Weet even niet hoe ik met deze situatie moet omgaan…
Me oudste heeft zijn ledikant nu voor de 4e keer kapot gemaakt 
Eerste keer konden we het al niet meer opnieuw maken en hebben we 2e handsje kunnen aanschaffen.
Deze is inmiddels ook al kapot.
3e is nog net optijd gered en daar slaapt nu de jongste in en dat gaat heel erg goed.
4e is nu kapot en krijg hem niet meer gemaakt.
Ik weet nu echt even niet meer hoe ik moet reageren naar me oudste want ik kook van woedde.
Heb net alles van kamer gehaald (van ledikantje dan) en zijn matras gewoon op de grond gelegd.
Vorige week had hij het ook al voor mekaar gekregen om de commode half kapot te krijgen (nog herstelbaar maar staat nu ff op zolder om gemaakt te worden.)
help
Hoe oud is hij en hoe doet hij dat??
Hij is 2 jaar en hij trekt en duwt net zolang tot de spijlen het begeven.
Ook gebruikt hij het als springkussen waardoor we de bodem al meerdere malen hebben mogen vervangen.
Gewone bed gaat ook op diezelfde manier. en daarbij blijft hij dan spoken op zijn kamer. vandaar dat hij weer terug in ledikant was gegaan.
Tjonge, ben onder de indruk. Ik vind het wel erg heftig voor zo’n kleine jongen hoor dat hij dat doet.
Doet hij dat met alles zo of alleen in zijn bed?
is een campingbedje een (tijdelijke ) oplossing??? in elk geval geen spijlen die hij kan slopen…
@lydia wrote:
Tjonge, ben onder de indruk. Ik vind het wel erg heftig voor zo’n kleine jongen hoor dat hij dat doet.
Doet hij dat met alles zo of alleen in zijn bed?
Alleen met zijn bed en commodekast.
Met zijn speelgoed gaat hij ook wel eens ruw om maar daar heb ik al rekening mee gehouden en heeft hij alleen speelgoed wat niet gauw kapot gaat.
Campingbedje hadden we… Heeft hij helemaal ondergesmeert met poep en die kan ik dus niet even gewoon uitwassen want het zit overal vast.
Dan zou ik t hele campingbedje uitmekaar moeten halen en met goedgeluk weer in mekaar zetten vandaar dat we 4e ledikantje hadden gekocht.
Weet het echt niet meer met hem
Hou veel van me moppie maar hij maakt het me echt moeilijk op deze manier.
Poeh :think:, dat is heel heftig… Ik heb een dochtertje van 2, en ze vindt op het bed springen leuk, maar dit is gewoonweg sloopgedrag… Ik zou niet goed weten hoe je moet reageren, behalve straffen. Alleen, een kind van 2 straffen doe je door hem/haar 2 minuten een time-out op bv. een stoeltje te geven, maar ik neem aan dat dat onvoldoende indruk maakt gelet op je verhaal… Een kind van 2 snapt ook nog niet dat dit niet mag… als jij uit beeld bent (niet in de kamer) verdwijnt ook “dit mag niet”. :think: Heel moeilijk… misschien kun je het cb eens bellen voor advies? Of de opvoedtelefoon! Ik heb het nummer ergens opgeschreven, als je het wil hebben, dan pb je me maar!
Sterkte :hug:
Opvoedtelefoon heb ik ook al eens gevonden op internet.
Zal het als optie meenemen voor vanavond als ik het ga bespreken met me man.
CB bellen… Das goede optie! heb best goede band met ze gekregen.
Zelf zitten wij ook te denken dat hij toe is aan PSZ.
Misschien komt zijn sloopgedrag wel doordat hij zich verveelt?
Vind ik beetje raar want ga regelmatig met ze wandelen en naar speeltuin en met oudste ben ik ook bezig om te gaan tekenen enz.
Hier begon het overigens ook met springen in bed.
Daarna ging hij rammelen met de zijkanten van bed. (heen en weer bewegen tot het los ging).
en nu heeft hij dus ontdekt dat het veel sneller gaat met de spijlen alleen.
Hij is ook heel erg sterk voor zijn leeftijd. Krijg hem ook niet meer in de eetstoel dus eet hij op gewone stoel. Die strijd heb ik helemaal opgegeven.
Timeout werkt hier inderdaad niet meer. Hij gaat dan wel even zitten maar na 1 seconde staat hij alweer op en gaat weer rondrennen.
Ik blijf bezig met hem terug op zijn plek te zetten en de eerste 2x wil ik nog wel uitleggen waarom. maar dan is het afgelopen en pak ik hem gewoon en zet ik hem terug en dat 2 minuten lang.
Maar hij ziet dat nu dus ook als een spel.
Vrees op deze manier voor me jongste want die is nu 1 jaar en gaat zijn broer nadoen.
Is nu ook bezig met springen in bed.
ik herken wel veel uit zijn gedrag maar niet het slopen van zijn bed(als het 1x in hem op komt zou het ook hier een terug kerend probleem worden). met veel dingen is dat hier ook als hij bijvb 1x zijn stoel naar beneden gooit en hij krijgt hier straf voor blijft het probleem toch steeds terug komen, wat voor straf je ook geeft. dan wordt het al stoetje weg halen zodat hij er niks mee kan. maar met een bedje is dat onmogelijk.
ethan kan ook heel agresief zijn met spullen heeft ook zijn commode gesloopt (kastjes).
het spelletje maken van zijn straf herken ik hier ook, time out stoeltje heeft hier ook helemaal geen zin. dat wortd 1 lachwekkend iets voor hem. ik krijg hem nog wel in de kinderstoel wel met moeite maar lukt nog net dat scheelt dan weer.
ik zou idd advies vragen bij het cb die kunnen je daar heel goed mee helpen. en psz is ook geen gek idee.
heel veel sterkte ik snap dat je er ff door heen zit en het allemaal even niet meer weet :hug: :hug:
:-*
dat wat je schrijft over je jongste herken ik ook, maar die is nog wel te corrigeren en blijft er niet in hangen. al doet hij wel alles na wat zijn oudste broer ook doet. erg vermoeiend is dat maar je moet nu meteen al beginnen met afstraffen.
sterkte :hug:
Wat de jongste betreft… Die ben ik ook al aan het afstraffen als die ook begint.
Bij hem werkt het gelukkig wel met timeout.
Oke hij kruipt wel weg maar weet wel dat hij moet ophouden met bepaald gedrag en dat doet hij dan ook voor een tijdje. en begint hij weer dan straf ik hem weer.
@Woezel wrote:
Wat de jongste betreft… Die ben ik ook al aan het afstraffen als die ook begint.
Bij hem werkt het gelukkig wel met timeout.
Oke hij kruipt wel weg maar weet wel dat hij moet ophouden met bepaald gedrag en dat doet hij dan ook voor een tijdje. en begint hij weer dan straf ik hem weer.
maar vermoeiend is het wel als je twee hebt die elkaar steeds na doen in het gedrag :hug: :hug:
gelukkig werkt het bij hem wel dat scheelt toch weer wat energie, bij mijn jongste werkt het ook wel gelukkig.
Misschien een groot bed?
Mijn kleine meid en kleinste man lagen met goed 1 1/2 in een groot bed…
Zij gooiden zich op een gegeven moment allebei over de rand heen om met een plof in slaapzak en al buiten het ledikant te landden…
Succes…het lijkt me iets om gek van te worden…
Wanneer sloopt hij het bed dan? Als hij moet gaan slapen? als hij wakker is???
Wat een toestand zeg!!! kan me je paniek wel voorstellen!
Ik vraag me af of het verveling is… Want het slopen van een ledikantje is niet met 1 rukje gebeurd… Laat je hem misschien (te) lang wakker in zijn bed liggen… ook het ondersmeren van het campingbedje lijkt toch op een stuk verveling.
Tsja… Misschien moet je inderdaad naar een prikkelarm kamertje overgaan waar hij in een groot bed slaapt, maar geen speelgoed heeft waar hij bij kan komen (kisten/kasten met sloten die alleen overdag open zijn).
Ik neig heel erg naar “begrenzing”…zeker als je zegt dat hij niet in de kinderstoel wil en jij de strijd opgeeft. Lijkt mij alsof hij steeds meer ruimte krijgt om z’n eigen ding te bepalen… En zo is het niet hoor… hoe onpedagogisch ook uitgesproken… JIJ bent de baas. JIJ bepaald in grote mate wat hij moet doen!!!
Guusje heeft het eens uitgelegd als… Een grote ruimte waarin het kind zijn gang kan gaan, met daarom heen stalen (of betonnen?) muren… met andere woorden “GRENZEN niet laten overgaan”… Als jij zegt IN de stoel… dan IS het in de stoel… Dan maar een paar maaltijd krijsen/huilen… gaat vanzelf over… als JIJ maar niet toegeeft!
Goed… dit is eigenlijk het eerste wat in me opkomt als ik je verhaal lees…
Pedagogische ondersteuning kan ook goed zijn om inzicht in je eigen handelen te krijgen. Goed dat je er naar wilt kijken hoor… Misschien dat video-opnamen je kunnen helpen.
@preggie wrote:
Tsja… Misschien moet je inderdaad naar een prikkelarm kamertje overgaan waar hij in een groot bed slaapt, maar geen speelgoed heeft waar hij bij kan komen (kisten/kasten met sloten die alleen overdag open zijn).
Ik neig heel erg naar “begrenzing”…zeker als je zegt dat hij niet in de kinderstoel wil en jij de strijd opgeeft. Lijkt mij alsof hij steeds meer ruimte krijgt om z’n eigen ding te bepalen… En zo is het niet hoor… hoe onpedagogisch ook uitgesproken… JIJ bent de baas. JIJ bepaald in grote mate wat hij moet doen!!!Guusje heeft het eens uitgelegd als… Een grote ruimte waarin het kind zijn gang kan gaan, met daarom heen stalen (of betonnen?) muren… met andere woorden “GRENZEN niet laten overgaan”… Als jij zegt IN de stoel… dan IS het in de stoel… Dan maar een paar maaltijd krijsen/huilen… gaat vanzelf over… als JIJ maar niet toegeeft!
Goed… dit is eigenlijk het eerste wat in me opkomt als ik je verhaal lees…
het is helemaal waar wat je schrijft!!!
vooral wat ik dik gedrukt hebt.
ethan stribbelt ook erg tegen als hij niet in de kinderstoel wilt maar ik wil het en hij moet hoe dan ook!
ook als ik wil dat hij gaat staan moet dit gebeuren ook al zou het ook anders kunnen, ik heb gezegd ga staan dus moet hij staan.
ook ik heb zijn kammertje een poos prikkelarm gelaten alles eruit gehaald: speelgoed, commode en alle losse onderdelen waar hij wat mee zou kunnen doen, kast met slot enz enz. dit werkte goed.
nu heeft hij zelf een tv op zijn kamertje met zijn eigen dvdtje want hij wil altijdt teletubies kijken is zijn passie en obsessie. beneden werd ik er helemaal gek van en nu mag hij boven kijken. het heeft 1dag hevegi strijd geleverd omdat hij niet wist wat hij er mee aan moet maar nu vind hij het geweldig en zo kom ik ook weer tot rust.
ook heeft hij zijn slaapzak andersom aan zodat hij niet kan smeren met zijn poep oid.
maar… dit heeft bij mij ook lang geduurt voordat ik zover was om de strijd met hem aan te gaan. ik was moe te moe om ook maar iets aan te doen aan zijn gedrag. maar nu is er een knop omgegaan en gebeurt er alleen nog maar wat en hoe ik het wil. klinkt hard maar dat valt wel mee, want het gaat nu stukken beter.
je zit in een cirkel waar je uit moet komen en dat lukt je gewoon op een gegeven moment niet meer op eigenkracht.
echt meis je moet niet over je grenzen heen laten gaan.
soms vind ik het zelf wel eens moeilijk om het te zeggen tegen iemand en houd me dan mild(beetje moeilijk uit te leggen wat ik ermee bedoel), maar preggie heeft echt gelijk!
Jeetje wat moeilijk!
Ik herken het springen en slopen wel maar niet zo erg.
Als Maaike op haar kamer blijft gek doen de laatste tijd is ze gewoon niet moe genoeg. Ik haal haar dus nu na een uur en weer weg en doe haar soms niet op bed.
Als ze echt moe is valt ze wel snel in slaap.
Ik heb de commode nu op onze kamer neergezet omdat ze er zelf op klom en haar kleren weer aan ging doen enzo (staant op de commode).
Het slopen gebeurt hier alleen als ik erbij ben om reactie te krijgen.
Ze is dan heel moe en zoekt de grenzen op.
Ze WIL dan echt straf. Want ze WIL duidelijkheid.
Vaak is ook op bed gooien dan de oplossing.
Als hij zo in bed doet denk ik dus vanuit mijn perspectief gezien; die jongen vraagt nog steeds om een reactie. En hij is misschien niet moe genoeg.
Een steviger bedje is misschien ook een idee?
Wij hadden een duur ledikantje maar dat was echt heeeel stevig (ben ik wel eens voor de gein met haar in gaan liggen).
Maar we hebben nu een peuterbedje van de leenbakker. Prima bedje voor haar maar daar moet ik niet op gaan liggen.
Ik weet niet wat jij hebt maar daar zit dus wel verschil in.
Wij hebben ook een campingbedje van koelstra waarbij je de bodem aan de buitenkant vastzet met klittenband. Alleen het extra matras is niet afneembaar.
Dus misschien is er zo ook nog wel een goed campingbedje te koop. Of in ieder geval eentje die meer geschikt is 
.
Ik heb zo’n monitor boven haar bed hangen (arm kind :mrgreen: ) dus ik ZIE wanneer ze stout is.
Erg handig.
Maar ik moet zeggen dat ik denk dat je het beste kan zorgen dat hij niks kan slopen en dan ook maar even het matras op de grond en eerst moet zorgen dat hij niet om reactie blijft vragen in bed.
Hij zou zich over moeten geven en rustig worden.
En dat je misschien wat veranderd aan de bedtijden.
Wanneer doet hij dit?
Maaike doet alleen 's middags gek; 's avonds slaapt ze binnen 5 min.
Voor mij dus reden om haar niet altijd meer op bed te doen.
Guusje zei 
“tussen elastiek kan een boom niet opgroeien tot een grote sterke mooie boom die stevig staat”
of iets van die strekking hahahah
of te wel: een kind heeft onbuigzame grenzen nodig
grenzen om tegen aan te gaan omz zichzelf beter te leren kennen, maar ook grenzen om zich aan te kunnen optrekken.
idd: geef het kind héél veel ruimte, máár de grenzen die je hebt/aangeeft zijn ook écht grenzen: nee is nee en daarmee uit.
idd : jij bent de baas, jij bent de ouder, jij het de eindverantwoordelijkheid.
hóe je dat doet is echter wel heel belangrijk: het moet streng maar liefdevol zodat je kind zich niet van je afkeert.
-ik kan je wel wat tips daarover geven, maar dat doen wel dan wel via pb want dat wordt zo’n lang verhaal -
ik zou idd hem gewoon op zijn matras laten liggen, en voorlopig geen bed meer geven.
even de situatie laten afkoelen en zijn gedrag niet meer een kans geven door het opnieuw geven van een bed.
waarschijnlijk komt zijn frustratie er dan op een andere manier uit, maar hopenlijk niet zo destructrief.
mijn gevoel zegt: frustatratie
en dat kan om van alles zijn en dus is het een goed plan eens je kindeje te laten observeren door iemand van het cb of een gespecialiseerde pedagoog.
want dit is niet zómaar lastig gedrag.
(en dan nog: ik geloof niet dat kinderen hun ouders uitdagen: ik denk dat kinderen hun ouder signalen geven )
ik zou een aantal dagen bij je kindje blijven totdat het slaapt, niet meer alleen laten zodat ie niet kan gaan spoken en slopen ( want idd een bed slopen kost tijd en die zou ik hem niet geven)
dat de jongste na-aapt is te verwachten, maar effectief en liefdevol straffen is een kunst
ik heb het gevoel dat dit een situatie is die zich heeft opgebouwd en dus kun je niet 1 2 3 veranderingen verwachten.
maar je kunt denk ik wel wat hulp gebruiken alles weer een beetje op de rit te krijgen :hug: :-*
@Trying wrote:
Poeh :think:, dat is heel heftig… Ik heb een dochtertje van 2, en ze vindt op het bed springen leuk, maar dit is gewoonweg sloopgedrag… Ik zou niet goed weten hoe je moet reageren, behalve straffen. Alleen, een kind van 2 straffen doe je door hem/haar 2 minuten een time-out op bv. een stoeltje te geven, maar ik neem aan dat dat onvoldoende indruk maakt gelet op je verhaal… Een kind van 2 snapt ook nog niet dat dit niet mag… als jij uit beeld bent (niet in de kamer) verdwijnt ook “dit mag niet”. :think: Heel moeilijk… misschien kun je het cb eens bellen voor advies? Of de opvoedtelefoon! Ik heb het nummer ergens opgeschreven, als je het wil hebben, dan pb je me maar!
Sterkte :hug:
Nouwww, dat snappen ze wel degelijk ben ik bang. Hier hoor ik regelmatig in bed de herhaling:“Mag niet hè, nee, mag niet” En dat zegt ze al langer dan vandaag, hoor. Ik zeg niet dat ze nooit iets doet wat niet mag, maar ze weet het héél goed.
Ik zou inderdaad eens de wijkverpleegkundige aan huis laten komen ofzo. Rustig de situatie doornemen en kijken naar eventuele oplossingen.
ik zou hem gewoon een nachtje alleen op een matrasje laten slapen…geen bedje niets…
kan hij ook niets slopen.
en een beloningssysteem inbrengen…
heeft hij zich goed gedragen…dan mag hij in een bedje slapen…gaat hij weer slopen dan weer zonder bedje…enz
ook zou ik hem in een slaapzakje leggen…toch een beperktere bewegingsruimte.
en ik zou eens heel heel boos worden op hem, want dit is ontoelaatbaar gedrag, wat gelijk gesmoord moet worden.
hopelijk is hij snel van dit gedrag af…want je tweede gaat dit ongetwijfeld overnemen…
want hij ziet dat dit gedrag veel aandacht opleverd…en hij wilt dezelfde aandacht
succes
@mamalena wrote:
@Trying wrote:Poeh :think:, dat is heel heftig… Ik heb een dochtertje van 2, en ze vindt op het bed springen leuk, maar dit is gewoonweg sloopgedrag… Ik zou niet goed weten hoe je moet reageren, behalve straffen. Alleen, een kind van 2 straffen doe je door hem/haar 2 minuten een time-out op bv. een stoeltje te geven, maar ik neem aan dat dat onvoldoende indruk maakt gelet op je verhaal… Een kind van 2 snapt ook nog niet dat dit niet mag… als jij uit beeld bent (niet in de kamer) verdwijnt ook “dit mag niet”. :think: Heel moeilijk… misschien kun je het cb eens bellen voor advies? Of de opvoedtelefoon! Ik heb het nummer ergens opgeschreven, als je het wil hebben, dan pb je me maar!
Sterkte :hug:
Nouwww, dat snappen ze wel degelijk ben ik bang. Hier hoor ik regelmatig in bed de herhaling:“Mag niet hè, nee, mag niet” En dat zegt ze al langer dan vandaag, hoor. Ik zeg niet dat ze nooit iets doet wat niet mag, maar ze weet het héél goed.
Ik zou inderdaad eens de wijkverpleegkundige aan huis laten komen ofzo. Rustig de situatie doornemen en kijken naar eventuele oplossingen.
Dat ze zeggen, Mag niet he, nee mag niet, betekend nog niet dat ze WETEN dat het niet mag. Ze doen jou na! Dat is wat jij ziet! Een kind koppelt een actie aan een reactie, dus als hij iets doet wat niet mag, verwacht het kind een reactie. Als deze reactie consequent is, dan zal het kind dat ook leren.
Je kan het vergelijken met een huisdier bv een poes. Als jij de poes aait, aait het kind de poes ook. Als jij de poes slaat, zal het kind de poes dus ook gaan slaan. Dit zien ze en nemen ze van je over. Als jij de ene keer de poes aait en de andere keer slaat, weet het kind dus niet waar hij aan toe is. Jij laat immers 2 verschillende gedragingen zien. Een kind van 2 weet absoluut niet wat goed en kwaad is. Dit is het geweten.
En een kind van 2 heeft nog geen geweten, zodoende kunnen ze ook niet weten dat iets wel of niet mag. Dat leren ze van hun ouders. Een geweten is een aangeleerd gedrag. Dit komt absoluut niet uit zichzelf!
Het is door meerdere specialisten, op verschillende gebieden, gezegd dat kinderen van 2 jaar het “mag niet” hechten aan de ouder. Dus als de ouder uit beeld is, is dus WEL degelijk het “mag niet” ook uit beeld.
Vraag maar eens aan je kind waarom iets niet mag. Het kind zal zeggen: omdat mama het zegt.
Dus niet omdat het weet dat het kapot gaat of dat het pijn doet, nee het mag niet omdat mama dat zegt. Hieruit blijkt al dat kinderen het gedrag van hun ouders overnemen. Ze doen dingen na, ze denken nog niet na over wat goed of slecht is.
Verder vind ik de tip van Guusje heel goed, zorg ervoor dat hij niets kan slopen. Observeer zijn gedrag, waarom doet hij dat? Wat gebeurd er overdag waardoor hij 's avonds zijn bed sloopt?
Colle, ik denk dat boos worden niet echt gaat helpen. Jij raakt gefrustreerd en hij ook, waardoor je in een negatieve cirkel terecht komt en hij dus verder gaat met slopen. Dat is wat ik denk hoor. :-*
Ennuh…
begrenzing, prikkels weghalen etc… is niet om hem te onderdrukken… maar om hem z’n energie te laten stoppen in leuke dingen… en niet in dingen die in het dagelijkse leven vanzelfsprekend zijn en dus het vechten niet waard zijn… En … bij consequent handelen krijgt hij dat door… en kan hij leuke dingen in die tijd gaan zoeken/doen.
Hoe is het nu?
kun je iets met de tips enzo?