onze sil van dik 4 jaar oud heeft wel zoveel fantasie dat je hem gewoon geloofd ,klein voorbeeld : twee weken geleden kwam ie thuis uit school mama?
ja sil?
ik heb straf gehad van de nieuwe juf…
wat had je dan gedaan knul?
ik had een papieren bloem kapot genipt , maar dat deed ik per ongeluk…en toen kreeg ik straf…
sil was erug verdietsig want hij vond deze juf net zo lief.
nouja ik dus de volgende dag naar school vond het een beetje gek allemaal je gaat een kind toch geen straf geven voor iets wat per ongeluk is gebeurt…?
dus ik op mijn meest moederlijke toon ,goh joh ,wat was dat nou gister toch met sil ,wat was nou toch precies de reden dat hij straf had gehad?
juf: sil straf?
ikke : huh ja?..
juf: hij heeft helemaal geen straf gehad…
en op dat moment rent die donder langs ons heen GRAPJE!
TE ROEPEN …
nou jullie kunnen wel nagaan hoe ik mij toen voelde zakken tot het middel punt der aarde…
maar nou is mijn vraag moet ik dit nu rekenen tot liegen og gewoon eruuuug veel fantasie en wie maakt dit ook mee ,want ik vind het wel een beetje lastig allemaal…
willemijn doet het ook… maar die is drie… het wordt wat minder maar die kan ook zonder blikken of blozen een heel verhaal ophangen…
moeilijk idd om daar mee om te gaan…
misschien gewoon eens uitleggen dat het niet echt leuke grapjes zijn?
pff … we kunnen kletsen als brugman ,maar ik heb zelf het idee dat ie het niet helemaal snapt dat dit een vorm van liegen is ookal bedoelt ie het dan als grapje voor zijn doen.
nou moet ik er wel bij zeggen dat echt liegen bij ons pittig word afgestraft(twee dagen geen leuke dingen(tv kijken ,buiten spelen enz)en dat ie ook wel weet wat liegen is (dingen vertellen die niet waar zijn)hij snapt het denk ik gewoon nog niet helemaal ,maar ik blijf nieuwschierig naar hoe andere ouders hier mee omgaan?!
zooooo dat is idd pittig !
kinderen op deze leeftijd staan met 1 been eigenlijk in 2 werelden; het echte leven en hun fantasiewereld.
het is moeilijk voor ze om dat te scheiden.
misschien dat het niet hem gebeurd is, maar bij een klasgenootje.
of dat hij zelf bedacht van als ik dat zou doen dan,…
het is lastig
maar ik zie dit meer als jokken dan als liegen.
je kan wel duidelijk maken dat als hij een grapje wil maken, hij dat eerder moet zeggen, en niet een dag later.
nee ik stond echt ontzettend voor schut :oops:
maar dat heb ik hem ook wel gezegd hoor dat dit geen leuke grapjes zijn,en dat ie dat nooooooit weer moet doen ,maarja… het blijft een 4 jarige he…
het allergrootste nadeel is ook nog eens dat hij het echt bloedjeserieus verteld,en het allerlaatste wat ik wil is dat ik mijn kind niet meer serieus kan nemen 
maar zijn er nog meer ouders die dit meemaken ? anders ga ik toch maar eens op het cb. babbelen denk ik ,want dit was maar 1 keer maar ik hoop werkelijk dat het niet vaker gebeurt(nouja de pubertijd zal ook wel niet vlekkeloos gaan maar daar zijn we nog lang niet)
Ik heb ervaring in de kinderopvang en kan jullie vertellen dat dit juist normaal is. Allereerst wil ik zeggen dat ik vind dat je “liegen” en “verzinnen” als twee aparte dingen moet zien. Dit hoort nu eenmaal bij de ontwikkeling van een kleuter (al begrijp ik dat het pijnlijke situaties kan creeeren)
Ik heb bijvoorbeeld wel eens een meisje voor mij gehad, die mij huilend vertelde dat haar 1-jarige zusje die nacht was overleden omdat ze sigaretjes gegeten had, naar het ziekenhuis moest enz. Toen ik haar vroeg waar ze op dat moment was zei ze me: Wat denk je nou, in de hemel bij mijn oma!
Ik schrok ervan. omdat ze bloedserieus was. Later bleek dat haar zusje en sigarettenpeuk op straat had zien liggen, ernaar gewezen had, en dat mama uitgelegd had wat de gevolgen ervan konden zijn!!! Het is gelukkig een fase, maar niet altijd even leuk!