Hoi,
Wij denken er over na om aankomend jaar miscshien met onze kids (dan bijna 2 en 5,5) op vakantie naar familie te gaan in de VS. Wordt wel ene heel lange reis. Hebben geen van alle hier ervaring mee.
Hebben jullie ervaring? zo ja, hoe was het?
Ben erg benieuwd
gr, tiene
Mijn dochter was 4 jaar toen we naar de Dominicaanse Republiek zijn geweest, ook een behoorlijke lange reis.
En gelukkig hield ze van kleuren en tekenen, dus genoeg papier mee, kleurboeken, spelletjesboeken, noem maar op.
Ook een walkman had ik bij met casette bandjes met verhalen en we kregen een leuke familiefilm te zien en een deel heeft ze liggen slapen.
Dus in mijn geval viel het me reuze mee.
hier een aantal keer naar afrika gevlogen met mijn zoon. alle vluchten zijn 100% meegevallen. Het is iets waar je (keer op keer) tegenop ziet, maar het vliegt (oooeeeh, een woordspeling!) voorbij. Ik had een keer op advies van anderen allemaal cadeautjes bij me voor onderweg, zaten allemaal nog ongeopend in mijn tas toen we aankwamen. Keer op aanraden van anderen een klein dvdspelertje gekocht, ook ongebruikt mee terug genomen. Er is in een vliegtuig gewoon heel erg veel te zien/beleven voor kinderen. Intercontinentale vluchten hebben volgens mij tegenwoordig bijna allemaal zo;n prive-entertainment-setje, geeft ook een hoop vermaak.
niet te veel tegenop zien dus, en zeker niet je reis om cancellen!
Het eerste wat mijn vraag is: Heb je kids die makkelijk overal in slaap kunnen vallen?
Mijn oudste valt dus echt alleen in bed in slaap :?
Toen zij 2 was zijn we met het vliegtuig naar Kreta geweest (niet eens zo ver dus) maar omdat zij dus hierdoor haar middagdutje niet kon doen maar wel nodig had, was het dus 1 groot krijsfestijn.
Met haar zou ik bv dus geen lange vliegreizen durven ondernemen :shifty:
Laura is vanaf dat ze 5 maanden oud is, jaarlijks naar Peru gevlogen (vliegtijd rechtstreeks is 12-13 uur, maar we hebben het ook wel eens met tussenstop en fikse vertraging gedaan, toen deden we er iets van 25 uur over, niet al die tijd in de lucht natuurlijk).
En Laura is zo’n kind waarvan mensen echt zeggen “oh jee, dat kan niet goed gaan om haar langer dan een uur op een stoel te laten zitten”. Ze is namelijk erg actief en energiek, wil altijd van alles doen en zien, en speelt graag buiten - niet een kind dat voor de lol 13 uur stil gaat zitten dus.
Maar eigenlijk is het alle keren echt perfect gegaan, ze heeft zich prima vermaakt, gewoon met wat rondkijken, hapje & drankje op zijn tijd, kleurboekje, beetje kletsen samen, verhaaltje voorlezen, af en toe een dutje. De laatste 2 keer heeft ze ook veel naar de films van het entertainment systeem in het vliegtuig gekeken, maar ook zonder films zou het wel goed gaan, daar ben ik inmiddels wel van overtuigd.
We laten haar wel voor vertrek altijd even lekker uitrazen op het vliegveld - op Schiphol hebben ze best een leuk kinderhoekje met wat glijbaantjes en zo, en als zoiets er niet is, gaan we even rondwandelen, beetje huppelen, beetje hinkelen, precies waar je natuurlijk 's morgens om 6 uur zin in hebt als je slaapdronken op zo’n vliegveld rondhobbelt
Natuurlijk heb ik de eerste keren ook flink lopen stressen van tevoren, maar eigenlijk was dat helemaal niet nodig, ‘just go with the flow’, niet te druk maken, het gaat vast wel goed, en zo niet, dan los je het dan wel weer op. Je kunt toch niet overal op anticiperen.
Ik heb op alle vluchten eigenlijk nog nooit echt lastige kinderen meegemaakt, natuurlijk hoor je wel een keer een kind huilen of jengelen, maar echt geen uren achter elkaar, dus dat zullen die van jou vast ook niet gaan doen.
Het enige wat me wel altijd weer tegenvalt is hoe vermoeiend het voor jezelf is, want ik ben tijdens zo’n vlucht toch vooral heel erg gericht op wat Laura nodig heeft, en dan kom ik er zelf niet aan toe om ook even de ogen dicht te doen of rustig een boek te lezen of zo.
We zijn toen mijn dochter 11 maanden was naar Mexico geweest (11 uur heen, 9,5 uur terug) en dat is ons 1000% meegevallen. Heenreis heeft ze 1,5 uur geslapen en de rest van de tijd rondgekeken en op ons geklommen en aan de gordijntjes gezeten. Na 10 uur begon ze wel een beetje te piepen, toen had ze het gehad, maar dat is logisch. Wij hadden het toen ook gehad. Terugreis is ze hoogstens 1 uur wakker geweest, de rest van de tijd sliep ze in de armen van haar pappa, die daardoor geen oog dicht heeft gedaan. Kado’s hadden we niet mee, maar wel favoriete speelgoed en lekkers. Het enige wat ik kan zeggen is go with the flow en laat ze lekker uitrazen op schiphol. Het voordeel van een lange vlucht is dat ze lekker kunnen rondlopen.
Grappig is dat wordt gezegd dat er op lange vluchten rond gewandelt kan worden, niet om iemand nu hier tegen het hoofd te stoten hoor :-* maar mensen betalen heel veel geld voor hun ticket en niet iedereen is blij met rond rennende kinderen.
Dit zeg ik niet uit eigen ervaring, dit zeg ik vanuit ‘‘die andere’’ passagier door wie ik regelmatig aangesproken word over zoiets (ik ben stewardess).
Het blijft een lastige kwestie overigens, maar aan boord lijkt iedereen zich altijd dúbbel te irriteren aan elkaar :roll:
Ik vind het persoonlijk nogal wat om zo’n stuk met een kleintje te vliegen…
Maar dat is puur omdat ik het zelf niet zie zitten denk ik?
@Huggie wrote:
Grappig is dat wordt gezegd dat er op lange vluchten rond gewandelt kan worden, niet om iemand nu hier tegen het hoofd te stoten hoor :-* maar mensen betalen heel veel geld voor hun ticket en niet iedereen is blij met rond rennende kinderen.
Helemaal mee eens, wij laten Laura nooit zomaar rondlopen. Behalve uitstapjes naar het toilet, zitten we gewoon op onze stoelen met de gordel vast (zeker na een keer heftige onverwachte turbulentie te hebben meegemaakt waarbij verschillende mensen van hun stoel vielen, inclusief een stewardess die haar stuitbeen brak, blijft de gordel altijd om).
Laura weet dat ook, we vertellen haar vantevoren heel duidelijk wat mag en wat niet mag in een vliegtuig, en dat is nooit een probleem geweest.
Net als in een auto eigenlijk, gordel gaat gewoon vast, klaar.
Ik heb persoonlijk ook een hekel aan rondrennende kinderen, bovendien is het nog gevaarlijk ook voor de kinderen zelf, met alle rondslingerende bagage op de grond en mensen die gewoon niet goed uitkijken en over zo’n kind struikelen.
Maar goed, ik kan me aan de andere kant wel voorstellen dat als je een kind hebt dat er echt doorheen zit, je even de benen gaat strekken (uiteraard dan wel onder begeleiding).
Tip: kies een plaats zoveel mogelijk achterin het vliegtuig. Meestal zit daar de keuken, dat is sowieso handig als je wat nodig hebt, en er is vaak ook wat ruimte omheen waar je wat makkelijker rond kan lopen zonder anderen te storen (al blijft het behelpen natuurlijk).
@Mejis wrote:
@Huggie wrote:Grappig is dat wordt gezegd dat er op lange vluchten rond gewandelt kan worden, niet om iemand nu hier tegen het hoofd te stoten hoor :-* maar mensen betalen heel veel geld voor hun ticket en niet iedereen is blij met rond rennende kinderen.
Helemaal mee eens,
idem. ouders lijken vaak te vergeten dat andere mensen vaak helemaal niet zitten te wachten op kleine kinderen die hun vieze handjes aan hun komen afvegen en tadatadadie komen zeggen…
ik heb dat in mijn kindloze leven ook nog wel gehad dat er dan een kindje van een jaar of drie of zo bij me kwam staan en bleef staan en dat ik daar eigenlijk helemaal niet op zat te wachten.
Hoe fijn het ook is als je heel even je handen vrij hebt doordat je kind zich met een ander lijkt te vermaken (zeker als je alleen reist met je kind), ik probeer dat toch altijd te voorkomen. Pas als iemand heel nadrukkelijk aangeeft dat ie het niet erg vindt of zelfs gezellig als mijn kind daar komt kletsen, laat ik het toe.
Rondrennen laat ik ook niet toe, wel als er een dipje zit even op en neer lopen, met mij erbij. Dat doen genoeg volwassenen ook (wordt zelfs aangeraden), dus daar heeft mijn kleine man ook recht op.
@fiep klophout wrote:
@Mejis wrote:@Huggie wrote:Grappig is dat wordt gezegd dat er op lange vluchten rond gewandelt kan worden, niet om iemand nu hier tegen het hoofd te stoten hoor :-* maar mensen betalen heel veel geld voor hun ticket en niet iedereen is blij met rond rennende kinderen.
Helemaal mee eens,
idem. ouders lijken vaak te vergeten dat andere mensen vaak helemaal niet zitten te wachten op kleine kinderen die hun vieze handjes aan hun komen afvegen en tadatadadie komen zeggen…
ik heb dat in mijn kindloze leven ook nog wel gehad dat er dan een kindje van een jaar of drie of zo bij me kwam staan en bleef staan en dat ik daar eigenlijk helemaal niet op zat te wachten.
Hoe fijn het ook is als je heel even je handen vrij hebt doordat je kind zich met een ander lijkt te vermaken (zeker als je alleen reist met je kind), ik probeer dat toch altijd te voorkomen. Pas als iemand heel nadrukkelijk aangeeft dat ie het niet erg vindt of zelfs gezellig als mijn kind daar komt kletsen, laat ik het toe.
Rondrennen laat ik ook niet toe, wel als er een dipje zit even op en neer lopen, met mij erbij. Dat doen genoeg volwassenen ook (wordt zelfs aangeraden), dus daar heeft mijn kleine man ook recht op.
Ik bedoelde rondwandelen onder begeleiding van de ouder om de boel te verkennen, niet zomaar rondrennen en andere mensen lastig te vallen.
Onze zoon was 2,5 toen we op vakantie naar de dominicaanse republiek vlogen.
Op een wandeling naar het toilet na heeft hij al die tijd keurig gezeten. We hadden wel zo’n portable tv gehuurd waardoor hij zich daar ook mee kon vermaken.
Tevens heeft hij ook nog een tijdje liggen slapen.
Ons is de reis bijzonder meegevallen en ik zou het zo weer doen.
bedankt voor alle ervaringen (hoop er nog meer te horen
Leuk en fijn om te lezen dat het vooral mee lijkt te vallen. Beide jongens zijn niet zo van het stilzitten, maar de jongste kan soms helemaal hyper zijn. Hij zou met bijna twee ook nog geen eigen stoel hebben dacht ik, dus dat is dan helemaal spannen op zo’n lange vlucht (volgens mij 18 u, incl overstap).
Hmm… weer tsof om over na te denken en me et enemen in de overweging.
gr, tiene
@tiene_79 wrote:
bedankt voor alle ervaringen (hoop er nog meer te horen
Leuk en fijn om te lezen dat het vooral mee lijkt te vallen. Beide jongens zijn niet zo van het stilzitten, maar de jongste kan soms helemaal hyper zijn. Hij zou met bijna twee ook nog geen eigen stoel hebben dacht ik, dus dat is dan helemaal spannen op zo’n lange vlucht (volgens mij 18 u, incl overstap).
Hmm… weer tsof om over na te denken en me et enemen in de overweging.
gr, tiene
je kunt er altijd voor kiezen om wél een stoel te kopen voor je jongste he, maar dat kost je wel een aardige duit natuurlijk

Ik heb in de 4 vluchten (2x heen en terug) die ik met mijn zoon heb gemaakt voordat hij 2 werd, altijd een stoel voor hem gehad, onbetaald. Op tijd inchecken, aardig zijn tegen de stewardessen, niks eisen maar wel vragen of er mogelijkheden zijn, dan kom je (mits het niet helemaal vol is, maar heel vaak is er minimaal 1 stoel op een vlucht wel vrij) heel ver.
@fiep klophout wrote:
@tiene_79 wrote:bedankt voor alle ervaringen (hoop er nog meer te horen
Leuk en fijn om te lezen dat het vooral mee lijkt te vallen. Beide jongens zijn niet zo van het stilzitten, maar de jongste kan soms helemaal hyper zijn. Hij zou met bijna twee ook nog geen eigen stoel hebben dacht ik, dus dat is dan helemaal spannen op zo’n lange vlucht (volgens mij 18 u, incl overstap).
Hmm… weer tsof om over na te denken en me et enemen in de overweging.
gr, tiene
je kunt er altijd voor kiezen om wél een stoel te kopen voor je jongste he, maar dat kost je wel een aardige duit natuurlijk
Ik heb in de 4 vluchten (2x heen en terug) die ik met mijn zoon heb gemaakt voordat hij 2 werd, altijd een stoel voor hem gehad, onbetaald. Op tijd inchecken, aardig zijn tegen de stewardessen, niks eisen maar wel vragen of er mogelijkheden zijn, dan kom je (mits het niet helemaal vol is, maar heel vaak is er minimaal 1 stoel op een vlucht wel vrij) heel ver.
zoon met donkere sprekende ogen werkt ook wel mee denk ik :inlove:
Weet je wat ik zo raar vind, we zijn toen met een vierjarige naar India gevlogen en ik herinner me weinig van de heenvlucht. Hoe dat met haar ging. Blijkbaar goed denk ik.
Maar inderdaad, niet iedereen zit te wachten op een kindje die gezellig komt buurten, in de trein vind ik dat al vreselijk :oops: