Ik kon geen ander Endometriose topic vinden, dus daarom maar een nieuwe.
Zijn er nog meer meiden met endo?
Ik lees er hier op het forum zo weinig over, terwijl er toch heel veel vrouwen last van hebben. Na bijna 3 jaar in de medische mallenmolen te hebben gezeten, hebben we toch een dochtertje gekregen!
Nu is ze anderhalf jaar en de endometriose begint bij mij weer in alle hevigheid op te komen. Is dat bij jullie ook zo?
Misschien fijn om hier samen over te kletsen.
Dank je bietje, het is een interessant topic!
Maar daar zitten ook meiden op die nog geen kindje hebben en ik wil hun niet kwetsen of de ogen uitsteken, ookal heb ik in het zelfde schuitje gezeten van het niet zwanger worden.
Alleen is het dan bij ons wel gelukt maar nu komt de endo ineens heel heftig weer terug.
En daarom vraag ik me af of dan bij anderen ook zo is.
hier iemand met endo en 4 jaar in mmm gezeten. Nar drie keer vf nu een kindje in de maak helemaal natuurlijk.
Maar denk er nu al aan hoe het zou zijn als het kindje er straks is
Ik heb 9 maanden borstvoeding gegeven. Tijdens die periode kreeg ik een speciale lichte pil die niet via de bv doorgegeven zou kunnen worden.
Daarna aan de gewone pil gegaan en sinds dien werden bij mij de klachten van de endo weer langzaamaan steeds heviger.
Nu mag ik van de HA 2 pilstrippen doorslikken en dan pas een stopweek houden.
Maar ik ben al 3 dagen voor ik de laatste pil van die strip neem erg moe, heb hoofdpijn en heb een zeurderig gevoel in mn buik.
Daar zou ik nog mee kunnen leven, maar ik ben zo sjaggie rond die dagen, dat ik mezelf gewoon niet herken. Zie alles ook somberder in dan normaal en kan om het kleinste dingetje al over de zeik gaan.
Maar ik heb met mn HA afgesproken als het zo niet lukte, dat ik dan terug zou komen, dus ik wacht het nog 2 dagen af en als ik me dan nog zo voel dan bel ik even voor een afspraak.
Hoi Bagheera,
Allereerst geweldig dat jullie een mooie en gezonde dochter hebben gekregen :inlove: :inlove:
Ja endo vreselijk om te hebben en hoe je je eronder kunt voelen…
Ik had endo… is erg raar om het nu na 15 jaar endo gehad te hebben te kunnen zeggen dat ik momenteel endo vrij ben.
Ook ik had het in ernstige vorm en was hierdoor verminderd vruchtbaar.
Wij hebben 5 jaar in de medischemolen gezeten voordat we door icsi zwanger zijn geworden. (bij ons ligt het aan allebei)
Ik zit nu momenteel nog via medicijnen in de overgang en die moeten nog uitwerken maar als het goed is hoef ik hierna niets meer. Of het moet weer terug komen…
Ik had na Anne Jasmijn ook weer mega veel pijn en ellende en we dachten dan ook dat de endo weer in hevige vorm was toegenomen, dus eerst weer aan de pil om door te slikken maar werd gewoon erdoorheen ongesteld en daardoor heb ik een prik voor 3 maanden gehad (ben even de naam kwijt) om me in de overgang te zetten en tussentijds heb ik een kijkoperatie ondergaan (vorige maand) en daar kwam tot ieder zijn verbazing uit dat ik helemaal schoon ben op het moment.
Begrijp je gevoel van sjaggie helemaal en kan me voorstellen dat je daar iets aangedaan wil hebben.
Ik weet niet waar je woont maar ben je instaat om naar het VU te gaan? Daar zitten namelijk de beste endo artsen is misschien een idee?
Endo zit bij mij in de fam. mijn moeder heeft het en mijn tweelingzus ook en zij heeft het echt in extreme mate en loopt in het VU, ik zou er nu ook naar toe gaan maar die afspraak heb ik voor nu afgezegd…
als het mag blijf ik je volgen hoe het met je gaat en zal je ook nog wel laten weten hoe het hier gaat als ik hopelijk weer normale cyclussen ga krijgen als ik niet meer in de overgang zit.
Heel veel sterkte…
Groetjes Sam
Sam ik denk dat jij hetzelfde hebt gehad als Nicje…Decapeptyl Depot?
Een uitkomst idd als het werkt dus wie weet is zoiets ook een optie voor jou Bagheera? Sterkte iig en hopelijk komt er ooit eens een ‘blijvende’ oplossing tegen endo. :thumbup: En dan bedoel ik niet baarmoederverwijdering :silenced:
Bijna Rhi, ik heb Deca gehad tijdens de IVF, maar daarvoor kreeg ik Lucrin Depot (denk dat je die ook bedoelt 
)
WIj hebben helaas nog geen kindje, waarschijnlijk door de endo, maar je steekt mij de ogen niet uit hoor.
Een vriendinnetje van mij heeft ook endo en ook een super leuke dochter (he, Sensje :inlove: ) Ik ben ontzettend blij voor jullie dat het toch gelukt is.
Als ik kijk naar de ellende en de pijnen die ik gehad heb…brrr
Op dit moment, ben ik na jaren hormonen spuiten en slikken, hormoonvrij en het gaat super met mij. :thumbup:
De endo bleek na de 2e MRIscan rustig en ik ben gestopt met de pil (Marvelon 50mg)
Ik ben een heel ander mens; kan weer intens blij zijn, maar ook heel verdrietig. Ben op sexueel gebied weer happy en ook mijn lichaam is blij dat er geen overdosis hormonen meer in gaat.
Het enige wat ik nu nog merk van de endo is dat ik erg moe ben. Altijd moe. Maar de pijn is echt zoveel minder. De pijn die ik heb is te vergelijken met een zware menstruatie, maar zoveel minder dan ik gewend was…(ben nu nog ‘maar’ 2 dagen uit de running, vergeleken met 3 weken voorheen…)
Ben er ook achter gekomen dat veel van mijn pijn geoorzaakt werd door de zware pijnstillers (Para’s, Femex, Ibuprofen, Diclofynac, Naproxen, Arcoxia, uiteindelijk zelfs Morfine). Daardoor zijn mijn maag en darmen ernstig overgevoelig geraakt. Ik kan nu zelfs geen paracetamol mee innemen zonder eerst iets te eten.
Helaas door alle hormonen is mijn overgewicht alleen maar toegenomen en zit ik met een leuke 20 kilo teveel…
Maar goed, nu moet het me toch gaan lukken :mrgreen:
In antw op jouw vraag:
Bij alle vrouwen die ik ken, is de endo na de zwangerschap weer teruggekomen. (Sensje, vriendin, msn-dinnetje, forum-dinnetje)
Misschien toch eens voorleggen of je wat zwaardere hormonen mag?
(ik heb gehad: een jaar Lucrin-depot (iedere maand 1 spuit), een paar maanden Provera 100mg, Marvelon 50mg.
Dit in een tijdsbestek van 3 jaar, waarvan het laatste half jaar geen hormonen :dance:
Heel veel sterkte, want de angst voor pijn is zo heftig. Ik begin het te geloven dat ik er niet meer zo bang voor hoef te zijn. Maar oh wat was ik bang om ongesteld te worden na elke IVFpoging (verder zat ik aan de hormonen en werd dus niet ongesteld)
Ja euhm dattuh… 
Lucrin. Had iig indertijd van jou begrepen dat het een relatief ‘prettige’ optie was. Super zeg dat je nu al een half jaar hormoonvrij bent! Tenminste de toegevoegde :thumbup:
Op naar lange tijd zonder hormonsters en pijnstillers toevoeren! :dance:
Ik vond de Lucrin een verademing.
Ik was 3 weken in de maand ziek, in ieder geval de hele maand door veel pijn…
Wel kreeg ik flinke opvliegers van de Lucrin, gratis wat kilootjes en iets meer humeurswisselingen, maar zoveel beter dan de pijn en het zieke gevoel
Van Provera 100mg heb ik veel meer last gehad. Maar dat heeft er waarschijnlijk wel voor gezorgd dat bij mij de endo rustiger geworden is. Hoe groot de cyste nu is weet ik niet, ben al bijna een jaar niet meer naar de arts geweest. Van de Lucrin stond het stil en doordat ik geen menstruatie had, had ik minder tot geen pijn.
De Provera heeft de cyste doen slinken van 4 cm tot 2,5 bij de laatste meting (van een jaar geleden dus)
Interessant om jullie verhalen te lezen. Bij mij is juist vorig jaar endo ontdekt. Het is ontdekt doordat ik een hele grote cyste had. Die zagen ze op de echo toen ik zwanger was. Helaas is dat een MK geworden. Toen moest ik aan de cyste geopereerd worden en daarna ben ik heel snel weer zwanger geworden. M’n dochter is nu bijna een maand.
Ik ben ook erg benieuwd of de endo en de kans op cyses nu terugkomt na de zwangerschap. De gyn zei dat de kans er was dat ik er geen last meer van zou hebben of veel minder. Dit omdat de blaasjes die cystes worden uitdrogen doordat ik niet ongesteld ben geweest lange tijd. Ik hoop daar echt op.
Ik hou dit topic ook even in de gaten of ik nog nieuwe dingen lees.
Ik zat me laatst ook af te vragen wat er gebeurt met de cyste die er zitten tijdens de zwangerschap. Bij mijn echo in het zkh zagen ze hem nog zitten. Met de 20 wkn echo ben ik eigenlijk vergeten te vragen of ze hem konden zien. Ik heb het idee dat hij namelijk af en toe enorm in de weg zit en dan heb ik last van mijn eileider. Het voelt alsof er een eisprong aan zit te komen. Dit gevoel had ik ook altijd net voor de punctie als eitjes op hun top zaten. Alleen met een eisprong duurde het maar een dag, met de ivf was het weg zodra de punctie was geweest. En nu heb ik er dagelijks last van met onverwachte bewegingen en met draaien in bed.
Ik heb natuurlijk niks te klagen, over een paar maanden mogen wij hopelijk een gezond kindje in onze handen houden waar we enorm happy mee zijn. Wie had dat nog verwacht?
Nu speelt de vraag wat doen we na de bevalling, gaan we zo snel mogelijk voor een tweede? Voelde me enorm opgelucht toen ik geen pil meer hoefde en na de ivf heb ik wel een beetje genoeg van al die hormonen?
Weet je ook hoe groot die cyste is/was de laatste keer dat ze hem zagen?
Bij mij was hij toen ongeveer 3 cm en dat was geen probleem tijdens een zwangerschap. In principe groeit een cyste niet tijdens een zwangerschap omdat je dan niet ongesteld bent.
Ik denk wel dat het goed is om de cyste te laten bekijken voor een eventuele volgende zwangerschap.
Ik kreeg een MK (had niets met de endo of cyste te maken) en daarna bleek bij de controles dat de cyste zo groot was geworden dat ze hem eerst weg wilden halen voordat ik weer zwanger mocht worden.
Hij was niet zo groot geloof ik, centimeter of 2 gok ik.
Hai, ook hier een endo-klant.
Ik bleek 7 jaar na de diagnose (10 jaar na het stoppen met de pil) en een adoptiezoon verder spontaan zwanger geworden te zijn. Resultaat in maart ( 2008 ) is onze zoon Mees geboren.
Dat was een hele vreemde gewaarwording aangezien wij het hoofdstuk zwanger en bio-kindje al helemaal hadden afgesloten (met rouw-proces en al). Nu na de bevalling en het herstarten van de normale cyclus voelt het zoals altijd. Ik verwacht dus dat er helemaal niets verandert is in de endo-situatie. De pijn en andere symptomen zijn onveranderd.
Wel hebben wij besloten om na de bevalling niet met anti-conceptie te beginnen en te kijken of er nog een keer zo’n toevalstreffer plaatsvindt. Dus eigenlijk een beetje gebruik maken van al die hormonen in mijn lijf.
Dat heeft ook weer het moeilijke aspect dat ik er rekening mee moet houden dat het misschien ook wel nooit meer gebeurt en dat Mees echt een toevallige treffer was.
Maar ja, ik kan alleen maar zeggen:
“Zeg nooit nooit, de natuur kan rare dingen doen”
Anke
Hier dus ook het plan om niet meer aan de pil en dergelijke te gaan als deze uk geboren is. Het lastige is dat je weet dat het een groot wonder is wat ik nu bij me draag en de kans op een tweede wonder dus eigenlijk net zo groot is. Eigenlijk dus heel klein, je zit dan wel weer elke maand te hopen of zou het anders zijn omdat je er een hebt???
Daarnaast als ik niks gebruik ben ik bank dat die maandelijkse ongemakken weer enorm pijnlijk gaan worden. Dus dan dubbele ongemakken als het ware. Goh nog een beetje te volgen.
Wil kijken of ik een keer voor de bevalling een endo-specialist om raad kan vragen.
Nu maar genieten van elke dag. (Kan niet wachten tot november)
Juudje, Dr Willemsen in Nijmegen.
Hele fijne rustige man. Beetje vreemd professortje, maar wel kundig (een van de besten in zijn soort :lol: )
hier ook een endo patientje, gelukkig niet zo ernstig als ik hier soms verhalen lees, knufffel voor iedereen :hug:
Juudje meis nog wachten tot november en dan die uk in je handen , mooi meis , ik wacht met jullie mee,
heel veel goeds en ik hoop dat er na dien niet gelijk weer klachten van endo op treden ,
:-* :hug:
Anke wat mooi dat je ook zelf een kindje hebt gekregen :inlove:
De natuur kan gekke dingen doen he!
Ik mag niet aan de pil. Ik heb na m’n eerste zwangerschap trombose gekregen. Ik ben dus een risicopatiënt en mag niets met hormonen. Wat de endo bij mij gaat doen moet dus nog blijken.