Ik heb gisteravond voor de derde keer een galsteenkoliek gehad. Nu gaat het weer, maar gisteren dacht ik echt weer dat ik dood zou gaan.
Morgenmiddag maar even met de HA overleggen tijdens het telfonisch spreekuur.
Wie heeft er ook wel eens zoiets gehad en wat is er toen aangedaan?
O jee het lijkt me vreselijk pijnlijk. De man van een collega van me heeft het ook. Ik wil je veel sterkte wensen.
Ik heb het ook gehad, maar 2x een koliek maar verder constant elke dag een zeurende drukkende pijn onder mijn middenrif en veel misselijk.
Vorig jaar 18 dec is mijn galblaas laprascopisch verwijderd.
DWZ dmv een kijkoperatie, ik heb er 4 kleine sneetjes aan overgehouden.
Ik had meer dan 40 steentjes in mijn galblaas, variërend van een rijstekorrel tot een bikkel (grote knikker)
Het herstel had ik onderschat en viel me tegen, helemaal met een dreumes toen van 13 maand.
Mijn moeder heeft mij 3 weken non-stop geholpen, daarna voor halve dagen, de week erop dus de vijfde week deed ik het alleen en de zesde week ben ik weer voor halve dagen begonnen te werken en dit heb ik langzaam opgebouwd (heb wel zwaar lichamelijk werk —> KDV)
De verlichting weegt echter niet op tegen het herstel, ik heb de operatie heel lang uitgesteld, maar ik had het veel eerder moeten doen, ik ben nu helemaal klachten vrij, maar dit geld niet voor iedereen na een operatie.
Blijf er niet te lang mee doorlopen, want je kunt een galblaasontsteking, alvleesklierontsteking of leverontsteking oplopen en dan ben je veel verder van huis!
Succes en als je nog meer vragen heb hoor ik het graag.
Groetjes Bianca.
Ik heb het een paar weken geleden gehad, MEN ik dacht dat ik ging bevallen ofzo :shock:
Enfin, hier is er niets aan gedaan, de “steen” woont nu ergens in mijn lijf denk ik waar het geen pijn doet. Zolang hij geen pijn doet mag hij daar van mij blijven, maar oke… hier was het tot nu toe een eenmalige actie…
vorig jaar 19 dec is bij mij mijn galblaas verwijdert…ook via een kijkoperatie… ik heb 3 kleine lidtekentjes…
het was wel een spoed operatie het weekend ervoor hadden ze al een galsteen verwijdert.
omdat ik op de eerste hulp geeindigd was…nadat ik al twee aanvallen had gehad…
ik had volgens de dokter een grindpad aan galstenen :oops: , niet te tellen zoveel…
ik heb toen 3 wk niet gewerkt en heb toen 1 wk halve dagen gedraait en daarna weer volledig.
Dave was toen 11 mnd…en kon nog niet lopen…dus best lastig…
heb trouwens met Kerst gewoon gegourmet :thumbup:
heb nergens meer last van :thumbup:
Succes hopelijk heb je er straks geen last meer van :hug:
Ik heb het een jaar geleden gehad, 2 flinke aanvallen. Bij mij is hij ook verwijderd, ik had 1 hele grote 3.5-4.5cm. Ik kon het van mijn moeder, die bleef geregeld aanvallen houden, dus meteen dat ding eruit laten halen. 4 Sneetjes en nergens meer last van :mrgreen:
Ik heb 2 galkolieken gehad afgelopen februari/maart. Heb daarna een echo gehad om te kijken hoe m’n galblaas ervoor stond. Nou d’r lag dus een mooi ‘grindpaadje’ en toen is er besloten om de galblaas te laten verwijderen.
Begin april is m’n galblaas verwijderd dmv een kijkoperatie, 4 kleine littekentjes op m’n buik overgehouden. Moest 1 nachtje in het ziekenhuis blijven. Heb wel lang een beurs gevoel in m’n buik gehad maar na 2 weken ging ik alweer aan het werk. Heb alleen de eerste week hulp gehad met de kleine. Daarna kon ik me alweer redelijk redden.
Ik heb meer last gehad van de naweeën van de narcose dan van m’n buik.
Nu gaat 't echt prima, kan alles weer eten. Alleen heel vet of veel, dan merk ik wel dat m’n buik wat gevoeliger is.
Veel sterkte ermee ! De operatie is echt 10 keer minder erg dan zo’n koliek ! :-*
hier hetzelfde als de rest
steeds pijn onder mijn middenrif en een aantal kolieken toen is ook de galblaas verwijderd, nergens meer last van
herstel was bij mij soepel, drie dagen zkh en toen nog een week thuis en toen ging ik aan de slag
in die week thuis deed ik op het end gewoon weer alles tot zwemmen aan toe
alleen met tillen van de kids was ik wat voorzichtig
tis nu 3 jaar geleden… ik viel voor die operatie flink af en dat is er nooit weer aangekomen 
Ook ik heb mijn galblaas een jaar of 10 geleden al laten verwijderen. De mijne was flink ontstoken geraakt (heb daarvoor zelfs nog een tijdje in het ziekenhuis gelegen, omdat ze door die onsteking niet direct konden opereren). Uiteindelijk is hij toen 3 maanden later pas verwijderd door middel van een kijkoperatie.
Dat is helemaal super verlopen. Na een week was ik mijn huis alweer aan het soppen en nog een week later was ik weer fulltime aan het werk.
Sindsdien nooit meer ergens last van gehad. Ik kan nog steeds alles eten enzo…
Sterkte hoor!
Ow meid, neem zo snel mogelijk contact op met je huisarts!!
Ik heb meerdere galsteenkolieken gehad maar daar deze ze niets aan, totdat ik een heftige had waarbij ik ook dacht dat ik doodging. En helaas was dat dus ook bijna zover…
Ik heb 1 maand in het ziekenhuis gelegen waarvan 2 weken op de IC met een acute pancreatitis (alvleesklierontsteking) door een verdwaald galsteentje wat de ingang van de alvleesklier afsloot, hierdoor ging mijn alvleesklier zichzelf verteren… hier tegen zijn geem medicijnen alleen met rust en weken niet eten kun je dit overleven.
Ik wil echt niet dat je dit overkomt en je kan niet voorzichtig genoeg zijn met galkolieken. Vraag zsm om een verwijzining voor het verwijderen van je galblaas voordat dit je ook overkomt.
Want hoe zwaarder je galkoliek is hoe groter de kan op een pancreatitis…
Mijn galblaas is ook met een kijkoperatie verwijderd, maar dit was bijna niet gelukt omdat ik heel veel verklevingen in mijn buik had, als je een grote operatie krijgt ben je 1 week van huis na een kijkoperatie meestal na 24 uur al!
Ik heb 4 wat grotere littekens op mijn buik, dit omdat ze het niet zo goed konden zien door de verklevingen…
@pientje wrote:
Ik heb het een paar weken geleden gehad, MEN ik dacht dat ik ging bevallen ofzo :shock:
Enfin, hier is er niets aan gedaan, de “steen” woont nu ergens in mijn lijf denk ik waar het geen pijn doet. Zolang hij geen pijn doet mag hij daar van mij blijven, maar oke… hier was het tot nu toe een eenmalige actie…
Niet laten zitten ajb niet!! Laat je galblaas verwijderen…
Geen ervaring Mar, maar je weet nu wel wat je te doen staat he?? :-*
@Mama_jeanet wrote:
@pientje wrote:Ik heb het een paar weken geleden gehad, MEN ik dacht dat ik ging bevallen ofzo :shock:
Enfin, hier is er niets aan gedaan, de “steen” woont nu ergens in mijn lijf denk ik waar het geen pijn doet. Zolang hij geen pijn doet mag hij daar van mij blijven, maar oke… hier was het tot nu toe een eenmalige actie…
Niet laten zitten ajb niet!! Laat je galblaas verwijderen…
Oh :shifty: wat stom dan dat ze me dat helemaal niet verteld hebben ofzo. Zelfs de reactie van de arts was, nou mooi… dan is de steen gepasseerd en als je er geen last meer van krijgt zit het wel goed :think:
Nou ja… eerst maar eens echt bevallen ook en dan kan ik er inderdaad altijd nog even naar laten kijken mettertijd… Ik hou het in mijn achterhoofd!
Bij mij begonnen de kolieken (die urenlang duurden) in de laatste weken van mijn zwangerschap.
Echt vreselijk, ik stond over te geven van de pijn.
De dokter vermoedde al een galsteen maar gaf een drankje tegen maagzuur in de hoop dat het dat was :wall:
Een is keer 's nachts een dokter van de HAP geweest en die kon geen diagnose stellen en heeft ziekenhuis gebeld waar ik naartoe ging en bleef.
Dat was in de 40e zwangersschapsweek dus iedereen dacht dat ze de baby gingen halen en ik met kindje terug zou komen :lol:
Ik ben er van maandag tot donderdag geweest en lag aan het infuus, de koliek was door die medicijnen overgegaan eindelijk.
Ik mocht naar huis met medicijnen en er werd gehoopt dat er geen koliek meer zou komen voor de bevalling. Dan was de planning: operatie 6 weken na de bevalling.
Nou, voor de bevalling heb ik geen aanval meer gehad.
Want: donderdags naar huis, zaterdag begon de bevalling en is Daniëlle geboren.
Ze was 3 weken oud toen de eerste koliek kwam en niet meer wegging.
Toen is acuut (voor zover… er worden eerst allerlei testjes gedaan en gekeken of in mijn geval de baarmoeder weer ver genoeg naar beneden gekrompen was…) de galblaas verwijdert en Daniëlle is mee opgenomen geweest omdat ik ook BV gaf en nog geef.
Vanwege de BV ben ik de tweede dag al overgegaan op paracetamol.
Met voeden was het wel pijnlijk natuurlijk, je hebt toch 4 wonden.
Nu kan ik alles eten en heb nergens meer last van.
Ik denk nog vaak aan die kolieken terug en ben zoooooooo blij dat ik die niet meer kan krijgen.