Sinds enige tijd is het avond eten van ons boefje een rampenplan. Vlees gaat er goed in, een toetje redelijk, afhankelijk van wat we hebben. Maar de rest echt niet. Ze heeft 1 lievelingsgerecht wat we nu wekelijks eten om zo toch een lading groenten naar binnen te krijgen.
We hebben van alles al geprobeerd diverse manieren koken, niet op dringen, het fruit en koekje omdraaien. Dus koekje smiddags en fruit smorgens. Verder niets meer smiddags behalve drinken (water of wat limonade). Ze krijgt gewoon haar eigen portie vlees en als ze meer wil moet ze eerst een hapje groente eten. Vergeet het maar. Mevrouw wil niet. In de gang zetten als ze begint te huilen omdat ze haar zin niet krijgt werkt wel daarvoor. Maar niet om haar aan het eten te krijgen.
Nu weet ik wel dat ze zich niet uithongeren, maar leuk is anders. Hoort dit bij de peuterpubertijd? Hebben jullie nog tips om haar toch weer aan het eten te krijgen. Of gewoon maar zo laten met de gedachten ze gaat toch weer eten en gewoon vast houden aan je eigen regels.
Moet wel zeggen overdag eet ze goed, smorgens en smiddags een boterham, meestald 2 stuks fruit.
Moet wel zeggen dat we de avondmelk bij het boekje lezen maar hebben verhoogd. Dit om er voor te zorgen dat ze niet om 0500 wakker wordt omdat ze honger heeft. Hebben we al een keer gehad, wordt je niet vrolijk van.
Ben benieuwd naar jullie reacties
Liefs
Judith
Oh, zo herkenbaar!! ‘Nee’ is zo’n machtig woordje! Onze kleine man eet ook zo slecht avondeten. Brood gaat best, fruit mwah, maar avondeten wil hij vaak bij voorbaat niet. Vroeger - lees: bij mijn dochter - werd ik boos en was het avondeten altijd stress, maar dat heb ik los gelaten. Ik kook 1x per week iets waarvan ik weet dat ze het lekker vinden en voor de rest eten ze wat de pot schaft. Als Dean niet wil eten vertel ik hem dat hij met een lege buik naar bed gaat en daarmee is het klaar. Morgen is er weer een dag. Hij wordt 's nachts wel eens wakker, ik vermoed omdat hij dan honger heeft, maar dat is dan jammer voor hem. Bij Gwen deden we het ook zo en nu ze 4 1/2 is eet ze ontzettend goed en wil ze ook nieuwe dingen proeven. Dus er is hoop! 
Ik bedenk me iedere keer weer dat Dean gezond en vrolijk is en dat het brood goed gaat. Voor de rest reageer ik er niet meer op en dat werkt hier het beste. Vanavond heeft hij weer een stuk vlees en zowaar 1 sperciboon gegeten. Dat is al heel wat aangezien hij de afgelopen weken steeds zijn bord aan de kant zette voordat hij een hap had genomen. Ze krijgen hier altijd wel een toetje na het eten, maar niet meer dan normaal en na het eten krijgen ze sowieso niets meer te eten. Voor het slapen gaan nog een bekertje drinken en dan naar bed.
Sterkte ermee. Ik denk dat het gewoon even bikkelen is, maar volgens mij komt het wel goed. Mijn vriend en ik zijn allebei ook groot geworden op niets. :lol:
p.s. mooie meid heb je! :inlove:
Herkenbaar…
Ik heb destijds bij Lara alles geprobeerd en het enige wat positief effect heeft is helemaal niks doen. Kook gewoon wat je koken wil en zet haar dat voor. (Zorg er het liefst voor dat er ook iets bij zit waar ze haar honger mee kan stillen, dat haalt de stress weg - maar dat is voor veel ouders een brug te ver ).
Eet ze dan eet ze, eet ze niet, dan niet. Ga niet aandringen, vragen, verleiden, welke trucs je dan ook bedenken kunt om haar aan het eten te krijgen, doe het allemaal niet. Geef ook gewoon een toetje, dan krijgt ze dat in ieder geval binnen en betrek je haar bij de maaltijd.
Wacht vervolgens gerust een jaar, want dit gaat echt niet in twee weken over.
Winst: ontspannen, gezellige maaltijden, geen strijd, geen kind dat al in de stress schiet als het aan eten dénkt, leker makkelijk en overzichtelijk voor jezelf (feitelijk is het niet zo makkelijk, want het druist tegen je natuur in, maar het went). Je kind leert zijn eigen lijf te volgen als het om eten gaat, wat het risico op overgewicht en eetstoornissen aanzienlijk verkleint.
Verlies: niks, eigenlijk. Ze zou anders toch ook niet gegeten hebben.
Tessa heeft nu dezelfde leeftijd en eet ook niks. Op het kdv wisten ze te melden dat dit ook de moeilijkste leeftijd is wat betreft eten. Okee, het zij zo.
ow ja, wij stopten op advies van het cb met het toetje en de avondfles, omdat volgens hen Lara zou weten dat ze niet hoefde te eten omdat er toch nog wel wat kwam. Hielp niks. Ze groeide minder goed, dat was het enige effect. Mijn kinderen hebben gewoon liever honger dan dat ze iets eten waar ze geen zin in hebben. Ik zelf ook eigenlijk, dus tja :mrgreen: .
Hier een zoon die niets anders wilt dan eten hihi,
hij eet de oren van mijn hoofd.
Met mijn oudste zoon heb ik dit wel gehad,ik liet hem op een gegeven moment zelf eten opscheppen en zei er duidelijk bij dat wat hij opschept ook echt op moet eten.
Dat ging goed.
wat ook helpt is zeggen kom we gaan een wedstrijdje doen wie zijn bordje leeg kan eten.
Althans heeft bij mijn geholpen.
Veel suc6,ik hoop dat ze snel weer goed gaat eten.
nikki eet dus niks geen pap geen brood en geen avondeten
en geen fruit dus ik moet wel lichtelijk dwingen ik kan dr niet zonder ontbijt naar de psz
sturen dus geen brood geen bumba en eerst eten dan thee anders zit ze daar al
vol van
we hebben alles geprobeert lief boos figuurtjes maken van het eten
allemaal verschillende soorten beleg
hagelslag door de pap
croissant
en avond eten laten helpen niks helpt
maar ze poept en plast nog steeds dus het zit wel goed
Tja, heel herkenbaar…
Hier een meisje wat precies weet wat ze wel en niet wil, en groente en fruit valt dus duidelijk onder niet :roll:
Boterham gaat wel redelijk goed (ene keer beter dan de andere).
Rijst met kip en pasta met kaas gaan ook prima. We eten dus 1x per week rijst met kip en 1x per week pasta 8) . De overige dagen doe ik mijn best, maar als ze niet wil…dan niet. Ik zorg wel altijd dat ik komkommer of rauwe worteltjes in de koelkast heb liggen, daar krijgt ze soms een stukje van weg.
Het heeft me trouwens wel 2 jaar gekost om tot deze berusting te komen 8) .
Ze is niet groot en behoorlijk licht voor haar leeftijd (90cm en bijna 12 kilo), dus ik geef haar voor het slapen gaan nog wel een beker volle melk en iets van een koekje (afwisselend ontbijtkoek en een echt koekje)
Tja heel herkenbaar en soms ook heel frusterend.
Ik heb een cb arts en ha (is dezelfde persoon) die daar heel makkelijk over denkt.
Kindjes eten wat ze zelf willen en niet wat papa en mama wil.
Tycho eet 's morgens ook slecht. Een droge cracotte gaat er nog in. Maar daarna om een uur of 10 heeft hij wel zin in een appel. Prima!
Voor het slapen dan eindelijk een boterham eten.
Avondeten is ook weinig, soms ook niets… Maar we prijzen hem altijd wel dat hij goed heeft gegeten, ook al is het maar een paar hapjes.
We maken geen drama aan tafel. Je wil geen eten? Prima dan maar niet, morgen is er weer een dag.
Wel krijgt wel een toetje na het eten. Maakt onderdeel uit van de maaltijd en is dus geen beloning…
Dus niet teveel drama van maken. Kleine beetjes op het bord zodat je kunt prijzen omdat het bord leeg is. Succes!
Hier deed Jim het al sinds zijn tweede als de groente op tafel kwam. Mama ik hoette niet groen zei hij altijd. Was het een aantal maanden geleden echt helemaal zat. Vooral omdat Sem Jim graag kopieert. Maar omdat Sem wel goed eet en ernstig ondergewicht heeft wou ik dus niet dat hij door het gedrag van Jim beïnvloed werd. Dus meteen korte metten. Je wil niet eten, of je zit op je stoel als je gaat zeuren en jengelen (en dat gebeurde dus altijd) hup naar je kamer. Paar keer gedaan en dat vond hij echt niet leuk en sindsdien doet hij echt beter zijn best. Hij heeft zelfs een tijd geleden spruitjes gegeten (en ik heb gedaan of ik na hem ging eten omdat ik die dingen dus echt niet te vreten vind 
). Hij wil dan wel graag dat ik hem zijn groenten voer, maar dat vind ik dan weer niet zo’n probleem, zal wel een hang naar aandacht zijn ook.
Maar (bijna) 4 is wel heel iets anders dan 2. Een kind van 4 kun je al op veel meer dingen aanspreken en kun je veel meer van verwachten.
Hier hebben we het ook gehad, bij alle twee. De oudste heeft maanden (heel veel maanden) geleefd op komkommer en brood. Ze is groot geworden en eet nu goed. Maar ik heb ‘gezeur’ aan tafel nooit geaccepteerd. Niet eten vind ik tot daar aan toe, dat gaat wel weer over. Maar dat gedoe er omheen. Ik wil het gewoon gezellig hebben aan tafel, of je nu eet of niet. Zeuren doe je maar ergens anders.
De oudste mocht als ze 1 hap had gehad een boterham. Die wilde ze later op de avond vaak nog wel en anders werd ze 's nachts wakker van de honger. Jammer voor haar, maar ook heel jammer voor ons. Maar dat werkte bij haar goed. Ze is langzaamaan steeds beter gaan avondeten en vroeg op een gegeven moment niet meer om een boterham. Dat zal niet bij alle kinderen kunnen.
Onze jongste is een ander verhaal. Ze heeft ondergewicht en met haar eten krijgt ze niet voldoende binnen. Om de druk van de ketel te halen hebben we voor haar via het ziekenhuis een soort nutridrink gekregen.
Heb gisteren bij de jonge gezinnen beurs dit gekocht, misschien is het wat voor jullie.
Ons meisje eet tot nu toe nog gewoon alles op wat ik voor haar neus zet. Maar zal vast wel eens veranderen, en dan heb ik dit bordje achter de hand
Mangigi bord (google maar eens)
Bij ons is het heeeeeel simpel. Je eet of je eet niet. Eet je niet, jammer dan. Dan heb je maar honger. Hier geen drama’s, geen straf enz. Toetje krijgen ze wel.
Ik ga mijzelf ECHT NIET in allerlei bochten wringen, dingen kopen enz om mijn kind aan het eten te krijgen. Zeker niet als ze niet te licht of ziek zijn.
Zo’n bord als Romata heeft, tja… ik denk alleen maar zonde van het geld want het garandeert niets.
I.S. heeft dus echt een periode gehad (nu niet meer) dat ze helemaal niet wilde eten. Nou prima toch! Dan niet, maar ook niet 's avonds een boterham of iets anders.
Is helemaal mooi als ik daarmee zou beginnen: oh als ik geen avondeten eet, dan krijg ik 's avonds laat wel een boterham die ik wel lekker vindt.
Nou dacht het niet hoor :roll:
Ik kom misschien heel hard over, maar ik weet nog van mijzelf hoe moeilijk ik was met eten, juist omdat mijn ouders het tegenovergestelde deden als ik nu doe bij I.S. en L.R.
En ja, het is heel herkenbaar
Hmm, ik ben misschien ook zo hard, maar zo’n mangigi bord lijkt me ook niets en ik ken mijn kids goed genoeg om te weten dat ze toch niet meewerken. :lol:
hier ook een slechte eter.'Tegenwoordig 's morgens en tussen de middag een halve boterham, tussendoor een koekje en een keer een appel of banaan (soms beiden), en avondeten krijgt hij gewoon altijd zijn bordje, met een half stukje vlees, groenten en aardappels. Vlees is zo op, als hij dan niet meer krijgt mikt hij de rest overal, op de grond, op de muren, in zijn kinderstoel. Als wij ook klaar zijn eten we met zijn drietjes een toetje. Dat eet hij over het algemeen prima. Na het eten geven we niks meer, geen pap, geen drinken, geen boterham. In de hoop dat hij leert dat het slimmer is om wel wat te eten.
Het gaat al lang prima zo, hij is lekker lang en slank, maar poept nog bijna elke dag, dus 't zal wel goed zitten. Helaas heeft hij vannacht de hele nacht gehuild, achteraf dus van de honger, na een beetje eten sliep hij nl heerlijk, maar dat vind ik ook geen oplossing. Nu maar hopen dat het niet zo blijft gaan 's nachts, want dan heb ik er zelf de ellende van, en niet hij
Hoi meiden
Sorry voor de late reactie, lang weekeinde weggeweest met zijn tweetjes. Moet ook zo nu en dan even gebeuren he
dank voor alle eerlijke antwoorden. Afgelopen weekeinde is ze bij opa en oma geweest. Dus zal wel lekker verwend zijn. Aan het eind van de middag haar opgehaald en hebben lekker pannenkoeken gegeten. Gingen er 2 grote in, daarna nog toetje griekse yoghurt. Lekker douchen, boekje lezen en naar bed. Ze was erg moe.
Gelukkig is ze niet zo erg als Littlewonder zegt dat ze het op de grond gooit. Ze gaat ook niet zitten jengelen Op het moment dat ze gaat huilen gaat ze met kinderstoel en al naar de gang toe. Op het moment dat ze klaar is met huilen, roept ze al klaar. We vragen dan of ze nu gewoon gaat eten. Krijg je een heel zielig jaatje te horen. Ze eet wel een paar hapjes als ze het van mijn bord krijgt, nou prima dan maar, eet ze wel wat.
Maar ja wat Bianca&? ook zegt, ze poept 2 a 3 keer per dag hele volle luiers, dus het zal wel goed zitten. Gewoon maar even doorzetten dus.
Groetjes
Judith
Ze helpt 's avonds mee met tafeldekken en pakt dan haar eigen bordje dus denk dat een ander bordje niet zo’n effect zal hebben. Schitterend om te zien hoe ze dan groeien.
Ze moeten niet van zo’n bordje eten hoor.
Het eten ligt gewoon op hun eigen bordje, en producten leg je op de vakjes, en mogen ze aan het rad draaien, en waar hij op valt moeten ze opeten…
En zo kun je nog meer verschillende spelletjes ermee doen.
hoi romata,
moeten ze niet wat ouder zijn dan om dat te begrijpen. Wellicht als we daar wij daar ook aan meedoen, dat het werkt.
Gisteren heeft ze 2 pannenkoeken gegeten, dus als mevrouw het lekker vindt eet ze als een dijker. Datzelfde heeft ze met een gehaktschotel met aardappelpuree met wortels erdoorheen (recept van AH).
Maar het is natuurlijk altijd te proberen
dank voor de tip
groetjes
Judith
@mayo28 wrote:
Het heeft me trouwens wel 2 jaar gekost om tot deze berusting te komen 8) .
2,5 Ã 3 jaar over gedaan... :oops:
(om dan vandaag, na 5 jaar, opeens te horen: 'mag ik nog wat van deze, hoe heten die?' 'erwtjes, schatje, neem nog maar wat hoor' :shock: :shock: :shock: )