Hai meiden/jongens(?)
Ik heb mij aangemeld bij de patientenvereniging freya i.v.m. onze nog niet vervulde kinderwens.
Nu is het zo dat freya o.a. elke 2 maanden een magazine uitbrengt met veel artikelen geschreven door ‘lotgenoten’.
Nu ga ik voor dit magazine ook artikelen schrijven.
Mijn 1e artikel wil ik schrijven over hoe het voor de omgeving nu werkelijk is om om te gaan met onze onvervulde kinderwens.
Mijn ervaring is toch wel dat we vaak geneigd zijn te denken aan wij zonder kinderen en zij met kinderen. Vaak ook onbegrip en negatieve ervaringen vanuit de omgeving, echter ook vaak juist begrip en medeleven.
Nu ben ik op zoek naar ervaringen vanuit de omgeving zelf.
Heb bijv. mijn zussen en schoonzussen gevraagd een stukje te schrijven over hoe het voor hen allemaal is en hoe zij vinden dat wij er mee omgaan etc.
Nu ben ik benieuwd of er hier op het forum ook mensen ‘vanuit de omgeving’, zeg maar meelezen en die hier iets over willen zeggen.
Of misschien iemand die al eens een gesprek hier over aangegaan is met iemand ‘vanuit de omgeving’, zeg maar.
Het is de bedoeling de andere kant van het verhaal te belichten. En dan niet zozeer vanuit ons zelf gezien maar juist vanuit de andere kant.
Hoop dat jullie me verder kunnen helpen.
Gr.
ineke
Ik heb bij veel mensen uit mijn omgeving gemerkt dat ze t vooral eng vonden om over te praten, zich vaak verontschuldigde dat hun wel "makkelijk"een kindje hadden gekregen.
Maar ook heb ik/wij , omdat we er vanaf het begin af aanheel open over zijn geweest, wel mensen aan het denken hebben gezet. En ik vooral veel vriendinnen heb kunnen afleren te zeggen Wij nemen3 kinderen, deze zeggen nu ik hoop 3 kinderen te mogen krijgen 
ik merk dat heel veel mensen in onze omgeving het moeilijk vinden om er een gesprek over te gaan beginnnen ze weten vaak niet de juiste woorden te vinden en dan het standaard van het komt we goed wacht maar af
ja daar zit je ook niet meer op te wachten
maar het doet me nog meer zeer dat de mensen helemaal niet naar me vragen hoe het met me gaat helaas maak ik dat nu mee endat doet wel pijn
ik probeer er niet teveel energie meer in te stoppen ik infesteer liever tijd in de mensen die er wel om denken en die me wel steunen