Mag ik jullie even lastig vallen… nee… klikkerdeklik en je leest het niet 
Ik ben vandaag echt in een K>> bui…
Ik ben sinds 3,5 jaar een thuisblijfmama en ik ben helemaal klaar met thuisblijven. Ik wil werken… ik wil niet iedere dag alleen maar mama zijn… ik heb echt nooit maar dan ook nooit gedacht dat ik het zo beu zou kunnen zijn. Ben overigens wel benieuwd of iemand dit herkent. Ik weet dat veel mensen vooraf zeggen dat ze het nooit kunnen, en ik ben nog steeds heel blij met mijn bewuste keuze. Maar damn. dat je zo gek kunt worden… :wall:
We zijn net terug van vakantie, ik ben begonnen met solliciteren maar op een of andere manier ben ik er vandaag helemaal klaar mee! Het is ook nog eens mijn oppasdag en ik zou het liefst gaan shoppen ofzo :oops:
Natas
heel herkenbaar, ook ik wil heel graag weer aan het werk! ben nu wel oproepkracht maar die ene dag in de week haalt niet aan… maar die sta zetten vind ik zo moeilijk :oops:
je hebt er niets aan…maar ben altijd werkende moeder geweest, en sinds bijna 5 jaar thuisblijf moeder en ik moet zeggen…heerlijk. Doe wel veel dingen op de basisschool van de oudste kids, maar ik vind het nog steeds heerlijk. Niks geen gestress en nu lekker genieten van de kleine…
Nogmaals je hebt er niets aan…maar wilde het toch ook even zeggen.
Ik hoop dat je snel een leuke baan vindt, succes!
Nog even en je liefje gaat 5 dagen per week naar school, dan heb je weer je handen meer vrij. Heb je geen hobbies?
ik ben het eerste jaar thuis geweest, en snakte daarna ook naar werk.
Ik snap je dus helemaal (al is het verschil tussen ons allicht dat ik geen overtuigde thuisblijfmoeder was, en jij wel).
Zit je al lang met deze frustratie, of is dit nieuw? Je krijgt idd straks een heel andere dagdeling als hij naar school gaat. Misschien dat een mooi moment om het roer om te gooien?
Ik had dat na 3 maanden zw verlof met Ava al :oops:
Ik hoop dat je een leuke baan vind!
Ik ken je gevoel!! Ik zit sinds 19weken zwangerschap thuis. Maar wil nu wel wat anders, Ryan lekker naar een kdv. Leert die meteen met andere om te gaan :shifty: Ben wel aan het solliciteren maar voordat ik mijn eerste brief echt had verstuurd… :silenced: Had daarvoor al een paar sollicitaties gemaakt, maar nooit verstuurd. Durfde eerst de stap niet te zetten…Nu op vanalles eigenlijk aan het solliciteren.
Succes en hopelijk heb je snel iets leuks gevonden!!
Jouw verhaal=mijn verhaal…
Ik ben er ZOOOOO flauw van ook… :silenced:
Ik heb vandaag ook echt zo’n dag… ze luisteren niet, vliegen tegen de muren. Zijn de hele nacht aan het spoken geweest etc. Ik ben alleen maar politieagent, schoonmaakster en cateraar blaach helemaal gehad vandaag.
Laat mij maar een dag lekker om half 8 de deur uit vliegen en om 18:00 thuis komen als er een warm potje op tafel staat :mrgreen:
Dat is helemaal niet raar!
Ik heb persoonlijk geen ervaring hiermee (ben zwanger van de eerste), maar ik ben loopbaancoach en ik hoor dit vaker. Veel vrouwen bloeien weer helemaal op als ze weer onafhankelijk van hun kinderen gaan werken. Niet iedereen is in de wieg gelegd om fulltime thuismoeder te zijn en niet iedereen is in de wieg gelegd om fulltime te werken naast kinderen. Iedereen is anders en heeft andere talenten.
Onvrede is vaak een belangrijk gevoel; jouw wensen worden niet meer nagejaagd en/of vervuld. Als ik je een goede raad mag geven: ieder mens heeft recht om zijn of haar wensen te vervullen. Jij ook!
Ik heb vorige week een kort artikel geschreven over het schrijven van een sollicitatiebrief. Misschien heb je er wat aan?
link verwijderd door beheer, via pb op te vragen
jaaaaaaaaaaah herkenbaar!! ik heb altidj geroepen dat ik thuis blijf! maar het is fijnnnn om zo af en toe te werken!
Ik ben zo blij dat ik werk. Heb voor mijn gevoel het perfecte evenwicht door om de dag te werken (ma/woe/vrij) waardoor ik clienten niet snel achter het behang wil plakken maar ook thuis meer geduld en zin heb in zorgen .
Ik hoop voor je dat je snel een baan zult vinden die bij je past en welke je onvrede weghaalt!
herkenbaar hoor.
Ik zit sinds de geboorte van Odin al thuis, want ik kan mijn huidige baan niet meer hervatten.
We gaan nu samen met de werkgever en uwv kijken naar andere mogelijkheden, in het begin vond ik het heerlijk, maar nu deel ik mijn gevoel met jou, ik wil ook meer dan alleen mama zijn…
al is t maar een paar dg een paar uurtjes werken…lijkt me ook gewoon heerlijk.
(mahja dan snakken we weer naar vakantie hahahaha)
Fijn dat jullie reageren.
Dit gevoel is me niet helemaal nieuw maar zo erg als nu heb ik het niet eerder gehad.
Toen N. nog sliep ;s middags was dat echt even bijtank tijd op een dag. Sinds hij niet meer slaapt vind ik het gewoon echt te lang duren :oops:
Ik ben best een bezige bij gebleven, ga regelmatig weg met vriendinnen, volg wat cursussen, vrijwilligers en bestuurswerk etc etc. N. gaat sinds hij 2 is ook 2 dagdelen naar de psz. Het is gewoon dat ik te weinig voldoening haal uit het huismoeder zijn. Ik zie het wel terug in mijn kind dat ik het tot nu toe goed heb gedaan (en dat is al heel wat dat ik dat van mezelf durf te zeggen) maar ik kan mijn ei niet kwijt. Ik kan meer dan een krokodil kleien (sterker nog dat kan ik nu net niet), puzzels van 30 stukjes maken of gedichtjes voorlezen.
Ik had het echt nooit verwacht en we hadden ook het plan te wachten tot hij 4 was voordat ik weer ging werken, maar ja plannen maken is wat anders dan ze uit doen komen, we hadden ook gehoopt dat we er nog een baby/dreumes bij hadden gehad en helaas is die droom vervlogen.
Het heeft daar ook wel mee te maken dat ik mijn ei niet kwijt kan.
De 1e sollicitaties heb ik gedaan en vanochtend heb ik nog een paar inschrijvingen bij UZB gerealiseerd en jullie raden het nooit maar ik wordt al bij 1 bedrijf voorgesteld dus wie weet binnenkort goed nieuws!!
Ben wel blij te horen dat meer mensen dit herkennen.
Natas
. Ik kan meer dan een krokodil kleien (sterker nog dat kan ik nu net niet),
hihi!
Ik had het echt nooit verwacht en we hadden ook het plan te wachten tot hij 4 was voordat ik weer ging werken, maar ja plannen maken is wat anders dan ze uit doen komen,
john lennon zong het ooit zo mooi: life is what happens to you when you're busy making other plans...
goed dat je luistert naar je eigen onvrede, en niet vast blijft houden aan een ideaal dat je ooit bedacht had. Als de werkelijkheid anders uitwijst, dan is het idd denk ik slim daar iets mee te doen.
Zo te lezen gaat je zoektocht naar een baan al aardig goed, wnes je alle geluk toe en hoop dat je snel beet hebt en weer iets anders hebt waar je veel voldoening uit kunt halen (en mijn ervaring is dat daardoor meteen de voldoening die je uit het opvoeden van je kind (want dat doe je natuurlijk nog steeds :wink: ) haalt, ook meteen enorm stijgt.
Ik ken het ook, ik was ook er van overtuigd dat thuisblijven het beste zou zijn.
En voor de kids is dat tot op zekere hoogte ook helemaal niet slecht.
Wat mij er echter zo aan tegen gaat staan is dat je overdag altijd in “kindermodus” rondloopt.
Een normaal volwassen gesprek zit er niet in, je bent toch de hele dag op een kinderlijke manier bezig met tegen je kinderen praten en met spelletjes en met tekenen en dingen leren.
Als je een paar dagen in de week kunt gaan werken kun je ook overdag weer eens op niveau met iemand een conversatie hebben en als iemand je iets vraagt, gaat daar niet op een jengelige toon “Mamaaaaah???” aan vooraf.
Dat is iets wat ik best wel mis, ik heb wel genoeg vrienden die ik ook regelmatig zie maar dat is toch anders want dat is meestal niet overdag.
In dat opzicht zou ik dus echt graag aan de slag willen, bij ons spelen alleen ook nog andere factoren mee waardoor het wat lastiger wordt om een leuke baan te vinden :?
Ik hoop dat met het halen van mijn rijbewijs iig 1 van die factoren wegvalt 
maar weten jullie misschien, stel ik ga naar een uitzenburo, ik heb natuurlijk nog geen kinderopvang, wachtlijsten zijn denk ik zo’n 6 tot 9 maanden hier… maar ik weet nog niet wat voor dagen ik zou werken enz… heo doen jullie dat?
Herkenbaar!
Het thuis zitten was/ben ik ook flink zat; hoe mooi, lief & schattig ons meisje ook is; ik ben meer dan Mama Anita.
Ik kan ook heel goed een leuke collega zijn en leuke begeleidster van mensen met een handicap.
Daarom heb ik gesolliciteerd in de zorg.
Ik heb gisteren het arbeidsvoorwaardengesprek gehad en maandag 13 juli is mijn eerste werkdag sinds ik mama ben!
:dance: :dance:
Ik krijg een nul uren contract en ga als flexwerker beginnen, maar het begin is er en dat is goed!
We zijn nog op zoek naar een gastouder die onregelmatigheid geen probleem vind. Tot die tijd kan ik nog niet zoveel werken.
Maandag gaat Marith naar het kdv, donderdag wil een sz wel oppassen, vrijdagmiddag is manlief vroeg thuis en in het weekend kan ik natuurlijk ook!
Dus eigenlijk is dat al 5 dagen dat ik beschikbaar ben! :thumbup:
Sorry, dit verhaal heb je misschien niet zoveel aan, maar ik ben hyperdehyper i.v.m. de blijheid met mijn baantje.
Wat voor werk zoek je ?
Ga je gevoel achterna, zoek werk waar je zin in heb en wees weer een hele happy mama op de dagen dat je thuis bent. :D
anita super zeg voor je…
Ik wil ooooooooook hihi.
Ik moet nog ff afwachten, ik kan door mijn fibro en bekken niet meer alle werkzaamheden doen, en we gaan nu maar eens kijken wat we daarmee gaan doen…misschien via t uwv een omscholing ofzo.
Ik hoorde altijd van mijn vrouwelijke collega’s dat werken voor hun een ontspanning was.
Ik kon dat nooit zo begrijpen, ik d8 is toch heeeerlijk met je kindje(s) thuis zijn, maar nu na 14mnd snap ik t wel
Hopelijk vind je snel een leuke baan
Herrrrrrkenbaar!
Nu ben ik altijd meewerkend geweest, maar omdat we de kids kort op elkaar hadden heb ik veel verlof gehad.
Nou geloof me, die wasmand ken ik van alle kanten…bleh. Sinds een paar weken heb ik een nieuwe baan en ben helemaal opgebloeid als ik mn man mag geloven. Beter te spreken,niet meer sjaggie. Ik werk 2 dagen maar nu ik zo enthousisast ben over mn nieuwe werk wil ik eigenlijk nog wel een dag erbij werken…
En zo blijft een mens dingen wensen.
VOlg je gevoel, praat er met je man over en stop die frustratie niet weg…ik hoop dat je snel wordt aangenomen!