ik ben nooit een heel erg voorstander geweest van tv kijken voor mijn kleine jochie.
maar hij kreeg weet van het bestaan van dora. en hij vond dora leuk. en dora spreekt soms een woordje engels, en nano’s papa ook. dus ik was om. en dus kreeg nano twee dvdtjes van dora. en die mocht ie zo nu en dan (paar keer per week) zien. en ik vond het eigenlijk wel erg leuk, hij leek er best het een en ander van op te steken.
maar uh de laatste tijd merk ik dat het zijn praten op een vervelende manier beinvloed. hij citeert vaak rechtstreeks uti dora, en dat is best wel eens grappig, maar soms vin dik het echt storend. Tuurlijk is het heel lief als ie voor de deur staat, die niet open krijgt en ik hem hoor zeggen: ’ wat is het toverwoord?’ En vervolgens hoor ik hem ’ ópen’ roepen. heel lief.
maar hij praat opeens zo onnatuurlijk soms.
een vriendin van mij had hetzelfde met haar zoon bij nijntje. zijn wij nou aanstellers? en zo niet; wat is dan een programma waar je kind wel wat van opsteekt, maar niet als een soort robot van gaat praten?
Maar dat is toch tijdelijk lijkt me.
Yara kijkt geregeld dora of diego en soms heeft ze van die dagen dat er geregeld van die woorden en zinnen voorbij komen en andere dagen weer helemaal niet.
Denk dat je er niet zo zwaar aan moet tillen. Het waait heus weer over.
Milan doet dat momenteel ook… alleen hij praat niet net als iemand op televisie… maar hij gaat net zo praten als dat matteo doet :mrgreen: :think:
@fiep klophout wrote:
en ik hem hoor zeggen: ’ wat is het toverwoord?’ En vervolgens hoor ik hem ’ ópen’ roepen. heel lief.
:inlove:
Het is ook wel heel knap dat hij nu weer een woord als "toverwoord" heeft geleerd, toch? Of kende hij dat woord al?
Ik vind het juist knap dat hij de situatie op tv kan vertalen naar het dagelijks leven.
Als je boekjes leest met je kind dan leren ze ook zinnetjes of woordjes die ze wellicht anders niet zouden hebben gezegd.
Als je met tv omgaat zoals je nu doet, dan komt het vast echt wel goed hoor!
Wij kregen van een Belgische vriendin de video’s van Musti, omdat haar dochtertje daar zo mooi van had leren praten. Je kunt ze ook in NL kopen, maar soms zit daar een andere commentaarstem bij, die niet zo’n duidelijke uitspraak heeft als de Vlaamse versie. Vlamingen spreken sowieso mooier Nederlands dan wijzelf vind ik, ze articuleren vaak duidelijker. Dus misschien een keer naar Ketnet laten kijken?
weet je wat het eigenlijk is?
nano zingt een tijdje: altijd is kortjakje ziek midden in de week en zondags ook…
dat vind ik dan meesterlijk. dan denk ik: jemig hoe kan dat kind dat nou verzinnen, dat ie van niet gewoon ook maakt. en dan ben ik trots. en dan heeft ie een week later dora opstaan, en dan hoor ik het opeens uit de tv komen. dát vind ik stom 8) dat je denkt dat je kind geniaal is, maar dat ie gewoon een of ander lelijk geanimeerd meisje blijkt te papegaaien… :mrgreen:
zo zei Veron een jaar geleden ineens: kom maar gauw…
Wij vonden dat heel knap totdat we eens goed naar de begintune van de teletubbies gingen luisteren :oops: :lol:
Ik denk inderdaad dat het maar tijdelijk is…
gr patricia
Blijf het toch wel leuk vinden, ook al hebben ze het zelf niet verzonnen. Ze gebruiken het toch op toepasselijke momenten in hun eigen wereld en dat is toch ook een vorm van fantasie.
Zo zij Nancy pas toen ik haar enorm aan het toejuichen was aangezien ze kan nu kan fietsen ‘YES I DID IT’ schitterend toch?! :mrgreen:
Ik denk dat je er teveel van maakt… of je hebt gewoon stiekum een hekel aan Dora 
Samara is ook helemaal Dora gek en die doet dus precies hetzelfde. Ik denk niet dat mijn kind geniaal is :mrgreen: maar ze imiteert gewoon wat ze op tv ziet…
Ik vind het wel veel en veel leuker als ze liedjes nazingt of zelf verzint, dit laatste gaat ze steeds vaker doen. Dan geniet ik :inlove:
Hier ook…
Maar nu is hij gek van richard scarry ( met de worm en de poes)…En daar heb je een item in waarin ze uitleggen hoe bijvoorbeeld stroom wordt gemaakt. En dan hoor ik mijn zoon (in de badkamer notabene) zeggen : oh nee de stroom is uitgevallen , nu maar hopen dat de bezigstaddam niet lek is" Ja ja die volledige zin omdat het licht in de badkamer uit was.
Citaten van Cars komen ook nog steeds lang… “ik zei dat je de weg moets pepareren ( repareren) niet ruiineren”… terwijl hij op zijn autospeelkleed bezig is…:mrgreen:
ik vind het helemaal niet erg en goed voor zijn taalontwikkeling.
imiteren hoort bij een normale ontwikkeling…
eigenlijk imiteren ze al vanaf de geboorte, al vanaf dat ze doorhebben dat bepaalde geluiden vaker gebruikt worden en dat je daar iets mee kunt bereiken.
je hoort ook jezelf terug in je kind als het goed is.
echolalie = ook zoiets; als je kind precies hetzelfde zegt als jij.
bijvoorbeeld als je vraagt: waarom heb je dat gedaan?
dan zegt je kind: dat gedaan?
een fase verder gaat ie pas bedenken dat er een antwoord verwacht wordt.
zo hoor je ook de zinnen/liedjes/regeltjes van bijvoorbeeld de creche thuis gebruikt worden. Dat je denkt van: huh… dat heeft ie niet van mij!
en zo ook de tv.
en in het geval van dora en diego:
ze zullen eerst ‘echolalieën’ en de zinnen precies hetzelfde laten klinken. Pas later zullen ze beseffen dat ze het ook als hun eigen stem kunnen laten klinken.
die woorden als ‘toverwoord’ vind ik dus supergaaf, dat ze dat juist van zo’n serie als dora leren…! Wanneer gebruik je dat woord nou zelf, nooit toch?
Ze krijgen ook nog eens een berg fantasie om hun oren, en gaan daarmee experimenteren.
okee, ze kunnen ook doorslaan (zoals mijn Tyg :mrgreen: ) maar ook dat zal wel weer over gaan hoor.
moet ook nog heel erg denken aan een autist op mijn werk (ff een heel andere situatie hoor, maar het is wel een leuk voorbeeld)
die autist praatte nooit, zat altijd maar stil, beetje heen en weer te wiegen en door zijn vingers naar de wereld te kijken.
ze (ouders) kwamen er achter dat ie het leuk vond om naar disney films te kijken.
eerst steeds dezelfde film, bambi.
gaat ie op een gegeven moment praten zeg; precÃes die stemmetjes uit die film bambi!
en als ie boos werd, dan ging ie niet meer uit zijn dak,
dan ging ie keihard met zijn voet op de grond stampen en zei hij: “nee, niet Gogel! VVVVogel!!”
:mrgreen:
nou,
langzamerhand werden er meer films gekeken.
er kwamen meer woorden en zinnen bij die hij kon zeggen
meer stemmetjes
ook reclames keek ie nu graag; “naaanaa hee dombo!” als ie een olifant zag (stophoest reclame van toen :mrgreen: )
sesamstraat
hij kreeg bert en ernie poppen; speelde ermee, sprak als bert en ernie
het grappige was,
hij kwam bij ons in de groep toen ie een jaar of 14 was
en je kon dus echt met hem communiceren.
je moest dan wel een klein beetje (erg) mee gaan in die ‘rol’ (en het was maar de vraag wat die rol dan was voor dat moment haha, wat hebben we voor l*l gestaan zeg! “grote smurf, kom je binnen?” :doh: :mrgreen: )
maar hij kon zich goed duidelijk maken, hij kon echt communiceren.
uiteindelijk is ie nu een jaar of 20, al weer een paar jaar weg bij ons,
en hij praat af en toe met zijn eigen stem!
heel verhaal zo,
maar hiermee probeer ik alleen te zeggen, dat het bij die autist dan wel veel langzamer ging, de ontwikkeling,
maar hij heeft me wel doen inzien, dat het dus blijkbaar toch heel belangrijk is voor kinderen om te imiteren. Ze leren er van.