ff van me af schijven en hopelijk ook raad krijgen.
Een tijdje gelede had ik al klachten, veel last van harde buiken en zo, in het ziekenhuis geweest en daar was alles goed, ook met de beeb… dus werd naar huis gestuurd.
ruim een week later had in snachts ineens enorme steken in mijn onderbuik (was geen bandenpijn) alsof er allemaal naalden tegelijk in mijn buik werden gestoken, ik liep er gewoon krom van! ben weer gaan liggen en het trok ook weg, wel erg onrustig geslapen… de volgende dag kreeg ik ineens nadat ik de eerste happen van mijn brood op had krampen in mijn buik, dacht eerst ow dat komt door het eten… maar het werd zo nu en dan erger (later die avond bestefte ik pas dat ik weeen had gehad.
Ik ben die dag wel naar het ziekenhuis gegaan, waar ze niks in mijn urine of bloed konden vinden, en echo was goed en zo en werd dus naar huis gestuurt…
Nu heb ik dus zo nu en dan wat gespanne buiken, en vooral bij het lopen, ook doet mijn buik zo nu en dan pijn, (buikpijn) en ben ik misselijk, ik slaap ook veel meer dan normaal, en begin de laste 2a 3 dagen ook nog last van mijn rug te krijgen
meid… ik denk echt gewoon dat het bij je zwangerschapsduur hoort.
en als je het toch niet vertrouwd gewoon je verloskundige bellen.
ik zou zeggen: doe het heeeel rustig aan, overdag een paar uurtjes gaan liggen, niet meer sjouwen met boodschappen enzo. Misschien een dagje ziekmelden op je werk (werkgever krijgt ziekte ivm zwangerschap vergoed van het UWV)
Dit is ook wel de tijd dat beebje gaat indalen, misschien dat je dat voelt?
Als ze in het ziekenhuis niks hebben kunnen vinden zou ik me letterlijk niet te druk maken als ik jou was.
waarom ga je steeds naar het ziekenhuis en vraag je niet je verloskundige om advies??
Ik heb hier als sinds 28 wkn pijnlijke en knoerd harde buiken bij elke stap die ik zet.
Inderdaad als of iemand met een mes in je buik loopt te steken.
Mijn advies van zowel mijn gyn als mijn vk was om het een stuk rustiger aan te gaan doen.
En nu weken later heb ik ze nog maar wel minder.
Als ze niets in het ziekenhuis kunnen vinden, zou ik me ook niet zo zorgen maken hoor zo te lezen ben je meerdere keren uitgebreid onderzocht.
Hier helaas hetzelfde verhaal, alleen ben ik nog niet zover dat ik al onderzocht ben in het zh.
Tot nu toe is er een blaasontsteking die nog niet onder controle is. (duurt nu al een maand). Neem vrijdag de laatste antibiotica pillen in en dan weer een kweek. Weet niet wat er gaat gebeuren als er nog een bacterie inzit of als het het niet meer is. Elke stap doet pijn. Buik en rug willen niet meer en constant harde buiken en lichte weeen. Zodra ik goed rust gaat dat weg. Misselijk en gevoel van griep.
De beeb is gecontroleerd en doet het gelukkig goed. Daar houd ik mij maar aan vast.
Maar ja, ik heb nog 2 grotere kids, er is een verbouwing gaande(ik dacht lekker handig halverwege de zwangerschap dan ben je nog zo lekker mobiel :roll: ) en ik kan en mag dus helemaal niets meer. IK kan alles even; liggen, staan, zitten constant veranderen van houding.
En ik ben ‘pas’ 23 weken en heb hier dus al bijna 4 weken last van.
Tja wat te doen??
Ik denk echt uitzingen. Zolang het beebje het goed doet is mijn ervaring dat ze niets doen bij de vk of gyn.
Sterkte en laten wij elkaar op de hoogte houden wat ze voor ons kunnen doen.