hallo meiden ,
ik ben een jonge meid van bijna 19
iedereen is natuurlijk bezig om zwanger te worden ,
voor de een is het makkelijker als de ander , je kan je hart hier luchten,
ik ben nu bijna 1 jaar bezig.
vorig jaar slikte ik de pil was spontaan zwanger 12 weken toen kreeg ik helaas een miskraam , daarna werd ik netjes ongi en toen helemaal niet meer naar een half jaar gewacht te hebben ben ik naar de ha geweest en verwees me door naar de gyn toen kreeg ik te horen dat ik pco had en dus geen normale eisprong zou krijgen ik wou dus nadat dat gebeurd was zoiezo een kindje met mijn man, nu is mijn eerste ronde clomid en provera myn nod is over 8 dagen , en dan moet ik alleen clomid slikken.
ik was eens benieuwd wat jullie kwijt willen of een ervaring willen delen
heel veel groetjes van toetiee :inlove:
ik wil wel even kwijt dat ik het soms zo zat ben dat iedereen om me heen zegt dat we positief moeten blijven, en er niet zo mee bezig moeten zijn, dat het dan wel goed komt!!! 
pffff
hoe kan ik er nu minder mee bezig zijn als je elke maand naar het ziekenhuis moet???
meestal kan ik er wel tegen, maar soms word het me gewoon ff teveel…
[en meestal word het door mensen gezegt die zelf zwanger zijn of kids hebben… pfffff ]
Hoi meiden, ik wil jullie even een hart onder de riem steken. Ik heb zelf ook anderhalf jaar in de medische malle molen gelopen met mijn mannetje. Ik ben 23, dus nog ‘jong zat’, maar onze kinderwens was al jaren aanwezig. En dan krijg je van die gare adviezen… ‘jullie tijd komt nog wel’ etc etc. Om GEK van te worden!
Uiteindelijk bleek mijn man niet op de natuurlijke manier een kindje te kunnen verwekken, we kregen een kans van 0,01%. Deze mededeling kregen wij op 6 oktober 2008… en zie mijn banner… :mrgreen: vlak voor ik een HSG zou krijgen, bleek ik onverwachts toch spontaan zwanger te zijn! Dus je ziet, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Wat ik wil zeggen, blijf hoop houden, ga niet bij de pakken neer zitten! Ik weet precies wat jullie voelen, maar hou vol!!! :-* :-*
ja weet ik ook allemaal wel… en ook ik weet dat we nog maar 2 jaar bzig zijn… het is alleen soms zo frustrerend… :wall:
maja april start ik met hormonen spuiten… dus er zit schot in de zaak 
hallo.
ik wilde even kwijt dat ik zwanger ben geraakt de eerste ronde,
ik was zelf ook meer dan aan jaar bezig en heb een mk gehad vorig jaar , ik wou zelf de moed ook opgeven , maar toen ik inzag dat dat alleen de dingen erger maakte ben ik er toch voor gegaan . ik mag van geluk spreken dat ik nu weer zwanger ben maar ben toch bang bang dat het weer fout gaat ,
dames houd de moed erin ,
en als je het even niet ziet zitten , jullie kunnen alles kwijt!
ik help graag als het gaat/
ik duim voor jullie dat jullie ditjaar nog zwanger raken !
iedereen verdient een kans.
:hug:
@mloeska wrote:
ik wil wel even kwijt dat ik het soms zo zat ben dat iedereen om me heen zegt dat we positief moeten blijven, en er niet zo mee bezig moeten zijn, dat het dan wel goed komt!!!
pffff
hoe kan ik er nu minder mee bezig zijn als je elke maand naar het ziekenhuis moet???
meestal kan ik er wel tegen, maar soms word het me gewoon ff teveel…
[en meestal word het door mensen gezegt die zelf zwanger zijn of kids hebben… pfffff ]
Ik had precies hetzelfde!! Mensen die zeggen dat je er niet teveel mee bezig moet zijn, hebben dit zelf nooit meegemaakt denk ik. Anders reageer je niet zo, lijkt mij… toch? Ik heb meegedaan aan moeders-voor-moeders, zodat ik een ander ook de kans kan geven om zwanger te raken. Voor mij een kleine moeite, voor een ander misschien een kleine…
ik hoop dat je gauw zwanger bent met hormonen!! Succes meid :-*
Nou ik word er ook moedeloos van hoor!
Ja inderdaad dat ge%^^%^over dat je er niet zo mee bezig moet zijn.
O ja als je er minder mee bezig bent dan heb je zeker ineens geen pco meer! :naughty: Slaat natuurlijk nergens op!
Succes meiden
Toetieee gefeliciteerd
dankjewel . :-*
het is ook zo dom als mensen dat zeggen ,
voor sommige is het makkelijk om zwanger te wordne , maar sommige doen er heel lang over en daardoor ongeduldig worden is normaal , vooral omdat je het zo graag wilt , belachelijk dat mensen zo kunnen denken , het is alleen maar erg en ze praten alsof je alle tijd hebt van de wereld hebt :? nja misschien in hun ogen maar in die van ons echt niet!!
dus mensen met zo’n mening kunnen beter niks zeggen ,
maarja opgeven doen we nooit! .
ik heb toevallig geluk nu in een keer , maar heb ook 1jaar erover gedaan , en het kon nog langer zijn dus ik ben blij ,
maar ook voor jullie meiden hoop ECHTT dat jullie ook snel zwanger mogen raken , :hug:
ik hoorde gisteren toch een belachelijke opmerking…
een ‘vriend’ vertelde me… ach ja meis… het hoort allemaal bij het leven, kindjes of geen kindjes… je moet toch door…
pffffffff
ik weet wel dat het zo is… maar toch…
hij heeft makkelijk praten… hij heeft al 2 mooie gezonde kinderen!!!
Gatver zeg, ja het ‘hoort’ bij het leven, maar het is altijd zoveel gemakkelijk als je niets moeilijks ervoor hoeft te doen. Als je geen kids wilt easy, goeie voorbehoedsmiddelen te over en sterilisatie is om de hoek te krijgen. Maar als je toch iets heel graag wilt en je bent daarvoor afhankelijk van derden…die frustratie is voor iemand die daar nooit mee te maken heeft gehad niet voor te stellen.
Ik schrijf he toch op: wij hebben 3 jaar “moeten wachten” op ons cadeautje. Heb ook veel bemoeienissen en adviezen gekregen en had soms de neiging die mensen zelf een IVFje te laten ondergaan.
Op het moment dat je in die situatie zit ligt alles enorm gevoelig.
maar het blijft eenmaal zo dat als de dokter een pauze inlast tussen behandelingen bij stellen die de moed zo goed als verloren hebben, er regelmatig voor het einde van de pauze een zwangerschap vermeld word.
Ondergetekende zelfde verhaal. Die opmerkingen komen niet helemaal uit de lucht vallen. De een zal er totaal geen ervaring mee hebben en zoiets blaten, maar er zijn ook mensen die de ervaring wèl hebben en het eigenlijk bedoelen om je een hart onder de riem te steken… ook al kun je er voor je gevoel erg weinig mee. En zeker als er iets in het spel is wat de boel behoorlijk bemoeilijkt.
Maar goed, dikke knuffel van hier, ik ken het gevoel, is het ons ooit gegund? Kreeg je het maar op een briefje, die onzekerheid is slopend!
Marietje inderdaad liggen de verhalen vaak wat genuanceerder. Maar ja als mensen je wel die opmerking maken, en ze dit doen terwijl ze absoluut geen notie hebben van het waarom je op de IVF aangewezen bent (zeg maar 0,0 % kans op een natuurlijke zwangerschap ) dan komt het nogal raar over. :lol:
De moed verliezen mag altijd, er zijn er veeeeeel meer die al ‘zover’ gekomen zijn zolang je altijd maar de hoop hebt. En of dat de hoop is op toch een kindje (biologisch of op andere manieren) of de hoop een heel mooi leven samen zonder kindje(s) dat is waar het uiteindelijk om draait toch? Alles daar tussenin, tussen wanhoop en hoop kan bij vlagen heel mooi zijn maar ook heel ellendig helaas.
Vanochtend kwam een collega dolbij vertellen dat ze zwanger is.
Natuurlijk ben ik heel erg blij voor haar en gun ik het haar ook heel erg!
Maar zit er nu toch al de hele dag mee. Gewoon omdat ik weet dat het bij ons niet zo gemakkelijk zal gaan en ik het wel graag wil.
Het lijkt soms zo dat bij sommige mensen alles vanzelf gaat…
Vind ik niet eerlijk… (maar ik gun het ze wel hoor!)