het was liefde op het eerste gezicht.
Hij is dikke maatjes met Marley en Marley is helemaal weg van hem en is altijd rustig als hij in de buurt is.
Dus dat was voor mij ook een goed teken al was ze nog te jong om het te begrijpen.
Op 15 november zijn we voorzichtig aan gaan daten, en sindsdien is het dik aan.
18 mei 2006 EUG linker eileider verwijderd met 6 weken.
6 december 2007 curatage met 13 weken omdat mijn lichaam de kleine had opgenomen met ongeveer 11 weken en de vruchzak er nog zat.
2 weken gebloed en 2 weken schoon en 6 januari ongesteld t/m 9 januari, en 10 januari zwanger geworden van Marley.
5 augustus 2008 Marley geboren met 30 weken vanwege te weinig vruchtwater en zwangerschapsvergiftiging.
In januari kwamen we erachter dat ik zwanger was :oops:
Maar we waren helemaal in de wolken.
Eerdere zwangerschappen zijn helaas mis gegaan. (zei onderaan.)
Dus was het voorzichtig genieten.
Maar helaas het was ons weer niet gegunt.
Op zaterdag 18 februari voelde ik een druk aan de onderkant die ik ook van de eerste EUG herkende.
Dus wij gelijk die dag nog naar het ziekenhuis gebeld en konden gelijk terecht.
Na onderzoeken en echo’s gehad te hebben bevestigden zij wat ik al dacht.
Dus gelijk diezelfde dag een operatie gehad.
Weer een EUG maar dan aan de rechterkant (want links was al weg), gelukkig hebben ze mijn rechter eileider kunnen sparen want de kleine zat aan het eind vast.
Anders had ik alleen maar via de medische molen zwanger kunnen worden en ik weet dat dat vaak toch stresvol is.
In maart en april gewoon ongesteld geworden op de 18e.
Alleen ik voelde in mei dat er wat was veranderd in mijn lichaam.
18 mei nog niet ongesteld geworden.
Op 19 mei 's ochtends: manlief lag nog te slapen en ik heb snel een test gehaald.
En ik wou de test doen voordat hij wakker zou zijn omdat als het negatief was zou hem dat veel pijn doen omdat we graag nog een kindje willen.
Maar ik had een clearblue digital met indicator en er stond in 1+
Dus helemaal in de wolken en manlief wakker gemaakt.
Hij gelijk klaarwakker hihihi en zoende me vurig nadat hij de test had gezien want hij dacht dat hij droomde.
We waren helemaal in de wolken alleen vanwege eerdere zwangerschappen heel voorzichtig met het te vertellen.
Ik mocht gelijk niks meer behalve rusten.
Want dat was goed had hij ergens gelezen.
Wel gelijk de Gyn gebeld want dat had hij gezegd.
Gelijk een afspraak gemaakt.
En op 18 juni konden we terecht op de echo was nog niks te zien op een lege vruchtzak na dus de conclusie was of je bent heel vroeg of je hebt een beginnende miskraam zei hij. :o
Ik wist dat het heel erg vroeg was dus zei dat ook.
Maar toch weer die onzekerheid want wat als het weer misgaat.
Dus mijn mannetje ging van het ergste uit maar ik niet.
Op 7 Juli weer een echo gepland mits ik zou bloeden, maar die bloeding bleef uit gelukkig.
7 juli: echo gehad en er was een kleinje te zien!!! :dance:
Ik moet even opzoeken hoe groot de leine was.
dus dat voeg ik later toe.
Ik werd geschat op 5 a 6 weken maar meer in de 5 weken.
-30 juli weer een echo gehad en de kleine was bijna 2,5 cm en de uitgerekende datum werd geschat op 4 maart 2010.
-31 augustus weer een echo gehad en de kleine was bijna 8.3 cm en de uitgerekende datum werd geschat op 23 februari 2010.
-Nu op 1 oktober weer een echo gehad en alles was weer goed.
De grootte is niet in zijn geheel opgemeten maar nu is de uitgerekende datum weer geschat op 21 februari 2010.
Op 6 oktober hebben we de 20 weken echo en ben benieuwd hoe groot ons Mini Onsje dan is.
Ik heb hier tijdens mijn vorige zwangerschap van Marley ook gepraat en was toen een oktobermama ik was toen uitgerekend op 16 oktober 2008, alleen wou dametje er al uit op 5 augustus 2008.
Ik voel me goed en de kleine groeit ook goed.
Heb tot nu toe geen kwaaltjes gehad alleen maar moe geweest.
Alleen als ik slaap en me soms omdraai krijg ik een flinke steek in mijn buik die na 2 minuten weer verdwijnt.
Ik heb geen idee wat het is maar zal wel bandenspanning zijn ofzo.
We genieten erg van de kleine en van ons gezinnetje.
Ik voelde de kleine al vanaf 16 weken en vanaf 18 weken voel ik de kleine ook echt schoppen.
En mijn mannetje voelt sinds een week de kleine ook schoppen als hij een beetje stevig op mijn buik drukt.
En als we met de angelsound gaan luisteren kan ik hem overal op mijn buik plaatsen en de kleine zwemt er gewoon naartoe.
Ik hoef hem niet meer vast te houden en als we hem verschuiven gaat de kleine er weer naartoe zwemmen.
echt heel erg leuk en lief.
Nou dit was het hele verhaal Ik hoop dat jullie me nu een beetje kunnen leren kennen.
Veel liefs van Martine
Welkom terug en van harte met je zwangerschap! Ik ken je verhaal nog wel en van Marley die zo’n zin had in het leven :mrgreen: Wat fijn dat het goed gaat met je!
Dank je becca
hoe gaat het met jouw kids?
xxx
Op de luchtwegproblemen van Quin na, gaat het harstikke goed :thumbup:
ojee niks ernstigs hoop ik?
Veel liefs van mij
Hij is nogal astmatisch. Maar zo mag het nog niet heten bij die kleintjes, omdat de longen e.d nog in ontwikkeling zijn. Gelukkig reageert hij goed op zijn medicatie!
oh wat fijn dat hij wel op de medicatie reageerd.
Dat lijkt me op zich best wel lastig of niet?
Moet je dan ook nog veel dingen aanpassen in huis?
Of valt dat wel mee?
Ik hoop dat het snel over gaat.
xxxx
Nee , dat hoef niet. We weten niet waardoor het komt, ik ga er vanuit dat hij er gewoon overheen groeit :mrgreen:
ok ik zal ervoor duimen en meehopen.
xxxx
Welkom En Veel Plezier Hier !!!
En Natuurlijk Gefeliciteerd!!!
Ps. Wat een verhaal zeg! Wat een pech heb je gehad. 
Gelukkig dat het
nu zo goed met jullie gaat. Super!!! En al bijna de 20 weken echo! Kunnen
jullie het kleine wondertje :inlove: weer eens bekijken. :dance: Spannend!
Hoi Karma
Ja we hebben toch wel geluk gehad.
Jaja dinsdag de 20 weken echo.
Jijheel veel sterkte met de vmk en ik hoop dat jij ook snel zwanger zult worden en ook lekker kan genieten.
veel liefs van Martine
terug
en
dank je chelleke.
Ik hoop dat jij ook snel een kleintje erbij krijgt.
xxx
Welkom terug meid! :-*
Dank je Nynke ik weet zeker dat ik weer net zoveel aan KOK heb als toen met Marley
xxx :-* Martine
welkom terug en veel plezier hier
dank je Ingrid.
Veel plezier zal ik hier wel hebben 
XxX martine
@baby_ravenzwaaij wrote:
Hoi Karma
Ja we hebben toch wel geluk gehad.
Jaja dinsdag de 20 weken echo.
Jijheel veel sterkte met de vmk en ik hoop dat jij ook snel zwanger zult worden en ook lekker kan genieten.
veel liefs van Martine
Lief van je! Bedankt enne :-* !
Suc6 en veel plezier dinsdag!
Bye bye
welkom hier
wat een verhaal zeg fijn dat het nu wel goed lijkt te gaan!!
en succes met de 20 wk echo dinsdag!
Dank je Loessie.
Jullie zijn allemaal zo aardig voor ons 
:-* :-* :-* :-*