Ik heb sinds half augustus een gastkindje, een meisje van 2.5 jaar oud, die ik voor het gemak maar even L noem.
Met de kennismaking ging alles eigenlijk goed, de ouders gaven wel aan dat ze niet zo heel consequent waren en dan L. eigenlijk veel mocht. Ook gaven ze aan dat ik de 5e gastouder was en dat ze haar bij de vorige weg hadden gehaald omdat ze daar heel passief was en de gastouder dat ook pas na maanden had aangegeven.
De eerste paar keer dat L. kwam huilde ze veel en vroeg ze veel om haar ouders…normaal dacht ik want het is weer nieuw voor haar en weer een andere gastouder, dus ze moet nog even wennen.
Het was af en toe nog mooi weer en dan waren we buiten en dan speelde ze wel wat.
Wat me wel opviel was dat ze enorm veel tegen mijn eigen kleine ventje gilde en schreeuwde terwijl hij niks deed…als hij voorbij liep dan gilde ze al “nee niet doen” terwijl hij alleen langs liep.
Als ze wat in de handen had en hij ging haar kant op dan gilde ze “nee niet afpakken” hierbij ging ze ook elke keer huilen.
Nu zijn we een paar weken verder en is ze bij mij dus ook heel passief, zit de hele dag op de bank, wil nergens mee spelen en huilt om de kleinste dingen. Als ze bv niet goed zit en anders wil zitten gaat ze al huilen. Als ze drinken wil gaat ze huilen als je vraagt of ze ook gaat spelen gaat ze huilen.
Ik heb het al met de ouders en mijn bemiddelingsmedewerker erover gehad en ik ben niet een gastouder die zegt, oké het gaat niet dus doe haar maar naar een ander, daar krijgen ze namelijk met hetzelfde te maken.
Ik probeer dus eigenlijk een oorzaak en een oplossing te vinden.
Misschien dat er hier iemand is die dit vaker heeft gehoord en wat tips en trucs heeft…alle suggesties zijn welkom.
Heeft het kindje ook broertjes of zusjes thuis?
Wat is je indruk van de ouders?
Denk je dat ze thuis voldoende speelmogelijkheden heeft?
Mijn dochter heeft dezelfde leeftijd en die kan zich ook wel enorm aanstellen en soms huilen om de kleinste dingen. Wellicht is het ook de leeftijd. En als je daar niet consequent mee omgaat, dan blijft dat gedrag natuurlijk bestaan.
Maar niet spelen en panisch reageren als ze vermoed dat iets van haar afgepakt wordt, is natuurlijk niet helemaal normaal. Net of ze zich niet veilig voelt.
Niet niks voor dit meisje, de vijfde gashouder…
Ik zou aan de ouders vragen wat ze heel leuk vind em dit bij jou ook doen.
waar speelt kindje thuis mee, vermoed zo dat kindje thuis alleen is.
en 5x andere GO is wel heel erg veel in 2,5 jaar
nu is belangrijk dat ze vertrouwensband met jou krijgt. denk dat je verder consequent moet zijn zodat het kindje structuur in haar leventje krijgt.
dan zal haar gedrag ook langzaamaan veranderen meespelen wil vaak ook wel helpen. het nee gedrag herken ik wel doet meisje ruim 2 hier ook, wordt nu minder doordat ik steeds er op in ga. en vertel dat we hier geen speelgoed afpakken maar samen of om de beurt met het speelgoed spelen.
zeg ook altijd al het speelgoed is van Marit en iedereen mag er mee spelen.
fijn dat jij wel door wilt zetten want nog keer wisselen is niet in het belang van het kindje. hoop dat het snel beter gaat voor alle kindjes en voor jou, en ook voor het kindje waar het om gaat hopelijk snel beter in haar vel.
Vooral aan de hechting werken nu… veiligheid bieden…
zodat ze zich stilletjesaan veilig voelt om te spelen,…
ja, veiligheid idd.
En wat voor kindjes die het wat moeilijk hebben vaak werkt is naast jou spelen of jou helpen. Dan hoef je er niet teveel de aandacht op te vestigen maar terwijl je wat afwast geef je haar een theedoek en zeg je gewoon kan jij die voor me afdrogen oid. Zodat ze lekker een beetje meedeint op jouw ritme zeg maar, en idd niet passief wordt.
Nou we zijn weer een tijdje verder…
Vorige week maandag een evaluatiegesprek gehad en even over alles gehad samen met de bemiddelingsmedewerkster erbij.
Toen reageerde ze gelukkig een beetje hetzelfde waardoor zij ook kon zien waar ik het over had.
Maar tot onze verbazing ging het ineens vanaf die dag een stuk beter…ze komt van de bank, gaat af en toe spelen en praat veel meer.
Waar het nou van komt weten we niet, ms heeft ze het gesprek gevolgd ofzo, maar we zijn er allemaal heel blij mee…nu hopen dat het zo doorgaat.
fijn dat het nu stuk beter gaat
sommige kindjes hebben periodes dat ze niet lekker in hun vel zitten en zich terugtrekken om wat voor reden dan ook.
Hoe is het nu?
Het gaat eigenlijk nog steeds heel goed…de ouders zijn alleen niet zo heel stipt met s`avonds naar bed brengen ze gaat soms pas rond 10 uur en dat kan ik dan merken dan is ze toch huileriger de volgende dag als ze bij mij komt.
En ja als ze haar ophalen dan word ze baldadig en gaat ze mijn ventje slaan…heb daarstraks ook in het het bijzijn van haar moeder gezegd dat als ze niet ophoudt ze ook alleen op de gang gaat staan net zoals D…toen ging het beter.
Maar over het algemeen genomen en gezien naar hoe het de eerste weken ging gaat het goed en is ze open en speelt en danst ze en praat ze veel, dus heel tevreden.
Afwachten hoe het gaat als straks haar broertje geboren word…
Het is dikwijls zo dat wanneer je het erover gaat hebben, het benoemen, het gedrag van een kindje al verandert… of het dan aan het kindje ligt of onbewust ook een beetje aan onszelf… :thumbup: