Gadverdegadver....

Wie heeft er nog meer een gruwelijke hekel aan kleding kopen? Ik vind het een verschrikking, rampzalig en vreselijk.



Echt, ik ben nog al van het vertrouwde, (loop al elf winters op dezelfde dr Martens) vind alles wat nieuw uitkomt bij voorbaat al niet mooi en zie mezelf er niet in lopen. Als ik dan na een paar maanden er voorzichtig aan gewend ben dat ik toch maar wat anders aan moet schaffen omdat er gewoonweg niets leuks is en ik het mijn lief niet kan aandoen alleen maar in jeans en sweatswhirt te lopen toch maar de moed bijeengeraapt heb om naar de stad te gaan dan…



sta ik eerst eeuwig te zoeken naar wat toch wel ermee door kan, vervolgens moet mik mijn maat kunnen vinden in de stapels/rekken en ook nog een maat groter, die ik eerst pas om mezelf een minder slecht gevoel te geven en dan…



is er een rij tot aan de deuren van de winkel waar ik achteraan sta te mopperen met teveel wat ik in een keer wil passen en…



wanneer ik dan eindelijk aan de beurt ben voor een pashokje, alles op heb kunnen hangen of op een bankje gepropt heb ga ik voorzichtig me voor die enorme spiegel uitkleden, vecht tegen de tranen die ik voel opkomen bij het zien van mijn eigen lijf en tegen de drang alles te laten liggen en naar huis te racen…



vervolgens wurm ik me in diverse kledingstukken die me niet bekend voor komen, waar ik niet van weet wie ze al vast gehad heeft of al aan heeft gehad en vrij is van dingen als roos/hoofdluis en andere levensvormen…



en wanneer ik dan iets aan heb ploeter ik de kleedkamer uit, op zoek naar mijn man die geduldig drie kinderen rustig weet te houden (bijv. door bij de tv te parkeren) en vraag om zijn oordeel, om daarna zuchtend en vol tegenzin de stapel die hij er nog bij gezocht heeft voor mij, me weer het hokje in te wurmen.



Mocht ik dan eindelijk een trui/broek/rok of whatever vinden die goed genoeg wordt bevonden om aan te schaffen dan waag ik me nog eenmaal de winkel in om te kijken welke kleuren er nog meer van zijn, trek die in mijn maat uit het vak/van de stapel of het rek en kwak alles in de armen van mijn o zo geduldige man die, net als ik naar buiten wil vluchten nog even zegt dat hij ook wat leuks voor zichzelf heeft gezien en of ik even wil kijken wat ik er van vind en hoe het hem staat.



Terwijl ik de zweetdruppels zo langs mijn rug naar beneden voel lopen omdat ik drie kinderen die de tv inmiddels beu zijn en de winkel als leuke verstopplek ervaren probeer terug te vinden en in het gareel te houden past mijn man nog zesentwintig dingen om toch maar te besluiten niets nodig te hebben.



Ik heb weleens gekeken om kleding online te vinden en te bestellen maar dat lijkt me helemaal een ramp. Je kan de stof niet voelen, de maat niet zien, valt het ruim of krap, kort of lang, hoe is de kleur in het echt, begin ik daar maar niet aan.



Met schoenen heb ik het voordeel dat mijn man in een schoenwinkel werkt en af en toe wat voor me mee neemt, en als het mij niet past of ik het niet leuk vind terug brengt.



HELP, ik heb een kledingwinkelfobie. Iemand nog een stapel kleding maat 40/42 over?

Och meis, dikke knuffff :hug:

Man en kinderen thuislaten!! Alleen gaan of met iemand tegen wie je ongegeneerd kan mopperen en die je vertrouwd in het oordeel over wat je aan hebt. (dus geen opdringerige verkoopster) En, op daluren gaan. Niet op koopavond, niet op zaterdag. Op dinsdagochtend, bijvoorbeeld. Als dat kan natuurlijk, maar voor mij werkt het als een tierelier…

Ik heb er ook zo’n hekel aan!!

Als ik jou was zou ik lekker eens gaan internetshoppen.

Desnoods op marktplaats, daar is genoeg ouderwetse kleding te vinden. :lol:



nee maar echt, ik koop veel online en vind het echt heerlijk. Nu heb ik geen hekel aan winkelen, maar als je je zo voelt zou ik het ook niet echt meer opzoeken.



Wat ik alleen niet begrijp, wat bedoel je precies met de mode van tegenwoordig? Er zijn ook heel veel basis kledingstukken die niet perse modieus zijn hoor.

Gewoon lekker alleen gaan :thumbup:

Man thuis, kinderen ergens stallen, zorgen dat manlief ze ophaalt en eten geeft en dat je heel de dag voor jezelf hebt en niet op tijd thuis hoeft te zijn.

Naaimachine aanschaffen en het zelf maken dan? :think:

@Marloes, jij bent een dusdanige anti shopper dat ik me niet opwerp als shop partner :lol: Dan ga ik echt liever alleen :mrgreen:

Om diezelfde reden koop ik het meeste online. Bij wehkamp. Nooit gezeur en ik moet er rekening mee houden dat ik juist het meeste houd. Nu heb ik in het begin wat missers gemaakt, maar ik weet eigenlijk bij voorbaat nu al wat ik kan bestellen.



Veel familieleden roepen ook mijn hulp in bij het bestellen. Een enkele keer heb ik een tegenvallend iets, maar dat stuur ik dan gewoon terug.

Heb nog een hele stapel maat 42 liggen! :wink:

Ooit een periode erg aangekomen door medicatie, maar ondertussen weer op mijn oude maatje. Kan alleen nooit zomaar goede kleding weggooien, dus… voor de liefhebber!

Maarre… of het ‘geen moderne kleding’ is, weet ik ook niet.

Ik heb ook zo’n hekel aan shoppen…

Sinds de bevalling van tim, zit ik niet meer lekker in mijn vel…



Vroeger slaagde ik meteen, maar de laatste 2 jaar niet meer…

Overals voel ik me not happy in…

pfff en dan wordt ik echt boos op mijzelf…



En met kids shoppen is idd een drama…



ik snap wat je voelt…

dus een dikke knuf voor je…

Ik vind shoppen ook vreselijk!



Naja moet het anders formuleren. Als ik de stad in ga en ik doe een rondje: hema, xenos, taartenwinkel, v&d etc dan wil ik elke week wel :mrgreen:



Maar komen daar kledingwinkels bij… dan haak ik af. Wat een ellende!

Ik ben al niet mager en kan zelden goede broeken vinden. Shirtjes/truien geen probleem. Nu hebben wij ook niet zoveel te besteden (omdat we liever verbouwen, eigen keuze) dus goedkoop kleding zoeken is een sport. Nu heb ik 4 jaar lang gedaan met winterkleding, maar deze winter moet ik echt nieuwe kleren hebben. Nu ben ik dol op bonprix. Dus de eerste 3 artikelen zijn binnen. Maja die broeken he… dat durf ik niet via internet te bestellen dus als er geld binnen is moet ik op pad. En get daar heb ik geen zin in! Als ik eraan denk dat ik iets moet passen, breekt het zweet me al uit.



Dus ik heb helemaal geen tips, maar ik deel je frustraties en ellende perikelen :hug: :hug:

Je bent dus niet de enigste :lol: :mrgreen:

Tja ik zou niet weten met wie ik zou moeten gaan. Mijn man gaat al alleen met de kinderen als (een van) hun wat nodig heeft.



Ongeacht het nou rustig of druk is, ik vind het gewoon een gruwel, kan maar moeilijk wennen aan de nieuwe mode, loop dus al heel wat jaren in mijn versleten groene strokenrok. :oops: Zou ook niet weten wat er mode is de komende tijd, ja regenjassen.