hmmz… dat maakt het wel lastiger als het om een oma gaat. Dan wil je toch ook dat het leuk blijft onderling.
Wel lastig lijkt me dat ze kennelijk iets in jouw opvoeding zo duidelijk afkeurd. Dat stukje zou ik wel bespreken denk ik. Als het om familie gaat dan komen er toch ook weer gevoelens bij kijken lijkt mij.
Merk trouwens zelf ook wel dat ik andere ideen heb als oma’s. Maar laat het meestal ook maar een beetje. Ze zullen altijd wel doen wat ik graag wil, maar soms hebben ze nou eenmaal andere ideeen. Mijn man en ik zijn goed terrecht gekomen denk ik dan. Omas weten ook wel (in sommige opzichten) waar ze het over hebben.
Nieuwe dingen zijn misschien voor hen wel weer lastig. Want op het moment dat jij zegt dat dat niet goed is, kunnen zij misschien wel weer denken dat zij het vroeger fout hebben gedaan.
Ik moest, bijvoorbeeld, echt goed uitleggen dat Liv pas met 6maanden bijvoeding kreeg, en dat ik haar niet dwing te eten. Ik kreeg het zelf vroeger met 3 maanden, en kreeg ook de vraag of dat dan zo fout is geweest. Moest wel even uitleggen dat de adviezen aangepast worden naarmate er meer onderzoek gedaan is. Dat ik dit nu zo doe omdat ze dit nu weten, en dat vroeger niet wisten. Even uitleggen dat ik hun ideen niet afkeur maar dat ik bepaalde ideen heb en die wel ergens op baseer.
Ik denk niet dat het verwarrend is.
Thuis mocht onze oudste (en de jongste nu ook) gewoon zelf eten. Stukjes eten op het bord en knoeien maar. Gaat super. Op het KDV geven ze brood altijd met een vork. Wij nooit.
Op een dag zei het KDV dat Britt al tijden zelf eet met een vork. Dat ze haar niet meer hielpen. Grappig, want wij wisten dat niet en dachten dat ze dat nog niet kon. Sinds die tijd eet de oudste 's avonds met mes en vork.
Kinderen raken niet zo snel in de war. Ze weten prima dat er 2 verschillende plekken zijn met andere mensen. en dat iedereen zijn eigen manieren heeft.