Het wrattenzwijn zwierf in de bergen
en riep:“Wie is er zo alleen als ik?”
En zie voorwaar, er kwam een antwoord
Een stem van heel ver weg riep:“IK”
Er woont daar iemand die mij kent,
zo dacht het wrattenzwijn ontroerd.
O zeg mij wie je dan ook bent
vind je mij lief?en toen klonk: lief!
He, dacht het wrattenzwijn verrast,
Ik ben dus niet onbemind;
Zij woont daar rgens in de heuvels,
Ik heb geen rust voor ik haar vind.
Ben je dichtbij?riep het wrattenzwijn.
't Antwoord kwam dadelijk: Dichtbij!
Kom dan bij mij, zo riep hij telkens;
Steeds riep de stem terug: bij mij!!
Ben 'k koud of warm?riep hij vertwijfeld.
Warm kwam het antwoord vliegensvlug.
Wat wil je: eenzaamheid of kusjes?
Kusjes riep de stem terug.
Zo doolt het wrattenzwijn al dagen,
langs de bergen, door het woud.
Zijn varkenshartje klopt onstuimig:
Er is iemand die van hem houdt!!!
Voor mij als varkensliefhebber, gewoon :inlove:
Bij het woord wrattenzwijn ben ik gestopt met lezen
Ahh wat zielig voor dat zwijntje