Mijn dochter Sanne heeft nu sinds een week dat ze regelmatig tegen stribbelt tijdens de voeding. Ik kan er geen ritme in vinden in de trant van de tijdstippen van de voeding. Het is gewoon de ene keer wel en de andere keer weer niet.
Soms huilt ze vanaf de eerste minuut en wil ze echt niet drinken. Fles weg zetten, meisje rustig laten worden, ze begint te lachen, hup flesje pakken, madam zien flesje en huilen geblazen. En dan niet jammerend, maar echt keihard. De andere keer begint ze vol goede moed te drinken en dan lekt het langs de speen uit haar mond. Ik wil dan niet de fles eruit halen (bang dat weer gaat huilen), dus wurm ik voorzichtig de spuugdoek weer op zijn plaats, zodat het daarop kan lopen. En dan gaat ze weer huilen.
Na een half uur worstelen is ze dan zo moe en valt ze inslaap. Na een uur komt ze dan weer van de honger. Nogmaals proberen, zelfde verhaal.
Gelukkig zijn er voedingen die wel goed gaan. Dus al met al krijgt ze wel genoeg binnen. Het is alleen af en toe frustrerend, omdat je niet weer waar het door komt. Heeft iemand hier ervaring mee en tipt voor mij?
het eerste wat mij te binnen schiet bij het lezen van je verhaal is dat ze misschien spruw heeft :? waardoor het drinken zeer pijnlijk is en zonder de fles wel allemaal goed gaat en lekker lacht.
eerst laten kijken op spruw,
als dat het niet is vind ze misschien de melk niet lekker, dat was bij die van mij het geval. Weet niet welke voeding je hebt maar misschien een andere proberen.
Ik heb net voor de laatste voeding haar mondje bekeken. Haar tong en gehemelte zagen er mooi roze uit. Bij Spruw moeten er toch een witte aanslag in de mond zitten? Ik heb deze in ieder geval niet gezien. Dus denkt niet dat dat het is.
Ze krijgt per dag 3x BV en 2x FV (heb niet genoeg BV i.v.m. tweeling). Ze krijgen deze combinatie al vanaf de geboorte en ze heeft het al die tijd gewoon gedronken. Kan dat dan dat het ineens niet meer wil.
Vanavond ben ik gaan wandelen tijdens de voeding met de speen nog in haar mond. Zodra ik opstond was ze ineens stil en begon ze te drinken. Zo krijgt ze dan wel haar voeding binnen, maar op nu steeds wandelend te voeden :roll: , ze wordt natuurlijk steeds zwaarder.
Ik denk ook aan spruw. Spruw is niet altijd zichtbaar. Ik herken je verhaal zo was het hier ook toen wij wel spruw hadden. Bij Maud zat de spruw helemaal achter op haar tong. Kon je pas zien als je met zo’n spatel erin keek.
Heb je zelf geen last van je borsten? geen jeuk of branderig gevoel.
Heeft ze misschien last van haar oortjes :think:
Ik zie dat je ook nog bv geeft. Voed je op verzoek? Zo nee, is ze misschien aan minder toe.
Is de speen wel goed genoeg, moet ze er niet te hard voor werken, komt er wel genoeg uit?
Even een paar gedachtengangen. Ik hoop dat het snel weer beter gaat.
De afgelopen dag is het weer helemaal goed gegaan. Hopen dat het nu zo blijft. Heb het boek “Oei ik groei” gekregen. Nu zit ik te denken dat het ook best wel eens een sprongetje zou kunnen zijn (geweest).
@mamavankirsten wrote:
Heb je zelf geen last van je borsten? geen jeuk of branderig gevoel.
Ik kolf fulltime, omdat mijn tweeling niet goed drinken aan de borst. Ze krijgen de BV dus via de fles. Ik heb zelf dus nergens last van.
@mamavankirsten wrote:
Is de speen wel goed genoeg, moet ze er niet te hard voor werken, komt er wel genoeg uit?
Ik gebruik een drienstandenspeen op standje 1, omdat ze ingedikte voeding krijgen i.v.m. reflux.
Het gaat nu dus gelukkig weer wat beter
.Hopen
dat het zo blijft.