Mijn dochter had tot ze 4 maanden was veel moeite om in slaap te komen. OVerdag ging het prima, maar s’avonds was het drama. Sinds ze 4 maanden is gaat het prima.
s’Morgens slaapt ze tot een uur of 10 a 11. Maar de laatste tijd word ze steeds vroeger wakker. Vandaag ook was het 8.30 Logisch ze word ouder en heeft genoeg aan wat minder slaap. Ze was voorheen dan zo’n 2 uur wakker en werd moe en ging dan makkelijk slapen, maar ook de laatste dagen bij mij wil ze niet slapen en gaat pas slapen als ze 3 uur wakker is geweest. Ook logisch want zoals ik al zei heeft ze minder slaap nodig waarschijnlijk.
MAAR waarom slaapt ze bij papa en de oppas wel lang uit? Ze komt soms om 11 uur pas. En valt na 2 uur op te zijn geweest weer makkelijk in slaap. Zelfs zonder wat te drinken.
Ik geef borstvoeding en uit de fles drinkt ze niet veel, maar blijkbaar wel genoeg want ze is tevreden. Bij mij gaat ze echt niet slapen als ze voor het slapen gaan niks heeft gedronken.
Als ik haar na 2 uur op bed leg, gaat ze liggen woelen in bed, draait op dr buik, maar slapen ho maar.
s’Avonds ook. Als ik moet werken en mijn vriend haar dus op bed leg, dan slaapt ze zo. Ze jengelt dan even wat en gaat lekker slapen.
Als ik haar op bed leg, wat dus meestal het geval is. En ik loop weg dan gaat brullen, brullen en nog eens brullen. Als ik erbij blijf zitten is het goed, maar dan gaat ze tegenwoordig zitten feesten. Gaat wat omrollen, kletsen, proberen te zitten, maar slapen ho maar.
Voorheen bleef ik bij dr zitten tot ze sliep, ze sliep dan met een kwartier maar tegenwoordig dus niet meer.
Ik word er een beetje moe van dat ze bij mij slecht in slaap valt en ook weinig slaap. Ik vraag mij af of er meer moeders zijn die dit ervaren en wat doen jullie eraan?
Hoe zou het komen dat ze zo doet? Zou zich meer geborgen voelen bij de anderen?
Iemand een idee?
Het is een heel verhaal geworden, hopelijk begrijpen jullie mijn 'probleem’nog 
Groetjes
Ik ken het, Riley slaapt bij mij weinig tot helemaal niet.
Niet als ik hem sus, niet als ik met hem ga zitten, niet als ik hem eten geef
of als ik hem gewoon laat liggen.
Kan er uren mee bezig zijn, en Roy komt dan thuis neemt het even over, en geef hem 3 min, en Riley slaapt.
Wat ik er aan heb gedaan?, Niets. Het gaat vanzelf een keer.Hoop ik… hier langzaam aan.
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=81280
@Sweet-Love wrote:
Ik ken het, Riley slaapt bij mij weinig tot helemaal niet.
Niet als ik hem sus, niet als ik met hem ga zitten, niet als ik hem eten geef
of als ik hem gewoon laat liggen.
Kan er uren mee bezig zijn, en Roy komt dan thuis neemt het even over, en geef hem 3 min, en Riley slaapt.
Wat ik er aan heb gedaan?, Niets. Het gaat vanzelf een keer.Hoop ik… hier langzaam aan.
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=81280
Gaat het nu nog steeds goed?
Wat raar dat hij dat dan niet accepteerd. Ik vraag mij echt af hoe of dat dat komt. Kon je hem wel aan het lachen krijgen?
Dan was het misschien dat hij gewoon graag bij je wilde zijn…
Dat ze wel om bv vraagt en niet om een fles vind ik niet raar, bv is natuurlijk veel meer dan alleen een vol buikje.
Valt ze ook niet lekker bij jou op schoot of aan de borst in slaap?
@Lune wrote:
Dat ze wel om bv vraagt en niet om een fles vind ik niet raar, bv is natuurlijk veel meer dan alleen een vol buikje.
Valt ze ook niet lekker bij jou op schoot of aan de borst in slaap?
Dat is zeker zo ja.
Nee, toen ze kleiner was wel, maar nu niet echt meer. Als het dan een keer gebeurd en ik hou haar omhoog om even een boertje te laten dan is ze gelijk wakker.
Gister hoorde ik van de ene oppas dat het bij haar ook niet makkelijk ging, het middag slaapje. Misschien is het even een periode. Ben benieuwd hoe het papa vanavond afgaat
Volgens ML heeft zij door wanneer dat ik thuis bent ze weet dat ik toch wel kom en bij haar gaat zitten als ze lang gaat huilen. En van hem weet ze dat ze moet gaan slapen.
Daar is ze nog veel te klein voor.
Rond deze leeftijd veranderd het slaappatroon wel erg en het is een gevoelige periode in het hechtinsproces, dat kan veroorzaken dat ze zich gewoon simpelweg prettiger voelt als jij in de buurt bent.
@Lune wrote:
Daar is ze nog veel te klein voor.
Rond deze leeftijd veranderd het slaappatroon wel erg en het is een gevoelige periode in het hechtinsproces, dat kan veroorzaken dat ze zich gewoon simpelweg prettiger voelt als jij in de buurt bent.
Ik vind het ook helemaal niet erg om bij haar te zitten, maar dan moet ze niet gaan liggen spelen
Weet je ook hoelang die periode duurt?
Zou het eventueel kunnen zijn wat wij ook gehad hebben (maar dan met papa, bij wie kindje eerder wakker was en minder snel ging slapen)?
Dat ik wat makkelijker kindje eerst 10 minuten laat mopperen voordat ik er weer heen ga en dat m’n man daar moeite mee had en het hooguit 1 minuut uithield (waardoor kindje weer wakkerder werd, gewoon omdat er iemand kwam).
Oftewel: wacht jij ook bijv 10 minuten met teruggaan als je kindje nog moppert als je de kamer uitgaat en wacht je ook 10 minuten voordat je er 's ochtends heengaat?
Dat de oppas en je man misschien langer wachten voordat ze er naar toe gaan?
Die 10-minuten-regel heeft ons een perfect doorslapend kindje opgeleverd, maar die was toen wel ietsje ouder. Dat 10-minuten-ding zijn we toen standaard gaan doen en dus bij de kleine meid vanaf het begin. En gaan slapen is nooit een probleem (misschien daardoor, maar dat weet ik natuurlijk niet).
't Is maar een idee, geen idee of het van toepassing kan zijn.
Ik vind het signaal ‘je wacht maar lekker’ niet oke, dat zou ik mijn baby! die afhankelijk is van mij niet mee willen geven. Als een kind huilt, ga ik daar meteen naar toe, dat is ook weer goed voor de hechting, je kind moet weten dat hij op je kan bouwen.
De fases in de ontwikkeling van de hechting gaan op en af, zo rond een jaar is dat klaar zeg maar en heeft je kindje als het goed is een stevige basis.
Nu, met het slapen kan het helpen als je consequent en duidelijk bent. Je kindje weet dan wat ze kan verwachten en de overgang naar het slapengaan kan je zo makkelijker maken. Een ritueeltje kan daarbij helpen, samen iedereen (incl poes, knuffels, mooi schilderijtje in de slaapkamer enz) een kusje geven en weltrusten wensen, boekje kijken, in bed, liedje zingen. Als je kindje gaat huilen kan je na 5 min terugkomen en zo min mogelijk contact maken, zeggen dat ze lekker mag gaan slapen, toedekken en weer weg gaan. Evt nog herhalen.
Ik ben iig geenszins voorstander van jonge baby’s laten huilen in bed, die snappen daar niets van en het enige wat je ze leert is dat ze niet op jou hoeven te vertrouwen. Ze noemen dat ook wel aangeleerde hulpeloosheid; wat je ook ziet in weeshuizen, na een paar nachten brullen weet je kind dat er niemand komt en doet hij ook geen moeite meer om hulp te roepen.
@Marcella1975 wrote:
Zou het eventueel kunnen zijn wat wij ook gehad hebben (maar dan met papa, bij wie kindje eerder wakker was en minder snel ging slapen)?
Dat ik wat makkelijker kindje eerst 10 minuten laat mopperen voordat ik er weer heen ga en dat m’n man daar moeite mee had en het hooguit 1 minuut uithield (waardoor kindje weer wakkerder werd, gewoon omdat er iemand kwam).
Oftewel: wacht jij ook bijv 10 minuten met teruggaan als je kindje nog moppert als je de kamer uitgaat en wacht je ook 10 minuten voordat je er 's ochtends heengaat?
Dat de oppas en je man misschien langer wachten voordat ze er naar toe gaan?
Die 10-minuten-regel heeft ons een perfect doorslapend kindje opgeleverd, maar die was toen wel ietsje ouder. Dat 10-minuten-ding zijn we toen standaard gaan doen en dus bij de kleine meid vanaf het begin. En gaan slapen is nooit een probleem (misschien daardoor, maar dat weet ik natuurlijk niet).
't Is maar een idee, geen idee of het van toepassing kan zijn.
Ik heb er idd veel moeite mee om haar te laten huilen. Ik heb altijd het gevoel dat er wel iets is en ze nooit voor niets huilt.
s’morgens als ze wakker word laat ik haar ook even liggen. Ze word s’morgens nooit huilend wakker, dan ligt ze gewoon wat te brabbelen.
Ik heb dat toevallig eer gister avond ook gedaan om eens uit te proberen. In eerste instantie ging ik bij haar zitten maar begon ze weer te feesten en ben toen weg gegaan. Gelijk was het brullen, heb haar even 5 a 10 min laten uitrazen en toen weer naar haar toe gegaan, gesust tot ze weer rustig was en begon te feesten. Weer wegegaan. Toen hoorde ik haar af en toe met stille periodes tussendoor, dus nog 5 minuten uitgesteld en toen sliep ze.
Dus wie weet klopt het wel wat je zegt.
Vanavond heeft ML haar naar bed gebracht want ik moest werken, dus morgen avond ga ik het nogmaals uitproberen.
@Lune wrote:
Ik vind het signaal ‘je wacht maar lekker’ niet oke, dat zou ik mijn baby! die afhankelijk is van mij niet mee willen geven. Als een kind huilt, ga ik daar meteen naar toe, dat is ook weer goed voor de hechting, je kind moet weten dat hij op je kan bouwen.
De fases in de ontwikkeling van de hechting gaan op en af, zo rond een jaar is dat klaar zeg maar en heeft je kindje als het goed is een stevige basis.
Nu, met het slapen kan het helpen als je consequent en duidelijk bent. Je kindje weet dan wat ze kan verwachten en de overgang naar het slapengaan kan je zo makkelijker maken. Een ritueeltje kan daarbij helpen, samen iedereen (incl poes, knuffels, mooi schilderijtje in de slaapkamer enz) een kusje geven en weltrusten wensen, boekje kijken, in bed, liedje zingen. Als je kindje gaat huilen kan je na 5 min terugkomen en zo min mogelijk contact maken, zeggen dat ze lekker mag gaan slapen, toedekken en weer weg gaan. Evt nog herhalen.
Ik ben iig geenszins voorstander van jonge baby’s laten huilen in bed, die snappen daar niets van en het enige wat je ze leert is dat ze niet op jou hoeven te vertrouwen. Ze noemen dat ook wel aangeleerde hulpeloosheid; wat je ook ziet in weeshuizen, na een paar nachten brullen weet je kind dat er niemand komt en doet hij ook geen moeite meer om hulp te roepen.
Ik ben ook echt geen voorstander van laten huilen. En ga eigenlijk altijd ook gelijk naar haar toe.
Een slaap ritueeltje hebben wij ook wel ja. Papa gedag zeggen, pyama aan, lachen en kroelen met elkaar, wat drinken, en even zingen tot de boertjes eruit zijn en in bed leggen.
Zoals je hierboven kunt lezen heb ik geprobeerd ook naast haar te blijven zitten tot ze slaapt. Maar als ze gaat liggen feesten heb ik het idee dat ze het een beetje te gezellig vind en dus niet gaat slapen. Dus heb ze even laten uitrazen weer gerust gesteld en weer ff laten uitrazen en toen werd het steeds stiller.
Ik ga het de komende dagen maar eens op die manier proberen. Hopelijk gaat het dan steeds beter.
Thanks voor de tips