heeft me toch een grote mond constant. Hij is al dagen aan het stieren en draken en heeft toch steeds een grote mond. Diverse waarschuwingen verminderen dat helaas niet. Was net aan het afwassen toen hij naar beneden kwam en ik wat tegen hem zei waarop hij weer een grote mond gaf. Hij rende schreeuwend weg, al roepend dat hij gaat verhuizen en dat ik zijn moeder niet meer ben, tja toen was mijn potje geduld leeg.
Ik heb hem opgetild (valt nog niet mee) en hem barrevoets buiten in de sneeuw gezet. Nog geen tien seconden later was hij binnen, sloot zich op in het toilet en toen ik zei ook nodig te moeten ging hij op de trap zitten huilen.
Na hem even te hebben laten gaan ben ik bij hem gaan zitten en heb met hem gesproken. Heb hem verteld dat ik verdrietig word van zijn grote mond en dat hij mij heel erg kwetste door te zeggen dat ik zijn moeder niet meer ben. Vroeg hem hoe hij het zou vinden als ik zou zeggen dat hij mijn zoon niet meer zou zijn, waarop hij zei dat hij dat helemaal niet leuk zou vinden.
We hebben afgesproken dat hij mijn zoon is en ik zijn moeder ben en dat hij pas op zijn vroegst als hij twintig is mag verhuizen. We hebben elkaar een hele dikke knuffel gegeven en ik heb hem wat laten drinken, hij was zo overstuur. En nu staat hij toch af te drogen (in dit tempo is het met kerst klaar 
) en ik doe mijn best mijn hartslag van 200 terug te brengen naar een normaler ritme.
Pffft, waarom hebben ze die gebruiksaanwijzing toch met de placenta weg gegooid bij de bevalling?
Heel herkenbaar :hug: . Hier een zoon van 9 (bijna 10) en ook met regelmaat een grote mond, woede aanvallen maar ook heel veel knuffels en tranen. Tis wat groter worden.
De tweede heeft het inderdaad ook wel gehad rond die leeftijd. Gelukkig zwakte het op een gegeven moment weer helemaal af. Nu afwachten tot de echte puberteit zich aan gaat kondigen. Hij wordt volgende maand 14 maar tot nu toe nog geen echte puberale uitspattingen.
De derde (een dochter) had het ook maar dan wat eerder. Zo rond een jaar of acht. Maar is er ook weer overheen gegroeid. Is nu 12 is denk wel meer puber dat de oudste twee jongens. Maar gelukkig niet gepaard gande met grote mond. Maar meer met nukkige onverschillige buien.
Bij de zonden van 8 en 10 nog geen prepuberale trekjes.
Denk dat het altijd wel goed is er over te spreken. En inderdaad zoals je ook hebt gedaan dat die grote mond je echt verdrietig maakt. Maar verder waait het vast wel over.
Oh, wat is dit verhaal herkenbaar
:hug: voor jou en je zoon.
Onze dochter heeft hetzelfde rond deze tijd, dan zit het de laatste maanden gewoon echt niet meer mee.