Ervaringen met totaal ruptuur

Hallo lieve dames,



Ik heb dus een totaalruptuur opgelopen tijdens de bevalling van Noor.

De eerste weken na de bevalling waren een ramp, veel pijn en bloedverlies.



Anderhalve week geleden was ik bij de Gyn voor nacontrole en helaas was het allemaal niet goed genezen en zat er veel “wild” vlees. Dus hebben ze besloten een kleine knip te zetten en wat nieuwe hechtingen.

Naast dit alles heb ik ook last van mijn blaas, ik voel niet meer dat ik naar de w.c. moet…pas als mijn blaas vol zit en ik steken in mijn buik voel ren ik naar de w.c. dan is het vaak te laat…

Ontlasting is ook een ramp en gaat gepaard met veel bloedverlies.



Vandaag is hubbie ff naar de hechtingen gaan kijken en hij zag dat mijn “ingang” nog steeds te groot is (waarschijnlijk zijn de hechtingen weer open gegaan)…

Al met al ik ben deze hele situatie ZAT! Ik wil weer normaal naar de WC kunnen…



Heeft iemand een totaal ruptuur gehad…hoe waren jullie ervaringen??

Komt het ooit weer goed??? Heeft er iemand tips…om de pijn te verzachten…



Liefs een bijna wanhopige Hannah

Hier geen totaalruptuur, maar 2x een subtotaalruptuur.

Ik moest zeggen dat ik beide keren keurig gehecht ben (1e keer onder gehele narcose, 2e keer door gyn.) en ik ben er redelijk goed uitgekomen. Ik heb wel een halfjaar last van een prikkend gevoel bij het plassen gehad, maar dat kwam volgens mij door de preventieve knip die er bij mijn laatste bevalling is gezet.



Ik heb wel de eerste 3-4 maanden last gehad dat ik heel of te laat merkte als ik naar de wc moest, nu heb ik het nog af en toe met de grote boodschap, maar het loopt meestal net goed af. Behalve dat het er bij mij aan de onderkant niet uitziet, heb ik alleen als kwaaltje overgehouden dat het lijkt alsof ik niet goed kan afvegen. Ik heb soms nog wel eens remsporen :oops: .



Dat je ingang groter is, is niet abnormaal na een bevalling hoor. Ik heb bijvoorbeeld nu ook maxi tampons nodig en helaas merk ik het ook tijdens andere bezigheden. Maar een hersteloperatie voor deze dingen, durf ik niet aan. Ben eigenlijk wel benieuwd of er meiden zijn die dat wel hebben laten doen.



Heb je na deze knip straks ook weer nacontrole?



Succes en sterkte, sorry dat ik je niet echt kan helpen.

hier ook een totaal-ruptuur, ik kan je denk ik niet echt helpen, je pijn ken ik niet, maar ik kan je wel mijn ervaringen vertellen.

de last die ik er van heb is dat ik idd ook de eerste maanden grote problemen met plas ophouden, taferelen dat ik met tranen in mijn ogen op de grond stond te plassen omdat ik het echt niet had zien aankomen, waren zeker de eerste weken niet ongewoon. Toen ik aan mijn gyn vroeg bij de 6 weken controle of dat wel normaal was, zei ie dat het pas niet normaal was als je na 6 maanden nog incontinent bent :shock: Maar het werd idd minder. Ik heb nu alleen nog als ik heel hard moet lachen, dat het wel eens ietwat fout gaat…En ik weet dat ik het echt niet meer moet uitstellen, als ik voel dat ik moet plassen, moet ik een sprintje trekken…



Van littekens heb ik eigenlijk geen last gehad. Alleen sinds een week of 2 heb ik opeens dat het wel eens jeukt…weet niet wat het is, voelt wat broeierig aan of zo. Moet toevallig over week toch naar gyn ivm spiraaltje, dus zal eens vragen of ie nog eens naar mijn littekens wil kijken.



@SeeSeeEm wrote:

heb ik alleen als kwaaltje overgehouden dat het lijkt alsof ik niet goed kan afvegen. Ik heb soms nog wel eens remsporen :oops: .


heb ik ook opeens, af en toe. Ik vind het echt zooooooooo genant... :oops:

Hallo SeeSeeEm,



Dat niet meer goed kunnen afvegen…heel herkenbaar :lol: !

Ik hoop dat ik over 3 a 4 maanden ook die prikkel terug krijg om op tijd naar de w.c. te kunnen gaan.



Ik moet eind september weer naar de gyn…ik hoop dat het er allemaal weer normaal uitziet…

Een herteloperatie durf ik ook niet aan, ik ben ook benieuwd of er iemand ervaring mee heeft??





Liefs Hannah

seeseeem wat is eigenlijk een subtotaal ruptuur?

@fiep klophout wrote:

seeseeem wat is eigenlijk een subtotaal ruptuur?




Dan zit er nog net een stukje vast bij de laatste spier, ik had voor 95% een ruptuur.

zes maanden incontinent blijven :shock: :shock: …

Mijn gyn vindt dat voor eind september alles weer normaal moet functioneren anders krijg ik een verwijzing naar een uroloog…





En volgens mij is een subtotaalruptuur dat je tot aan je kringspier bent uitgescheurd (je kringspier zelf niet)…?? Klopt dit?

klopt, ik wist dat het iets met spier was, iedereen zei dat ik daarmee geluk had gehad, dat die kringspier niet gescheurd was

ow das gek. Ik kreeg ook de mededeling dat mijn kringspier nog in tact was, maar er werd hier wel altidj over totaalruptuur gesproken, zo staat het ook in mijn dossier… :?



Enja 6 maanden, ik schrok me ook kapot, maar ibj mij heeft het uiteindelijk wel ongeveer zo lang geduurd voordat een beetje binnen de perken bleef…



Kwestie van geduld dus (en veel je bekken samenspannen, maar dat wist je vast al)

ik heb wel geen ruptuur op iets dergelijks

maar ben bijde 1e bevalling ingeknipt en ik heb hier tot na de bevalling van de 2e last van gehad, pijn bij het vrijen, niet kunnen zitten, dat soort ongemaken

bij de 2e bevalling moest ik tot mijn doodsangsten dus weer geknipt worden, maar deze is precies op de zelfde plek gedaan als de vorige, en ik heb er zo goed als geen last van gehad, ben nu 6 weken verder en heb kwa gevoel aan me onderkantje niet het idee dat ik een kind van 9 pond heb uitgeperst :wink:

volgens d vk kwam dit dus waarschijnlijk dat het bind weefsle en de spier nu opnieuw gehecht zijn en “mooier” aansluit tegen elkaar

Bwa ik had dit niet moeten lezen…



De eerste keer heb ik een knip gehad, de tweede keer hebben ze me daar laten scheuren. Een tweede graads ruptuur? Weer iets anders…



Maar die ophoud problemen heb ik ook wel gehad… Gelukkig geen last gehad van de hechtingen…



Fijn dat de gyn je zo snel al weer doorverwijzen!! :thumbup:

ik heb ook een totaal ruptuur gehad en mijn onderkantje daar heb ik eigelijk nog steeds last van van het litteken en ik heb met zitten en plassen enz… toch zeker 5 maanden nog iets langer last gehad en met sommige handelingen nog steeds erg veel last ik hoef geen tampon in te brengen dan huil ik gewoon zo veel last heb ik daar van helaas ik hoop dat het ooit beter word want ik durfde ook geen herstel operatie aan ik had gezegd dat ik me al beter voelde



en fiep mijn kringspier was ook nog in tact zeiden ze :think:



maar met plassen moet ik nou nog steeds als ik merk dat ik moet moet ik ook gelijk gaan want dan kan ik het m=niet meer op houden en ik kon altijd heel goed op houden ik ging vaak maar 2 x plassen op een hele dag dat is helaas nou anders



sterkte ermee ik hoop dat je snel zult herstellen en denk eraan wat wij zeggen zo hoef het niet bij jou te gaan je kan ook binnen een maand nergens geen last meer van hebben het is toch nog erg vers he geef het even tijd :-*

even dit topic opgesnord, heb gisteren namelijk heel erg zitten balen dat ik toch nog steeds niet helemaal af ben van incontinentie probleem. Ik baal er echt van, vind het zo’n vervelend probleem…Over het algemeen als ik naar de wc moet, is er niet echt een probleem, maar ik velries over de hele dag wel wat druppeltjes. En als ik aan het plassen ben, hoef ik echt niet te proberen het op te houden, heb echt geen controle dan :?

Ben ik een uitzondering, en moet ik toch nog eens naar de gyn, of hoe zit dat bij andere dames?





En ik heb een paar weken geleden eidnelijk eens de moeite gedaan, en de moed bij elkaar gespaard, om te kijken wat er zoal gehecht was :oops: Hechtingen lopen tot voorbij mijn anus…daar was ik nogal verbaasd over eigenlijk :shock:

yep hier ook eentje met een totaalruptuur!!

ik heb met iwan een uur lang moeten persen,en doordat hij een opgeslagen armpje had ben ik zowel aan de buiten kant als binnenkant

uitgescheurd :? dit is na de tijd op de ok bijelkaar gehecht.

ook ik had last van mijn onderkant,niet voelen met plassen,en ja ook

de ontlasting ging gepaard met pijn en bloed.

na een paar maanden was ik het zat,en kon terecht bij een fysiotherapie

die mij leerde te ontspannen met het naar de wc gaan en dat soort dingen allemaal.

ach ja heeft niet echt geholpen.na veel moeite kon ik dan eindelijk terecht bij de gyneacoloog zelf.waren al weer bijna een jaar verder :shock: was het toen echt zat!!

alles deed nog zeer en sex wou ook niet echt.

arts heeft er toen naar gekeken en zei dat het even zijn tijd nodig had.het zag er allemaal prima uit volgens hem.kreeg een paar tips voor een betere ontlasting.zoals dingen waar van je beter naa de wc kan.

ik zelf gebruikte kruiden thee,bananen…

en na dat iwan net een jaar was geweest,waren mijn klachten zo goed als over.moet wel zeggen dat ik af en toe ook last heb van remsporen :oops: ,vooral omdat ik ook wel eens aambeien heb.maar ach dit vind ik dan lang nog niet zo erg als al die klachten van toen.

ben nu weer zwanger maar moet zeggen ik hoop dit nooit meer mee te maken.beval ook deze keer weer in het ziekenhuis.heb ze al verteld dat ze mij dan maar een knip moeten geven ipv afwachten zoals toen.

we zullen zien…

maar ondanks alle niet leuke ervaringen,hebben we er wel een mooie,

lieve,schat aan overgehouden :inlove: dat is het allemaal waard geweest.

Ik had bij mijn oudste ook een totaalruptuur! in het ziekenhuis onder narcose gehecht. Advies van de gyn was om veel en vaak trap te lopen, dit zou de spieren sterker maken (??) We woonden in een apartement toen, dus dat kwam mooi uit, haha. Ik heb eigenlijk nooit meer ergens last van gehad. Geen pijn, geen incontinentie, niets. Het enige is dat ik dunne ontlasting (lekker praatje, haha) niet heel goed kan ophouden. Maar wel lang genoeg, hihi.



Bij de tweede en derde bevalling werd ik ingeknipt, ook op advies van de gyn. Van de knip zelf heb ik niets gevoeld, maar ik vind persoonlijk dat een knip tijdens de kraamtijd meer last geeft dan een spontane scheur.



Het lijkt me afschuwelijk om nog zo lang last te hebben. Het lijkt me ook niet echt normaal. Ik ging 1 dag na de bevalling al weer naar het toilet (ontlasting), en heb er verder dus niets aan overgehouden!



Wat ik wel deed, bij alledrie de kinderen, was plassen terwijl ik op de rand van het bad zat, met de douche op de onderkant. Zo hou je het heel schoon, en bij mij is dus alles zonder problemen genezen!

@fiep klophout wrote:

even dit topic opgesnord, heb gisteren namelijk heel erg zitten balen dat ik toch nog steeds niet helemaal af ben van incontinentie probleem. Ik baal er echt van, vind het zo’n vervelend probleem…Over het algemeen als ik naar de wc moet, is er niet echt een probleem, maar ik velries over de hele dag wel wat druppeltjes. En als ik aan het plassen ben, hoef ik echt niet te proberen het op te houden, heb echt geen controle dan :?

Ben ik een uitzondering, en moet ik toch nog eens naar de gyn, of hoe zit dat bij andere dames?





En ik heb een paar weken geleden eidnelijk eens de moeite gedaan, en de moed bij elkaar gespaard, om te kijken wat er zoal gehecht was :oops: Hechtingen lopen tot voorbij mijn anus…daar was ik nogal verbaasd over eigenlijk :shock:




Hoi Fiep klophout,



Zelf heb ik ook last van incontinentie, gelukkig nu wel in mindere mate als in het begin. Volgens de Gyn moet ik het toch nog even de tijd gunnen.

Ik weet hoe vervelend het is, ik voel me dan ook altijd zo vies. Als ik jouw was zou ik toch even contact opnemen met je HA of Gyn, ik weet dat ze je kunnen doorsturen naar een fysio met als specialisatie bekkenproblemen/ incontinentie…

Zelf heb ik vrijdag een intake gesprek bij de fysio speciaal voor mijn bekken en incontinentie probleem.



Wat goed van je dat je durfde te kijken, ik durf het nog niet aan :frowning: !



Sterkte!



Liefs Hannah :hug:

@pluutje,



Wat fijn dat jij snel gelezen bent! Wie weet moet ik ook maar eens meer trap gaan lopen :think: .



@Anke83

Gefeliciteerd met je zwangerschap :inlove: !!

Zelf heb ik nu ook pijn tijdens sex, het is echt geen pretje! Volgens de Gyn moet ik het wederom de tijd gunnen…maar ja hoelang?

Ik hoop dat deze bevalling voor je mee valt!! :hug:



Liefs Hannah

Ik weet nog dat ik het tijdens de kraamweek ook niet aandurfde om te kijken! De vk zei toen dat het heel mooi was, en dat ik het best kon doen. Ik keek, en zag…niets bijzonders, haha. Een beetje een rode lijn met wat zwarte draadjes, dat was alles!

Toen ik in verwachting was van mijn derde kindje zag het er allemaal veel enger uit! Heel dik, opgezet en met dikke spataders! :sick: :sick:

Toen heb ik drie maanden lang niet meer gekeken, en ook geen sex gehad, uit schaamte. Maar na de bevalling was alles weer okee! :smiley:



Ik gebruik wel glijmiddel hoor, laat ik niet al te positief doen. Maar dat is ook echt een aanrader! (wanneer het pijn doet). Als ik het niet gebruik voel ik de littekens wel!

Hoi,



Ook ik had een totaal ruptuur doordat mijn zoontje vast zat met zijn schouder achter mijn schaambeen en de vk hem er met 2 handen (naar binnen) uit moest trekken. Ik moest na deze thuisbevalling gelijk naar het ziekenhuis om op de ok gehecht te worden. Ze hebben dat erg goed gedaan. Ik heb geen last gehad van de hechtingen en het lijkt nu mooi genezen. Ik werd wel gelijk doorverwezen naar de bekkenbodemgynaecoloog en bekkenbodemfysiotherapeut om eventuele problemen aan te pakken en mijn bekkenbodem weer te trainen. Ze nemen de totaal ruptuur erg serieus hier (Erasmus ziekenhuis) en dat ze er alles aan doen om me te laten genezen. Helaas heb ik wel last van urineverlies, druppels gedurende de dag en nacht en daar baal ik van maar ja, ik ben pas 7 weken geleden bevallen en ik lees net hier dat er een half jaar voor staat. Ook zitten er nog scheurtjes in mijn bekkenbodemspier waarvan ze niet zeker weten of dat weer helemaal goed komt. Maar ik voel me wel steeds beter en fitter dus ik hoop van wel.



Waar ik heel erg mee zit is een eventuele volgende bevalling. Hoe kan ik ervoor zorgen dat er de volgende keer geen beschadiging onststaat waar ik de rest van mijn leven aan vast zit. Dat lijkt me nl. vreselijk. Heeft iemand hier ervaring mee?

@Aleida wrote:

Hoi,



Ook ik had een totaal ruptuur doordat mijn zoontje vast zat met zijn schouder achter mijn schaambeen en de vk hem er met 2 handen (naar binnen) uit moest trekken. Ik moest na deze thuisbevalling gelijk naar het ziekenhuis om op de ok gehecht te worden. Ze hebben dat erg goed gedaan. Ik heb geen last gehad van de hechtingen en het lijkt nu mooi genezen. Ik werd wel gelijk doorverwezen naar de bekkenbodemgynaecoloog en bekkenbodemfysiotherapeut om eventuele problemen aan te pakken en mijn bekkenbodem weer te trainen. Ze nemen de totaal ruptuur erg serieus hier (Erasmus ziekenhuis) en dat ze er alles aan doen om me te laten genezen. Helaas heb ik wel last van urineverlies, druppels gedurende de dag en nacht en daar baal ik van maar ja, ik ben pas 7 weken geleden bevallen en ik lees net hier dat er een half jaar voor staat. Ook zitten er nog scheurtjes in mijn bekkenbodemspier waarvan ze niet zeker weten of dat weer helemaal goed komt. Maar ik voel me wel steeds beter en fitter dus ik hoop van wel.



Waar ik heel erg mee zit is een eventuele volgende bevalling. Hoe kan ik ervoor zorgen dat er de volgende keer geen beschadiging onststaat waar ik de rest van mijn leven aan vast zit. Dat lijkt me nl. vreselijk. Heeft iemand hier ervaring mee?




De gyneacoloog hier adviseerde aan mij en de vk om preventief in te knippen. Dit is dan ook bij de tweede en de derde bevalling gedaan. Ik voelde er niets van en het is ook goed genezen. littekenweefsle kan sneller scheuren, en de kans op een herhaling van de ruptuur is dan niet ondenkbaar. En het is dan vaak moeilijker te hechten. Ik praat nu de gyn na hoor, ben zelf niet echt deskundig natuurlijk! Maar bij mij ging het zo, en ik ben er blij mee!