Ervaringen inleiden... wie wil ze delen?

Jasia,



Ik ben bij Aniek ook ingeleid, met 39 weken precies.

Mijn lichaam was er echter nog helemaal niet klaar voor om te gaan bevallen en dus heb ik de eerste 2 dagen behoorlijk weeen gehad (piek van 120 is bevallingssterkte, ik zat steeds tussen de 90 en de 105, dus al wel erg heftig) Ik zat daar maar op bed, de hele dag af en aan te puffen, te lopen, te douchen enz… Maar door de reactie van mijn lijf op die hormoonveter sliep ik dus ook niet. Donderdagnacht met 39 weken en 2 dagen braken mijn vliezen uiteindelijk en heb ik een weeen storm van 1 uur gehad. Daarna ging het geleidelijker maar ik was zo fysiek uitgeput na 2 dagen totaal geen slaap dat mijn weeen wegzakten, mijn lijf kon niet meer. Ik ben toen aan de ruggenprik gelegd en kreeg een infuus met weeopwekkende middelen. De laatste 3 cm hebben op deze manier 7 uur in beslag genomen, zo langzaam ging het. Uiteindelijk mocht ik gaan persen en werd de boel allemaal uitgezet. Ik had toen weer een beetje kunnen slapen door de ruggenprik en had weer wat fut en heb 45 minuten geperst en toen werd Aniek geboren om 16.27 met 39 weken en 3 dagen… Mijn bevalling heeft dus al met al 3 dagen geduurd.

Het moest echter wel want ze had het niet meer fijn bij mij en ik had beginnend hellp.



Toch als ik erop terug kijk en kijk naar jouw situatie… als je het afwacht en je begint uitgeput aan de bevalling, dan kun je er op wachten dat je lichaam niet meer wil en de weeen niet doorzetten. Dan gooien ze je ook zo aan het infuus. Dan komt het alsnog met meer tempo als dat je lichaam zelf zou doen en lijkt het dus alsnog op een ingeleide bevalling.

Toch heb je Saba ook natuurlijk gekregen en thuis, dus tenzij dit kindje enorm groot is hoef je in wezen niet uit te gaan van een tang of pomp bevalling. Dat heeft meer te maken met de grootte van t kind en jou bekken.

Inleiden heeft meer van doen met opwekken van weeen die er van nature niet zouden zijn.

Bij mij is door de uitputting aan mijn kant de eerste dagen na de bevalling een ramp geweest, ik leefde op adrenaline maar kon daardoor niet tot rust komen, had hartkloppingen en de borstvoeding wilde niet.



Ik denk dan, je wilt graag bv geven, je wilt graag snel fysiek weer wat bijkomen. Dan zou ik toch voor inleiden gaan, dan misschien een heftige bevalling, maar wel op een moment dat je lichaam er ongetwijfeld nog wat beter aan toe is als dat je nog weer 1 of 2 weken doorloopt.

Ook las ik dat je al veel voorweeen hebt, die had ik zeker niet, maar bij Peter wel en onbewust liep ik bij hem daardoor al met 4 cm rond. Moet je niet raar opkijken als die kleine er zo is.



Succes en sterkte met kiezen. :-*

Cell, dank je :-*. Heel duidelijk verhaal en hele heldere argumenten geef je daar. Neem ik zéker mee in de besluitvorming!!

Nou waarom ik ingeleid ben weet jij als mede astmalijer wel :mrgreen:

Ik zou het persoonlijk als het niet hoeft ook nooit meer doen. Ik vond het rustig opbouwen veel beter te trekken, ookal duurde dit veel langer, dan binnen zo’n korte tijd bevallen. En zeker met astma patienten als jij en ik die niet “gewoon” een beetje astma hebben is zo’n weeenstorm moeilijk te handelen. Maar wat moet moet en lang leve de ventolin vernevelaar.

helaas zijn weeenstormen niet uitgesloten als je niet word ingeleid.



Bij Peter heb ik ontzettend heftige voorweeen gehad, echt vanaf 27 weken tot 2 dagen voor ik beviel aan toe. Al dat voorwerk was ook uitputtend maar gaf dus al wel een “stille” 4 cm.

Toen het dan echt doorzette was hij er in een poep en een scheet uit. 1 perswee van 3 minuten en een “floep” en daar was hij.

Maar voor ik mocht persen heb ik dus wel een weeenstorm gehad… met 1 wee die ook gewoon 7 minuten aan 1 stuk duurde… en… jawel… hoewel geen astma, wel astmatische bronchitis. Het scheelde weinig of ik was aan het hyperen en ben na die 7 minuten wee ook even weggezakt.



en bij hem niet ingeleid hoor… :shifty:

Bij Bart, mijn oudste, ben ik, na opname vanwege te hoge bloeddruk, ingeleid. Eerst een veter, die zorgde voor wat verweking, daarna infuus, met meteen weeen die maar niet ophielden…Bij mij vorderde de ontsluiting niet en werd het, na meer dan 50 uur een keizersnede.



Maar, bij mijn meisje ben ik, nadat de ontsluitingsweeen niet krachtig en regelmatig werden, ingeleid. Niet om alles op te wekken, maar om de boel gaande te houden en de vaart erin te houden. Ik kwam niet in een storm terecht, maar het ging geleidelijk.

Tot ik op een gegeven moment het echt niet meer leuk vond en ik gegild heb dat dat ver***** infuus uit moest omdat ik het niet meer leuk vond. Zei de verlos dat ze dat al een tijdje daarvoor uit had gezet en dat dit op eigen kracht was…

Dat kan natuurlijk ook…



Bij mijn derde heb ik het op eigen kracht gedaan (met wat hulp qua pijnbestrijding) en dat leek, achteraf, erg op de 2e ingeleide bevalling!



Doe waar je je goed bij voelt!

hier ook ingeleid met 42 weken en ja ook ik vond het erg pijnlijk. had weinig tijd om weer op gang te komen.waren zeer snel opelkaar vond ik. heb een infuus gehadwant ik had al 1 cm ontsluiting.heb halverwege een prik gekregen en was tussen de weeen door lekker aan het slapen.een uitkomst en het was lang zo pijnlijk niet :thumbup: .weet even niet meer hoe dat spul heet,maar zou bij deze tweede zwangerschap zeker weer een vragen als het nodig is. :smiley:

heb in totaal 7 uurtjes over de bevalling gedaan.

helaas wel een totaal ruptuur opgelopen,dat was wat minder…

maar goed ik was achteraf wel tevreden over hoe het is gegaan.inleiden is wel pijnlijk maar gaat wel sneller.(heb ik het idee)

doen waar jij je goed bij voelt…succes dinsdag :-*

hoi



ben bij me jongste en oudste ingeleid vanwege zwangerschapsvergiftiging.



maar bij beide niet als onplezierig ervaren, heb bij beide ook een ruggeprik gehad tegen de pijn en dat scheelt enorm



zou je dat in ieder geval aanraden en oke de verassing is er van af je weet waneer je ongeveer zal bevallen maar aan de andere kant kan je mooi alles van te voren plannen zeg maar.



bij mijn zoontje kreeg ik een infuus met weeenopwekkers en daarna werden mijn vliezen gebroken.

ging bij mij snel daarna maar dat heb ik niet als rot ervaren dankzij de pijnstilling.



bij mijn 2 oudste heb ik er 2 dagen over gedaan en me dochter is uiteindelijk na 2 dagen nog met een keizersnee gehaald en mijn zoontje is nu binnen 6 uur geboren en het was gewoon goed.



ik ben er gewoon positief over alleen natuurlijk wel met een ruggeprik :oops:



alvast succes en heel veel geluk met je kleintje binnenkort :smiley:

Ik heb het absoluut niet als erg ervaren. Ik ben ingeleid bij 40+2 omdat Thijs in een stuit lag en ze niet het risico wilde lopen dat hij te groot werd.

Om 08.00 uur hebben ze de vliezen gebroken, om 09.00 uur is het infuus ingebracht en om 11.05 is Thijs geboren. Appeltje eitje zou ik bijna zeggen. Oké, het laatste half uurtje was niet fijn, maar dat kwam omdat ik vanaf ca. 7 cm ontsluiting al persweeën had die ik moest wegzuchten.



Bevallen is nu eenmaal niet fijn, ingeleid of niet. Gelukkig is geen bevalling hetzelfde. Het is natuurlijk altijd beter om de natuur zijn gang te laten gaan (ze noemen het natuurlijk niet voor niets een “chemische” inleiding). Je moet gewoon in goed overleg met je gynaecoloog beslissen wat voor jou het beste is c.q. zal zijn en dan geen rekening houden met de 24-uurs weeënstormen die hiervoor beschreven zijn (en natuurlijk ook niet met het 2-uurs gevalletje van mij).



Succes in ieder geval :thumbup:

Hier ook een ingeleide bevalling. Had HELLP syndroom en mn lichaam trok t niet langer. Mijn ervaring is erg positief, het liep vlotjes, 10.30 uur aan het infuus, snel een berg weeen en om 18.46 uur is Sven geboren :inlove:

Pas daarna vond ik het zwaar worden, maar dat staat los van het inleiden…



Sterkte !!

Ik ben ook ingeleidt en wel met 37+6 weken. Bij mij positief hoor…!!



Geloof dat de gyn om 09.00’m’n weeën gebroken heeft en om 09.30 kreeg ik een infuus(kreeg gelukkig geen gedoe met veters, ballonetjes, gel)Het infuus wedr elek 10 minuten hoger gezet en de laatste 45 minuten waren wel erg heftig…kwam bijna niet meer uit de weeën(weeënstorm?) en ben in die tijd dan ook van 4 cm naar 10 cm gegaan. Ach, het is wat heftiger, maar goed te doen hoor.



Ik heb een hoge pijngrens en had het er graag voor over om zo snel mogelijk m’n beebjes vast te kunnen houden.



Succes in ieder geval!!

Lees maar niet als je een minder leuke ervaring wilt horen



ik ben ook ingeleid met 41+2 weken. De gyn gaf me de keuze nog voor het weekend of na het weekend te bevallen. Ik heb ervoor gekozen :slight_smile:



Vond het heel heftig. Het enige wat wel makkelijk is dat je een datum hebt waar je naar toe kunt leven (mits het niet spontaan alsnog komt) en je niet met weeen in de auto moet en zo (daar zag ik wel erg tegenop aangezien het voor ons nog een half uur rijden is over een drukke weg naar het ziekenhuis toe).



Maar ik heb wel een paar flinke weeen stormen gehad en dat is niet prettig. Na ongeveer 12 uur braken mijn vliezen alsnog spontaan, na twee keer gel gehad te hebben (overigens vond ik het aanbrengen van de gel niet echt vervelend, het voelt een beetje kramperig maar deed geen pijn of zo). De volgende dag zouden ze de vliezen gaan breken + infuus met weeenopwekkers. maar goed, s avonds braken ze spontaan. Daarbij brak de hel pas echt los: Zúlke pijnlijke ween en zó snel op elkaar, wist niet meer hoe ik het had. En nog altijd maar 1 cm ontsluiting!!! (wel verweekte bm mond). De gyn stuurde me toen wel direct naar de OK voor een ruggeprik. Geen pretje als je vruchwater er met grote golven uitvloeit hoor! Maar goed, daarna ging het een aantal uren beter (tot ongeveer 1 uur s nachts, toen mocht ik naar de verloskamer, had 7 cm ontsluiting ineens!).



Ik mocht om 6 uur s morgens gaan persen, had het inmiddels wel helemaal gehad hoor. Ondanks het infuus had ik toch nog wel pijn voornamelijk in mijn schouders want bij elke wee trilde mijn bovenlijf ontzettend en verkrampte helemaal (tja, dat kan dus blijkbaar ook nog).

Ik heb vooral veel rugweeen gehad.



Bij het persen heb ik gevraagd of het infuus uit mocht. Daardoor voelde ik het iets beter. Na 40 min persen was ze er al. Heb geen ingrepen gehad, wel moest de zuster flink op mijn buik duwen om haar eruit te krijgen en heb ik een flinke knip gehad.

Maar toch, het was het allemaal waard…



En als het beter is voor je gezondheid: Gewoon toch maar inleiden. Ieder verhaal is anders, en mss valt het bij jou alles mee! [/b]

Na overleg met gyn en ha is nu het volgende besloten: géén inleiden, behalve als dat nodig zou zijn voor de gezondheid van SabaSis, of als mijn longen weer achteruit gaan. Ondertussen voel ik wel aankomen wanneer ik aan de bel moet trekken. Zodra ik het idee heb dat mijn conditie verder achteruit schiet is één belletje naar de gyn genoeg om in te gaan leiden.



Op een vreemde manier is dit een enorme opluchting. Mijn voorkeur ging al uit naar een “natuurlijk proces” (vooral na het verzamelen van informatie, ook met dank aan jullie :-* ) maar het is fijn om te weten dat er een andere uitweg is mocht dat nodig zijn. En dat we dus zélf enigszins regie in handen hebben tot het zover is.

Toch nog een positieve reactie (mocht je toch ingeleid moeten worden…)!

De bevalling van onze dochter is ingeleid omdat ik na 41 weken+ 3 dagen te weinig vruchtwater had. Om 9:00 kwam alles op gang, om 12:15 volledige ontsluiting, om 12:57 geboorte. Geen weeenstorm, de weeen werden door de korte bevalling wel snel heftig. Conclusie: als ik kon kiezen deed ik het precies zo weer. In het ziekenhuis zeiden ze ook dat de gemiddelde ingeleide bevalling 8 uur duurt. Niet slecht dat ik vantevoren, maar 4 uurtjes is nog beter!

En inderdaad ik was relatief fit de dagen na de bevalling, zeker handig voor het geven van borstvoeding de eerste nachten.



Hopelijk beval je zoals je het zelf wilt, op de natuurlijke manier is toch de manier waarop het bedoelt is in eerste instantie.



Hoe is het nu, nog geen rommeltjes in je buik?



groeten Nienke

@nienke2 wrote:

Hoe is het nu, nog geen rommeltjes in je buik?
Veel gerommel, weinig actie :wink: ! Bedankt voor je reactie.

Hier wel een positief verhaal. Ik ben van mijn oudste met 38 weken ingeleid in verband met pré-eclampsie. Ik had wel mazzel dat de baarmoeder al helemaal verstreken was en zelfs al een beetje openging. Om half 9 ging het infuus erin, om 10 uur begonnen de weeën te komen, rond 1 uur waren ze behoorlijk heftig en om 4 uur lag Dano op mijn buik. Al met al een prima bevalling. Ik vond de weeën niet heftiger dan bij de tweede, die zonder inleiding is geboren. Maar dat zegt niets, want in de meeste gevallen zijn weeën bij een ingeleide bevalling inderdaad een stuk heftiger. Ik heb gewoon geluk gehad.

HIer ook erg positief…

bij romay braken mijn vliezen en er gebeurde niets…dus een dag later naar het ziekenhuis…

Het infuus werd om 11 uur aangezet en al gauw vlogen de ween me om de oren,wel heftig hoor,maar ik mocht om 14.00 uur al persen dus het was te doen,en een kwartier later is Romay geboren…



Bij Tycho braken ook mijn vliezen en gebeurde niets…ik moest om 9.15 uur in het ziekenhuis zijn voor een inleiding…om 9.00 in de auto kreeg ik mijn eerste wee,dus geen inleiding nodig,was best teleurgesteld want ik wist wat ik moest verwachten van een inleiding…maar alsnog ging het snel want ik had om 12.00 tycho in mijn armen…

Ik ben met 39 weken ingeleid.En ik heb het erg positief ervaren,WIj dachten er negatief over,Maar het is 100% meegevallen.Bij mij was de baarmoeder ook al verweekt en ook een beetje open)ben ook ingeleid wegens pre-eclamsie

Om 8 uur sóchtend werd er Gel ingebracht.Binnen no time had ik weeen,Gevolgd door weeenstormen,

13:00 Hebben ze me vliezen gebroken,

17:05 mocht ik persen

17:29 is damian geboren

in ben met 38,5 week ingeleid vanwege hoge bloeddruk. ik heb dit eigenlijk ook als positief ervaren.

9.00uur gel

9.30uur kwamen de weeen op gang gevolgd door weeenstormen

14.00uur zijn mijn vliezen gebroken

om 14,25 mocht ik persen en 6 minuten later (3 persweeen) was Lysanne er.

@Jassie wrote:

Heb jij praktijkervaring met het inleiden van de bevalling en zo ja, hoe heb je dat ervaren…?

ja




drama




inleiden: het dwingen van het lichaam tot iets waar het nog niet aan toe is... :naughty:

ik had geen keuze, wegens langdurig gebroken vliezen. Maar nooit nooit nooit zou ik er vrijwillig voor kiezen.

Ik ben ook ingeleid omdat mijn bloeddruk veel te hoog werd. Ik moest 1 week in het ziekenhuis blijven met verplichte bedrust. De inleiding zelf vond ik reuze mee vallen. Het is ons eerste kindje dus we moesten niet verwachten dat het snel zou gaan maar het ging gelukkig anders.



Ik werd rond half 8 naar de weeenkamer gebracht en daar werden mijn vliezen doorgeprikt en kreeg ik 2 sensoren ingebracht, 1 voor de hartslag van de beeb en 1 om de weeen te registreren. Ik kreeg trouwens geen veter of zo want ik had al 2 cm onsluiten. Daarna werd het infuus aangesloten en het wachten was gestart. De weeen waren en werden niet heftig het leken wel ongesteldheidskrampjes. Rond 12.30 uur had ik al volledige onsluiting en om 13.51 uur is lars geboren. Dus een kunstmatige bevalling kan ook heel snel en soepel gaan. Het kan dus net zo gaan als bij een natuurlijke bevalling. Gewoon ontspannen er in gaan dat scheelt een hoop.



Snoepje