extreme angst...

Hallo allemaal,



Verôn is eigelijk al vanaf de geboorte heel erg schrikkerig met harde geluiden. Nu heeft hij met boren echt dat hij zit te trillen en erg huilt.

Wij hebben een hele fijne buurman die niet werkt en altyd om 22 uur gaat boren. Dus dat maakt het dan extra vervelend.



Nu is hij gisteren bij de oppas geweest en ook daar zijn ze aan het boren geweest. Nu kwam hij thuis met mama boren bang… waarop ik zei nee hier word niet geboort je hoeft niet bang te zijn. En toen kwam het naar bed gaan hij zei meteen al buurman boren, nee lieverd niemand gaat boren. En hij begon te huilen en huilen. Later is hubbie nog even bij hem geweest maar ook hij kon hem niet troosten. Verôn huilde zo erg dat hij zelfs ging overgeven. Onder de douch gegooit en daarna een tijdje bij me genomen en weer terug in bed ging hij weer erg huilen. Hij is echt bang dan naar mijn idee.

Toen heb ik hem maar een zetpil gegeven zodat hij even de rust kon gaan vinden aangezien het ondertussen tegen 12 liep. Ben bij hem even blijven liggen en viel hij in slaap.



Ik vond het zo erg. Zo klein en dan zo bang. Nu wilde ik weten zijn er meer peuters die er zo erg last van hebben en hoe kan je hier het beste mee omgaan?



Alsvast bedankt.

Nancy is ook altijd heel schrikkerig geweest bij harde of onverwachte geluiden. Voor boren was ze doodsbang en ook voor sirenes (ze was altijd de 1e maandag van de maand helemaal overstuur van de sirene om 12.00 uur). Nou ben ik van nature een rustig en voorzichtig persoon, dus wordt er niet veel herrie gemaakt hier in huis misschien dat dat er iets aan bijdraagt.

Nu ze ouder is, snapt ze dingen meer en weet ze wat de geluiden inhouden hierdoor is ze een stuk minder schrikkerig en bang. Ook sneller gerustgesteld als ik een goede uitleg geef wat het geluid inhoudt.



Denk dat je niet meer kan doen dan de angst serieus nemen, het proberen niet te voeden (door zelf bang en onrustig te gaan doen) uitleggen wat de geluiden inhouden en langzaam de herrie om veron heen op te voeren (eens wat vaker harde muziek opzetten en wat meer leven in het huis brengen).

Hier ben ik zelf ook rustig hoor dus dat is voor mij geen probleem om te doen. En het gekke is dat hij bv van harde muziek helemaal niet angstig is, Het is echt wat jij ook zegt het uit het niets hard…

Ik negeer het ook zeker niet hoor vind angst wel belangrijk te erkennen…

Vind het alleen zo zielig en je kan er niet veel mee :frowning:

Hier nog een meisje wat panisch wordt als er geboort of getimmerd wordt.

Ze raakt helemaal in paniek en huilt verschrikkelijk en roept steeds huis (ook al zijn we thuis) en klaar.

Ik neem haar meestal maar op schoot en troost haar en zeg dat het niet erg is.

Als het klaar is met boren dan wordt ze al snel weer stil.

De geluiden in iedergeval niet ontwijken, anders zullen ze er niet aan wennen. De angst idd serieus nemen en uitleggen wat het is.

Nee idd maar hier is het dus vooral ook een probleem na het boren… dit was al in de middag en savonds met naar bed gaan was hij helemaal over de toeren :?

Waarschijnlijk bang dat hij plotseling in slaap gewekt gaat worden door boren?! Dat is ook niet zo gek met zo’n buurman. :roll:

Al eens met hem gepraat en uitgelegd dat je kind zich de piep schrikt elke keer?!

Dat is het denk ik idd hij is gewoon bang dat het ineens weer komt en zich de piiieeeep schrik! En daarom elke keer als hij dan bijna in slaap valt dan is het een drama en vecht er tegen eigenlijk.

Gisteren avond was inslapen eigenlijk zo gebeurd maar dan word hij snachts wakker van een deur die dicht word geslagen bij wederom de buurman. En ja dan is het mis,… heel zielig, Ik ben er gewoon naast gaan liggen tot hij weer sliep zonder wat te zeggen of te doen. En dat werkte niet echt ideaal en heb altyd gezegt dat doe ik niet maar ik wil echt niet dat hij angst heeft voor wat dan ook in huis!



En wat betreft die buurman pfff die kan ik echt wel ik weet niet wat doen. Zo een l*l ik bedoel je weet er woont een kleintje naast je in de avond een beetje normaal lijkt me tochlogies,…