Ik weet niet of iemand hier ervaring mee heeft, ik ben het nog niet op dit forum tegengekomen maar ik dacht, wie weet…
Met de 20-weken echo en een spoedecho daaropvolgend hebben ze ontdekt dat ons kindje een klompvoetje heeft aan de rechterkant. Dit was natuurlijk er schrikken maar dit is een afwijking die in principe goed te behandelen is en we hebben intussen al een afspraak gehad met de kinderorthopeed.
De behandeling bestaat uit een aantal maanden (vanaf de geboorte) gipsen van het voetje en beentje tot aan de dij. Dit wordt wekelijks vervangen. Het voetje wordt zo in de juiste stand geduwd en na een paar maanden in een groot aantal gevallen een operatie met weer eventje gips en dan tot een jaar of 3-4 spalken (eerste tijd continu, later alleen snachts). Dit is een heel traject dat we bij het ziekenhuis gaan lopen.
Ik vroeg me af of iemand hier ervaring mee heeft. Het lijkt me voor de kleine zo’n zwaar traject om te doorlopen, met name de eerste maanden tot en met de operatie. De arts zegt dat de meeste kindjes er weinig last van hebben maar graag zou ik toch horen van ervaringsdeskundigen hoe zij en hun kind dit ervaren hebben.
Is hier iemand bekend mee?
Dat lijkt me wel schrikken zeg, je hoopt toch dat alles goed is.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar had een collega met een dochtertje met twee klompvoetjes. Het was behoorlijk ernstig toen, maar ze heeft er totaal geen last van gehad. Ik denk dat een kindje daar niet zo snel last van heeft, omdat ze niet beter weten dan dat dat voetje in het gips zit.
Hoi,
Ik heb het zelf gehad als baby, maar mijn dochter heeft het gelukkig niet.
het is wel erfelijk bepaald schijnt.
ik ben als baby geopereerd eraan, sneetje in de pees en heb ook heel veel gips gehad om m’n beentje.
Hierdoor is de klompvoet nu nog wat kleiner als de andere en blijft het wel me zwakke voet. Kan er bv. niet op hinkelen en hij is eerder vermoeid.
Draag verder nu ook steunzolen, maar het valt allemaal best mee.
Ik heb ook een tijdje als kind aangepaste schoenen gehad, maar had ook hele erge platvoeten erbij.
Er is goed meet te leven in iedergeval, en als je ouder word worden de klachten wel minder, tenminste bij mij
Sterkte ermee
Zoals ik je al verteld had, had ik het tegenovergestelde bij mijn geboorte; Hakvoetjes. Ik ben een dag na de geboorte ingegipst en om de zoveel weken werd het gips vervangen. Zelf had ik er ook heupdysplasie bij dus moest na die behandeling in een spreidbroek, ik heb begrepen dat dat vaker voorkomt als een kindje hak of klomp voetjes hebben/
Bij mij was de gipstherapie voldoende en heb dus geen operatie gehad.
Mijn man had het ook. Volgens zijn moeder had hij inderdaad niet veel last van de behandeling. Er ligt nog steeds zo’n piepklein gipsenpootje bij hen op zolder. Eenmaal genezen was het probleem ook verholpen en heeft hij nooit last van zijn voeten gehad. Je kunt het nog wel zien welke voet het geweest is, maar met schoenen kopen e.d. maakt het geen verschil.
Het is even schrikken inderdaad, maar als ik mijn schoonmoeder mag geloven, zal het je enorm meevallen straks :-* .
Mijn nichtje heeft 2 klompvoetjes. Mijn zusje kreeg dit te horen met de 20-wkn echo, en afgelopen maart is Lynn geboren. Ze ging direct met beide beentjes in het gips. Gelukkig bleek na 6 weken dat haar voetjes flexibel werden en ging ze over naar 2 spalken. Nu 5 maanden later mag ze hier mee stoppen en moet ze over 3 mnd pas weer terug komen bij de osteopaat. Zo kan het dus ook gaan! Is geheel afhankelijk van de mate van stijfheid. Het ziet er ook niet raar uit vind ik. Bij een voetje staat het kleine teentje wat anders maar dat is ook wel weer schattig zeg ik zelf als trotse tante :mrgreen:
Bij onze november mama s, schrijft een mama mee die heeft een dochter met klomp voetjes en handjes. Essie heet ze. Haar kleine heeft al een aantal dingen ondergaan. Misschien kan zij je meer info geven.
hoi, ja ik ben Essie en ik heb zelf klompvoeten en -handen (aangeboren erfelijke aandoening). Mijn dochter is de 14e persoon in onze familie met hakvoetjes en klomphandjes (en nog meer erfelijke aandoeningen maar dat is hier even niet van toepassing). Tot nu toe is er alleen fysiotherapie toegepast want haar voetjes moeten groot genoeg zijn om te opereren.
Zelf ben ik vanaf dag 1 ingegipst en na een maandje of 6 geopereerd. Daarna ben ik nog een aantal keren geopereerd en heb jaren op aangemeten schoenen gelopen.
Bij mijn dochter werd tevens een hoge heupluxatie geconstateerd waaraan ze in april geopereerd is en 3,5 maand in een gipsbroek heeft gelegen. In het najaar gaan ze haar voetjes opereren, dan moet ze 8 weken in het gips en daarna krijgt ze spalkjes om de boel in het gareel te houden.
Klompvoetjes komen best vaak voor, alleen niet in erfelijke vorm. Het is normaal gesproken gemakkelijk te verhelpen. Het is niet leuk als je kindje onder het mes moet of in het gips. Maar meestal hebben die kleintjes er geen hinder van. Je mag me altijd een PB sturen als je meer info wilt. Sterkte !
Het komt heus goed.
He, dank jullie wel voor jullie reacties!!! Erg goed te horen dat de meesten op volwassen leeftijd er goed mee kunnen leven en ik ben ook erg blij te horen dat de kleine er waarschijnlijk weinig hinder van zal ondervinden. Ik ben er ook niet zo bang voor dat het uiteindelijk niet goed komt met het voetje maar ben eigenlijk meer geschrokken van het intensieve behandelingstraject. (Jeetje Essie, dat zal bij jou wel het vierdubbele zijn dan, heel veel sterkte daarmee!)
Ik moet zeggen dat het ook fijn is te horen dat soms een operatie niet eens nodig is. Maar goed, we zullen toch moeten wachten tot na de geboorte voor we meer duidelijkheid krijgen over het voetje (stugheid etc.)
We hebben nu een afspraak in het Erasmus-Sophia gehad en daar schijnen ze erg goed te zijn. Graag willen we ook nog een afspraak in het Catherina-ziekenhuis in Eindhoven om te praten over de Ponseti methode. Iemand daar ooit van gehoord of ervaringen mee?
Nee, die methode ken ik niet. Wat is dat voor methode? Ik denk zelf dat iedere klompvoet een ander verhaal is, je hebt zoveel verschillende soorten.
Wij lopen overigens in het Erasmus Sophia. Echt top daar. De orthopeet heeft ons gisteren nog beloofd dat Freja straks mooie voetjes krijgt.
Dan lopen jullie waarschijnlijk ook bij Dr. Diepstraten 
Oei, ja, de Ponseti-methode staat redelijk beschreven op het net (te lang om uit te leggen nu). Lijkt relatief veel op wat ze toepassen in het Sophia, maar er is verschil in aanpak.
En dat iedere klompvoet een andere is dat denk ik ook.
Fijn dat Freja mooie voetjes krijgt trouwens 
Ja dokter Diepstraten is erg goed. Ik vertrouw er dan ook op dat ie nakomt wat ie me belooft. 
Hoi! Ik ben ervaringsdeskundige, want ik heb zelf twee klompvoeten gehad!
Mijn naam is Franscesca Stam, ik ben 18 jaar (23.09.2002) en ja ik heb klompvoeten gehad
Mijn linker voet was iets minder erg dan mijn rechter voet. Mijn linker voet was namelijk een normale klompvoet, die wel iets naar binnen stond, maar kon er wel redelijk op lopen. Mijn rechter voet daarentegen, was gewoon helemaal de weg kwijt ofzo. Die stond naar binnen naar buiten buitenstebinnen en terug.
Ik heb zelf 4 operaties gehad hier aan, waar bij de 4e keer in een ander ziekenhuis was (en het ook gelukt is). Namelijk het Erasmus MC in Rotterdam. Ookwel het Sophia kinderziekenhuis. Wat een top ziekenhuis is dit. Zulke leuke en lieve dokters. Zelf ben ik geopereerd door dokter Diepstra en dokter Bessems. Wat een geweldige mensen. Met de controles ook heel rustig en brachten het ‘nieuws’ of ‘conclusie’ van de controle leuk. Dus naar mijn ervaring raad ik ZEKER het Sophia kinderziekenhuis aan.
Bij klompvoeten is het zo dat na een operatie of een moderne behandeling, wat nu met spalkjes gaat ipv operatie, de voetjes een klein beetje terug kunnen groeien. Wat logisch is, want de voeten zijn nou eenmaal zo geboren en de ‘rechte’ stand is niet hun natuurlijke stand. Dus maak je hier om geen zorgen! Het komt goed!
Mijn klompvoeten heb ik niet gekregen omdat iemand het in mijn familie heeft of heeft gehad. Mijn moeder heeft tijdens haar zwangerschap van mij een gekneusde enkel gehad (volgens mij) en heeft hierom een röntgenfoto moeten laten maken. Hierdoor is er iets fout gegaan waardoor mijn voeten dus klompvoeten zijn geweest. Dus mocht er iemand dit lezen en zwanger zijn, geef dit aan bij het mensje die de foto gaat maken! Erg belangrijk dus!
Maar mocht ik kinderen willen, wat ik heel graag wil, kan dit dus wèl erfelijk zijn. Het zit namelijk in mijn genen, dus is de kans 50/50 dat een van m’n kinderen het gaat krijgen. Is zeker niet erg, ook omdat ik weet hoe het voelt en hoe het traject is etc. Natuurlijk is dit nu, zoals ik dit al eerder zei, gemoderniseerd en is dit meestal geen operatie meer; Ze behandelen je nu met spalken. Dit zijn een soort ‘schoentjes’ (ja eigenlijk totaal niet maarja weet niet hoe ik het anders moet uitleggen, ik heb een foto toegevoegd ) hierdoor groeien de voeten geforceerd (maar niet pijnlijk) verder in een rechte positie
Verder heb ik er nu geen last meer van. Je ziet wel twee joekels van littekens maarja dat hoort er bij! Ik schaam me er niet voor, want ik weet dat ik dit gewoon heb geflikt en dat ik kei sterk ben geweest als klein meisje. Ben er trots op!
Hopelijk heb ik hier mee mensen kunnen helpen! Als er meer vragen zijn oid hoor ik het graag
Groetjes en heel veel succes!!
