enorm angstig met onweer

tja… ze is nooit bang geweest, heb ook bewust nooit iets gezegd in de trant van dat is onweer je heoft niet bang te zijn, maar gewoon altijd gewoon gelaten.

sinds zaterdagnacht is ze helemaal over de toeren bij elke flits en rommel. Heeft iemand tips?? ze wil weg… weg weg… probeer haar maar af te leiden, maar bij het minste zit ze al weer rechtop :roll:



weet eigenlijk niet wat ik er mee aanmoet. HEb de neiging om niet meer geduldig te zijn maar uit te vallen dat ze zich niet moet aanstellen dat ik er ben… maar dat is soweiso niet goed…



iemand een oplossing?? of tips?

Ligt ze bij jullie in bed?

Ik zou haar lekker bij je nemen.

probeer haar eens te vertellen dat de wolkjes ruzie maken en dat geeft een “boem” geluid - dat dat niet erg is enz…



bij Michaël hielp dat, wie weet bij jullie ook… :pray:



liefs

Gerda

Ik leg aan Amélie uit dat het geluid komt doordat de wolken botsen…

Misschien maakt dat het een beetje tastbaar voor haar?



Als dat niet werkt zou ik haar lekker bij je houden. Zovaak onweert het niet in NL toch :wink:

jah, misschien moet ik dat maar doen, even uitleggen. Kijken hoe ze daarop reageert. Neeh, en idd zovaak onweert het niet, maar om nou telkens je kind zo panisch te zien vind ik ook niet zo geweldig…



ze krijst dat ze weg wil… weg mama ik wil weg… niet meer hier zijn… etc… ze voelt zich gewoon onveilig :oops:

Hier maken de wolkjes altijd muziek. Ze trommelen net als Pappa hier :wink: :wink: Dat vinden de kinderen oke.

Heb ze ook een keer samen wakker gehad en toen hebben we de trommels erbij genomen en mochten hun elke keer trommelen als d wolkjes ook "muziek"maakten.

Misshcien is dat nog een optie?

Dat als de wolkjes trommelen ze ook mogen trommelen is een goed idee. Wij vertellen altijd dat de wolkjes tegen elkaar opbotsen. Afgelopen zaterdag schrok mijn dochter ook wakker toen het voor de 2e keer begon te donderen. Ik heb haar getroost maar ze was nog steeds hartstikke bang en overstuur en wilde naar onze slaapkamer en ik moest bij haar liggen om haar te beschermen. Toen ik naast haar ging liggen werd ze weer rustig en viel ze vrij snel weer in slaap.

Kes was ook zo bang. Ik heb hem uitgelegd dat de koude wolken en de warme wolken ruzie maken wie mag blijven en dat ze elkaar wegduwen en daardoor botsen en dat daar het lawaai en de flitsen van komen. Overdag werkt het, 's nachts vindt hij het nog steeds erg spannend.