Lotta is gisteravond laat uit haar ledikant gevallen 
Ze is met haar voorhoofd op de grond geland…
Gelukkig leek/lijkt de schade mee te vallen.
We hebben voornamelijk allemaal een slaapgebrek omdat het daarna nog de halve nacht duurde om haar weer in slaap te krijgen 
Heb net even de huisarts gebeld en die gaf aan dat ik haar vooral extra scherp in de gaten moet houden vandaag.
Maarrrr…ben me helemaal kapot geschrokken en weet niet wat ik nu het beste kan doen.
Ze is vandaag precies 1,5 jaar en ze is in mijn ogen nog te klein om in een groot bed te slapen.
Uit haar ledikant kunnen geen spijlen worden gehaald.
Bestaat er iets waarmee je de rand van het ledikant kan verhogen?
Of zitten we nu echt aan een groter bed vast?
Ik heb nu als tijdelijke oplossing een dik matras voor haar ledikant gelegd en ze slaapt altijd al in een combisleeper…
Wie o wie heeft raad?
groetjes Beebiebeer
Jeetje, wat zul je geschrokken zijn :hug: . Ik kan je helaas niet helpen met je vraag… Maar is ze zo over het ledikant heen geklommen? :shock: Dan ben ik ook wel heel benieuwd wat je daar tegen kunt doen, want Mick is ook behoorlijk aan het klimmen :mrgreen:
Waarschijnlijk heeft ze zich opgetrokken aan haar armen tot ze op haar buik lag op het randje en is toen voorover geduikeld :?
Ik had al wel gezien dat ze in de box en in bed weleens haar been over de rand probeerde te krijgen, maar dat ze het met een slaapzak aan ook voor elkaar krijgt?!? :think:
Wij hebben een juniorbed van de Prenatal. Die hebben we met de hoge kant naar voren gezet. Dat gaat hier heel goed met peuter. Hij slaapt er in sinds hij twee is. Eventueel wil ik je wel foto’s mailen.
Hoi Wawa
Heb jij dan toevallig zo’n bedbank Bolke. Als ze daar uit klimmen/vallen, is die dan niet zo hoog?
Met 2 jaar zou ik denk ik minder moeite hebben met het idee van een groot bed. Maar nu is ze nog zo’n ukkie…
Hier zijn we meteen overgestapt op 1 pers bed. en hij slaapt er heel goed in.
Goh, wat een eng idee dat ze ook kunnen klimmen met slaapzak aan.
Ik dacht altijd dat het zo wel veilig was…mar je weet dus maar nooit.
Natuurlijk ben je heel erg geschrokken, bah.
Misschien is de beste oplossing misschien inderdaad wel een peuterbedje (bij sommige kun je geloof ik ook nog een hekje voorzetten).
Of even kijken of er toch nog te veel bewegingsruimte in de slaapzak is en wat kleinere halen?
Nou, ik heb haar net maar in haar bed gelegd (wat ik zo ook maar even ga doen denk ik ). Ze bleef gelukkig liggen.
Ik heb net naar de constructie van het bedje zitten kijken en ik denk dat ik wel een oplossing heb…
Ik ga proberen om de lattenbodem te laten zakken zodat ie los op de grond staat (ingeklemd tussen de 4 poten) en dan daar het matras op. Die zit dan ook nog ingeklemd tussen het bed en kan er niet onderdoor schuiven. Het is een binnenveringsmatrasje, dus die kan dan ook nog ‘ademen’.
Dan is de rand voor haar zo’n 15 cm hoger. Misschien kan ze dan net niet meer haar zwaartepunt over de rand verplaatsen?
Als je haar een een gewoon bed legt, kun je er nog een matras naast leggen op de grond en de andere kant tegen de muur. Als ze er dan uit rolt, rolt ze op het matras op de grond.
@beebiebeer wrote:
Hoi Wawa
Heb jij dan toevallig zo’n bedbank Bolke. Als ze daar uit klimmen/vallen, is die dan niet zo hoog?
Met 2 jaar zou ik denk ik minder moeite hebben met het idee van een groot bed. Maar nu is ze nog zo’n ukkie…
Nee, wij hebben een andere. We vonden hem niet de mooiste, maar hij is wel erg praktisch. Peuter kan er wel uitklimmen als hij zou willen, maar dan op een veilige manier
Jeetje dat is zeker schrikken.
Ik zie tegenwoordig wel dat lasse zijn beentje over de boxrand probeert te krijgen met het idee zo moet ik er dus uit, maar dat lukt hem gelukkig nog helemaal niet.
Hopelijk is ze zo geschrokken van haar aktie dat ze het voorlopig wel even laat het nog een keer te doen :shifty:
Dit is een paar weken geleden ook met Kirsten gebeurt (ongeveer net zo oud). Ze zat keihard op de grond te huilen en zat helemaal onder het bloed (tanden door haar lip). Ik heb het ledikant opgepakt en weggezet. Sindsdien slaapt ze in een 1 persoonsbed en niks meer aan de hand.
Kirsten slaapt trouwens ook in een combisleeper.
Ik heb net de bodem tot op de grond laten zakken en dat scheelt een behoorlijk stuk. De bovenrand komt nu tot haar kin.
Ze kan er in iig niet meer met haar borst op leunen om zich omhoog te heisen.
Dus ik 
dat het zo goed gaat…
Mocht dit nou weer gebeuren dan ga ik meteen naar het grote Zweedse warenhuis om een groot bed te halen.
Tjee, mamavankirsten, dan schrik je denk ik nog meer als je zo’n bloedbad aantreft. Gaat het slapen in het grote bed goed?
Kan me best inbeelden dat je erg geschrokken bent.
MAAAR !!! Let op als je de bodem té laag plaatst.
Ik had dat ook gedaan, kwestie om dergelijke valpartijen te vermijden.
Michaël is tussen de spijlen en de matras gekropen. Hij hing als het ware half in bed en half erbuiten.
Zijn lichaam zat erdoor gewrongen, zijn hoofdje zat in zijn bed.
Hij zat dus buiten zijn bedje op zijn knietjes, met hoofd nog in bed.
Hij huilde vreselijk ! Ik ben me rot geschrokken. (Ik weet niet waarvan ik het meest zou schrikken: zo half in en uit bed, of uit bed vallen !). Ik vergeet dit beeld heus niet meer hoor ! 
Ik wil maar waarschuwen: zet het dus niet té laag zodat het kindje er niet door kan.
liefs en laat je eens weten hoe het gaat om een anderhalfjarige in een groter bed te laten slapen? Ben benieuwd…
Gerda
Hoi Gerda
Wow, dat is echt eng :shock:
Ik heb wel meteen even gekeken bij ons bedje, hoe dat nu dan zit.
Maar ze kan er gelukkig niet tussen.
Bedankt voor je berichtje!
De eerste keer in haar bedje ben ik een half uur bij haar blijven zitten en toen is ze gaan slapen. Ze is nog twee keer uit bed gevallen (ligt nog een matrasje naast het bed) en nu vind ze het een feest om naar bed te gaan. Ze heeft nu ook een kussen en is daar helemaal blij mee.
Dus hier gaat het heel goed.
Gelukkig dat het nu goedgaat!
Wat schrik je dan enorm he?
Mae-Lynn is eind februari uit haar bedje geklommen (ledikant).
Terwijl we haar nooit pogingen hebben zien doen…
We hoorden een enorme knal en ze is met haar hoofd op de houten vloer terechtgekomen. :shock: Ze zat helemaal onder het bloed…het kwam uit d’r neus en mond. We zijn uiteraard naar het ziekenhuis gegaan en de arts zei dat we enorm geluk hadden gehad.
Haar lipje was een beetje kapot en haar hersenen hadden een flinke klap gehad, maar dat was het ook. We moesten haar goed in de gaten houden en de arts gaf als tip mee om wat spijlen uit het bedje te zagen zodat ze er zelf uit kon klimmen. Dus diezelfde avond heeft m’n man dat gedaan, maar wat denken jullie? De volgende ochtend kwamen we nog net optijd de slaapkamer in, want madam hing alweer half uit 't bed!
Oorzaak en gevolg begrijpen ze nog niet…
We hebben diezelfde dag een ‘groot’ bed bij Ikea gekocht en dat gaat prima! In het begin vond ze het een beetje eng, maar al snel sliep ze veel rustiger en gaat ze er niet eens uit terwijl dat wel kan :dance:
Ik heb van een vriendin een ander verhaal gehoord over een kindje bij wie het minder goed afliep (scheurtje in de schedel).
Dat is uitzonderlijk, denk ik, maar je bent zo dankbaar dat het goed afgelopen is!
Oeh Jewel, ik krijg helemaal kippenvel van je verhaal…brrr… :shock:
Ondanks de spijlen toch weer gaan klimmen dus.
Fijn dat ze wel goed in d’r nieuwe bed blijft!
Wij hebben nu de bodem laten zakken en ik heb er toch ook maar een camera-systeempje bij gekocht. Mocht ik zien dat ze weer pogingen doet, gaan we gelijk een bedje kopen. Nu is het echt te hoog voor d’r, dus ik hoop dat we het nog even kunnen rekken zo.
Ja eng he?
Kinderen zijn zo slim joh, hoe klein ze ook zijn…
Wij hadden Ml nog nooit zien klimmen of pogingen zien doen en al helemaal niet verwcht dat ze er op die manier uit zou klimmen!
Gewoon igoed n de gaten houden he, meer kun je niet doen 
Handig trouwens z’on cameraatje!