Ik dacht altijd dat ik een meisje zou krijgen, maar dat had ik dus mooi mis :mrgreen:
Maar dat ik niet overtijd zou lopen dat had ik wel goed, Luca is 4 dagen eerder geboren :lol: :lol:
Bij Bo wist ik zeker dat ik over tijd zou gaan, en dat ging ik. 15 dagen en toen werd ik ingeleid, want mevrouw wilde nog niet komen. Dat was volgens mij echt een olifantendracht geworden als ik niet was ingeleid.
Bij Nikkie had ik in het begin het gevoel dat ze eerder zou komen, maar na ca. 30 weken had ik weer het gevoel dat dit langer zou duren. En ja hoor, 9 dagen na uitgerekende dag is ze geboren.
Mijn voorgevoel qua geslacht is helemaal correct gebleken (zo erg heb het zelfs in de computer van de VK staan zodat ze niet achteraf konden zeggen dat het BS zou zijn hahaha) maar qua bevaldatum…nah dan doet mijn voorgevoel helemaal niets.
De laatste dag van september lijkt me wel ‘leuk’ maar het kan ook zomaar 08-10-08 worden bv… 
Al ligt me dat gevoelsmatig wel erg dicht bij mijn uitgerekende datum… :oops: :silenced:
bij donny heb ik veel in t ziekenhuis gelegen dus had wel verwacht dattie eerder kwam .
en het geslacht had ik goed. een jongen!
bij deze heb ik het voorgevoel dat hij/zij voor oud en nieuw geboren is.
waarom weet ik niet.
en mbt het geslacht ik denk ene jongen.
( dat kunnen we dus in de toekomst checken )
Mijn moeder zei altijd 1 april terwijl ik 9 april was uitgeteld ik zei dan nee ze komt of 31 maart of 2 april en ze kwam 2 april !!!
Nou, als het geslacht raden ook mee doet, dan ga ik geen gelijk krijgen nu… :mrgreen:
Bij Aniek had ik met 9 weken al een zeer zeker gevoel dat het een meid zou zijn en dus ook een roze jasje gekocht. Bij Peter zei mijn man dat hij wel 2 meiden wilde en toen zei ik met 15 weken dat hij pech had en dat er een zoon zou komen.
Nu was ik ten stelligste overtuigd dat ik weer een meisje droeg, maar het bleek een jongen. Dus dat was wel grappig.
Wel zei ik 3 weken voor de 20 weken echo dat ik ineens niet meer zo zeker was van mijn gevoel dat het een meisje was, dus opzich was het geen volslagen verrassing.
Maar toch… als het zo is dat ik er deze zwangerschap steeds naast zit dan heb ik nog effe te gaan :mrgreen:
Ik heb een sterk voorgevoel dat mijn derde weer een jongetje is.
Ook denk ik vanaf het begin dat ik de 42 wk ga halen.
Tot nu toe gaat dat laatste gedeelte nog goed, nu 3 dagen na uitgerekende datum
Isa zat al heel vroeg diep ingedaald (vanaf 32 weken vast in bekken), iedereen dacht dat ze eerder zou komen.
Uiteindelijk is ze met 40+1 geboren (HA heeft gestript op de uitgerekende datum omdat ik zo moest huilen :oops: )
Ik wist ook zeker dat het een jochie zou worden, maar het was een meid 8)
Mijn voorgevoel doet het dus ook niet…
ik had bij mijn zoon vanaf het begin van de zw het gevoel dat ik een jongen kreeg. niet dat ik dat liever had ofzo. helemaal niet… als het maar gezond is. mijn gevoel ging zo sterk dat ik meer met een jongensnaam bezig was.
mijn 2de zw eindigde na bijna 3 maanden helaas in een miskraam. ik had het gevoel dat het niet goed zat.
nee mijn moedergevoelens lieten mij in de steek, hahahahaha
juist bij thomas en iris dacht ik dat het (veel) eerder zu komen, maar dat werden juist 2 weken overtijd :mrgreen:
bij beide kinderen het gevoel gehad dat ik gewoon tot de uitgerekende datum zou lopen(al was onze eigen uitgerekende datum van sil een week eerder en dat heeft naar zijn uiterlijk bij de geboorte ook wel geklopt)
uiteindelijk is sil 20 minuten later dan de uitgerekende datum geboren en juul 19 uur voor de uitgerekende datum … :mrgreen: ik heb stipte kinderen :thumbup: :mrgreen:
Had bij Nynke het gevoel dat we een zoon zouden krijgen en dat ik de 40 weken niet zou halen. Beide voorgevoelens bleken niet te kloppen… Het werd een meid en ben uiteindelijk met 41 weken ingeleid vanwege beginnende hoge bloeddruk. Uiteindelijk is ze nog via een spoed keizersnede onder algehele narcose geboren. Ze bleek een sterrekijkertje te zijn. (had overigens wel al heel vroeg de angst dat ik via een keizersnede zou gaan bevallen… dit is dus helaas wel uitgekomen :? )
Ik had het bij beide kinderen mis. Bij Kian dacht ik met ruim 41 weken te bevallen en beviel met 40 weken 4 dagen (maar dat kwam omdat de vliezen braken zonder weeen). En nu dacht ik echt met 39 weken te bevallen, maar zie ik ben vandaag al weer 41 weken zwanger.
Hmmm. Bij Thara dacht ik dat ze een jongetje zou worden… Niet dus :inlove:
Verder dacht ik in eerste instantie dat ze te vroeg zou komen… Toen ik echter mijn uitgerekende datum voorbij was rekende ik nergens meer op en het heeft me niet verbaasd dat ik uiteindelijk met 42 weken (spontaan) ben bevallen.
ik was 10-12 uitgerekend, en heb al heel snel geroepen dat ie dan 12-12 wel zou komen. leuk getal natuurlijk, maar ik geloofde het ook echt, twee dagen na uitgerekende datum, het klink gewoon heel logisch. op 11-12 werd ik wakker met weeen en op 12-12 om 7 uur in de ochtend is ie gekomen :mrgreen: 1 punt voor mij! :mrgreen:
Bij Thomas geen voorgevoel (alleen dat ik zeker wist dat het een meisje zou zijn…) en ineens was hij 
er met 37 weken :shifty:
Big shock :shock:
Bij Sofie was ik overtuigd dat ze een jongen was en dat ze nog eerder zou komen (vanwege afwijkende vorm BM) en madam bleef gerust tot 39+2 zitten :mrgreen:
Niets kwam uit dus bij deze ga ik maar uit van 42 weken :snooty: :shifty:
(valt het alleen maar mee)
En ik was wederom helemaal overtuigd dat het een jongen zou zijn… je raad het al… niet dus 
ik had eigenlijk geen voorgevoel maar dacht op een gegeven moment toch dat het een jongetje werd, maar een meisje leek me echt onwijs leuk… en met 17 weken bij de pretecho zagen we al dat het een meissie werd… :thumbup: :inlove:
mn moeder is van mn zus en mij met 38weken bevallen dus hoopte dat silve ook optijd zou komen, en ze lag al met 30 weken helemaal ingedaald dus… precies een week voor de uitgerekende datum wilde ze er toch echt uit :inlove:
Bij Noortje had ik wel een voorgevoel, namelijk dat ze te laat zou komen, aangezien manlief en ik ook vaak te laat zijn overal :mrgreen: . Uiteindelijk is ze met 37+0 geboren met een spoedkeizersnede. Ik zat er dus behoorlijk naast. Bij Renze zat ik er met 37 weken wel echt op te wachten, maar toen die datum voorbij ging heb ik het rustig afgewacht, zonder voorgevoel. hij kwam twee dagen te vroeg (bevalling begon een dag daarvoor). Nu heb ik er wederom geen voorgevoel over.
bij emiel dacht ik dat ik een jongen zou krijgen… en voila het was een jongen. Ik dacht dat hij 6 juni geboren zou worden ( was 25 mei uitgerekend ) maar hij kwam al op 11 mei ( mooie meevaller :mrgreen: )
Nu heb ik een hele poos geen gevoel gehad wat voor geslacht het is… maar nu denk ik toch stellig dat het een meisje is :eh: … we zullen zien. En ik denk dat ik rond 28 sept ga bevallen… :think:
Bij beide zwangerschappen zijn mijn gevoelens uitgekomen :shifty: . Bij mijn eerste zwangerschap had ik 3 gevoelens: vroeger dan 40 weken, stuitligging en een jongetje. En bij mijn 2e zwangerschap klopt het dat ik langer doorliep dan 40 weken en dat het ook een jongetje werd.