Sinds we het over kindjes zijn gaan hebben drieënhalf jaar geleden, ben ik met de pil gestopt. Tot op heden slik ik nog steeds geen pil.
Maar hebben jullie dit nu ook?
De eerste week van m’n ongesteldheid en de tweede week vind ik alles geweldig in de wereld en geniet ik van alles en iedereen. Energie te over en alles lukt. De avonden dat m’n man en ik het bijzonder gezellig hadden (zeg maar, zijn (steeds achteraf gekeken) de dagen rond de eisprong.
(Even nadrukkelijk dat we niet heel bewust bezig zijn voor een nieuw kindje en ik de vruchtbare dagen niet van tevoren bijhoud).
Week 3 en week 4 zie ik de hele wereld negatief (nou ja, niet constant), wil het niet lukken, ben ik bokkig, het ik mutsbuien. De energie laat te wensen over, dat ligt aan heel de wereld om me heen en vooral niet aan mij (sjeah right).
En de verlossing komt weer als ik ongesteld ben en ik weer op m’n rose wolkje zit.
Is dit nou herkenbaar? :think:
Heb de pil geslikt sinds m’n 18e, dus gestopt op m’n 31e, ik weet niet meer hoe ik me voordien voelde zonder pil. Ik weet wel dat ik veel last had van de ongesteldheid toen (flauwvallen op 1e dag, pijnlijke buik en rug) en dat dat helemaal vervlakte sinds de pil. Daarmee merkte ik m’n ongsteldheid nauwelijks.
Maar zou het nou ook kunnen dat die pil ook het gevoelsgebied zo stabiel hield? Ik heb verder niet het idee dat ik iets mankeer :lol:, eet goed, sport goed, gebruik niks geks zoals alcohol of wat dan ook.
Vanwege die toch onverklaarbare pieken en dalen in humeur (maar die wel regelmatig zijn), zit ik eigenlijk toch te mijmeren om alleen daarvoor de pil weer te gaan slikken.
Is het herkenbaar voor iemand?
:eh:
Het kan zeker dat je door de pil emotioneel stabieler bent. Ik voel me ook beter met de pil (niet 100%, maar dat heeft een andere oorzaak).
Heb je een specifieke reden waarom je de pil niet meer slikt?
Heel herkenbaar. Maar ipv de pil ben ik El Mare rondom de menstruatie gaan slikken.
Hielp bij mij erg goed. :thumbup:
Alsof je mijn verhaal verteld.
Mijn dalen zitten rond de tijd dat ik ongesteld moet worden/ben.
@Marcella1975 wrote:
Vanwege die toch onverklaarbare pieken en dalen in humeur (maar die wel regelmatig zijn), zit ik eigenlijk toch te mijmeren om alleen daarvoor de pil weer te gaan slikken.
Die pieken en dalen in humeur hebben met je hormoonwisselingen te maken en ook zonder pil heb je gedurende je cyclus een wisseling van hormonen.
Nou, ik had hetzelfde kunnen schrijven!
Ik heb ook echt enorm last van humeur- en emotieschommelingen tijdens mijn cyclus. Ik voel me er ook echt niet prettig bij.
Daar komt nog weer bij dat ik na Noortje weer een vreselijk heftige menstruatie heb gekregen met veel bloedverlies en pijn :roll: . Dat is de reden dat ik op mijn 14e ofzo aan de pil ben gegaan.
Zou de pil echt helpen om de boel een beetje stabiel te krijgen?
Ik ben juist een stuk gezelliger sinds ik de pil niet meer slik. Minder moe en chago, meer zin in de man 
, nee ik hoef die zooi niet meer!
Natuurlijk voel ik ook wel schommelingen in de verschillende weken van mijn cyclus maar daar vakt wel mee te leven :mrgreen: .
Ik slik de pil ook al een lange tijd niet meer. Ik voel me er niet prettig bij en ik heb dan een libido van nul. Maar zonder pil heb ik wel veel meer last van stemmingswisselingen. Hou op, schei uit.
Ik slik al een tijdje capsules met teunisbloemolie, maar eerlijk gezegd helpen die voor mij niet. Maar van anderen hoorde ik daar goede berichten over. Misschien zou je dat eens kunnen proberen.
Ik waarschuw mijn man altijd, dat mijn menstruatie er weer in aan komt. In die dagen verwacht ik van hem echt wat meer hulp bij de kinderen, vooral in de ochtend. Ik trek dat echt niet op die dagen om zonder ruzie op tijd op school te zijn. Nu met zijn hulp houden we tenminste alles en iedereen heel. :wink