Lotte heeft zelden last van krampjes, maar als ze er dan last van heeft dan is het ook gelijk heel heftig, zo ook vanavond.
Ik wil haar op bed leggen en ze zet het op het brullen!!! In eerste instantie denk ik nog: “zal in 5 minuten wel overgaan” maar ik hoor al aan het huilen dat dit een ander huiltje is en haal haar weer uit bed.
Het huilen stopt niet maar wordt alleen maar erger, het is dus goed mis.
Woonkamer in, lichten gedimt, rustig pianomuziekje opgezet en Lotte in mijn armen (direct maar besloten dat van mijn geplande createa avond niets terecht zal komen en alles losgelaten)
Haar hoofdje op mijn schouder, haar hart tegen het mijne, 2 ieniemienie armpjes om mijn nek… en maar huilen. Rustig wrijf ik over haar ruggetje, neurie mee met de muziek en wiegend lopen we zo door de kamer.
Na ruim een uur is het ineens stil. Ik blijf haar al wiegend vasthouden en haar ademhaling wordt rustiger… en dan… stromen de tranen over mijn wangen. Ik laat het gaan. Wat ik voel is geen frustratie, geen verdriet of zorgen. Wat ik voel is het pure gevoel van geluk, van allesoverheersende liefde voor dit kleine hummeltje in mijn armen. Jouw hart tegen het mijne… voor altijd!
Zo, hèhè, dat moest ik even kwijt hoor!
Heerlijk gevoel he?
:inlove: :thumbup:
Wat mooi he! 
wat mooi omschreven :inlove:
ohhh de tranen lopen over mijn wangen…wat enorm mooi omschreven zeg.
wow mooi geschreven, zo herkenbaar :inlove:
Het was echt zo’n uniek moment (en dan natuurlijk de hormonen die nog door mn lijf gieren 
), moest het gewoon even ergens kwijt en dan is zo’n forum best even lekker :mrgreen:
Het is ook zo’n lekker frummeltje :inlove:
Ellen, dat is erg herkenbaar… die onbeschrijfelijke liefde die je voelt, heerlijk… :inlove:
Heel mooi geschreven, en heeel herkenbaar :inlove:
Pure liefde!! :inlove:
Wauw wat mooi!
Lijkt wel of ik mezelf zie staan 
.
Zit bijna nu ook te huilen.
Nou geniet maar van!!!
Groeten Rachel
hier ook tranen… mijn zoontje is nu ziek en huilt veel. Wanneer ie dan lekker tegen me aan ligt en ik hem kan troosten… dan voel ik hoe ontzettend veel ik van hem hou en zou willen dat ik ziek was en niet hij.
Hoe gaat het nu met de krampjes?
Gelukkig heeft Lotte zelden last van krampen en heeft ze er sindsdien ook geen last meer van gehad. :thumbup: :thumbup: :thumbup: dat het zo blijft :mrgreen: Wel valt me op dat ze die dagen sowieso wat jengelig was dus ik wijt het aan een sprongetje, ze is bijna 3 maanden dus zo zo maar eens kunnen kloppen. Ze heeft bijvoorbeeld ook haar slaapritme ineens omgegooid :inlove: lekker ding