Ons dochtertje van 1 jaar en 8 maanden oud wil sinds een week opeens niet meer gaan slapen.
Dit geldt alleen voor 's-avonds. Overdag valt ze meteen in slaap.
Aan het licht in de slaapkamer ligt het niet, want we hebben rolluiken.
Dit houdt in dat het overdag net zo donker in het kamertje is als in de avond.
Zodra we haar in haar bedje leggen begint ze te huilen en heel, heel, heel hard.
Het lijkt wel of dat er een varkentje onverdoofd geslacht wordt zo hard gaat ze tekeer.
We hebben al geprobeerd om bij haar in haar kamertje te blijven zitten in het donker.
Op dat moment wordt ze rustig en valt ze in slaap.
Maar zodra we opstaan wordt ze meteen wakker en begint ze weer te gillen.
Soms zit ik een half uur bij haar bedje en weet ik zeker dat ze slaapt. maar bij elk kraakje schiet dat koppie omhoog en begint het circus van voren af aan.
Als ze eenmaal slaapt is dat vaak erg licht.
Ze wordt meerdere keren per nacht wakker en begint dan ook meteen te huilen.
Heeft iemand dit ook meegemaakt?
Tips zijn enorm welkom… we weten momenteel niet meer wat we ermee aan moeten.
fase ?? Ik weet niet meer precies hoe of wat maar kan me wel van die gil fases herinneren bij beide kids. Rondom slapen dan, niet gillen overdag ofzo.
En juist te donker? Dat ze een lampje nodig heeft? Dat heb ik vaker gehoord bij andere kinderen in die leeftijd.
Hier huilt hij zo goed als nooit 's avonds, en hij is natuurlijk ook wat maanden ouder, maar als hij 's middags heeft geslapen dan slaapt hij 's avonds pas laat. Daarom doe ik hem dan ook niet meer om 7 uur al naar bed maar bijvoorbeeld 8 uur a half 9, zodat hij dan wat meer moe is.
Misschien heeft ze te veel slaap overdag?
Vandaag niet haar middagslaapje gehad, maar het mocht niet baten.
Half 2 en ze ligt alweer te gillen.
We lopen hier op ons tandvlees 
Ik herken het wel hier was het ook zo rond die leeftijd. Bij ons hielp een nachtlampje wel. Helaas met twee en een half weer een fase wat resulteerde in dat ze nu met haar nachtlampje aan en nog een feller licht aan gaat slapen als wij naar bed gaan doen we het grote licht uit. Hopelijk gaat dit ook weer voorbij.
Hier ook gehad en inderdaad ook opgelost met een nacht lampje. Ik hoop dat het voor jullie ook een oplossing zal bieden :hug:
Herkenbaar! Begon ook rond die leeftijd. Wij zijn uiteindelijk in de nacht op een matras op zijn kamer gaan liggen, dat pikte hij.
Later heeft hij een tijd bij ons in bed geslapen… We brachten hem dan gewoon naar zijn eigen bed en zodra ‘het feest’ begon, ging hij mee naar ons bed. Ineens is hij het weer gaan pikken als we hem troostte in zijn eigen bed.
Nu, hij is 3 en slaapt nog steeds niet elke nacht door. En is ook nog eens elke ochtend rond 5 uur wakker
Sterkte!
Bij onze jongste blijf ik vaak wat op dezelfde etage hangen en zing dan nog een slaapliedje. Vaak in combinatie met was opruimen ofzo 
Op die manier hoort hij me nog en is hij rustiger.
Hier ook vaak alleen 's avonds even huilen. Maar duurt gelukkig niet lang.
Volgens mij is het 't beste om er niet te veel aandacht aan te besteden.
:hug:
ja hoorl heel herkenbaar. Hier begon het met 14 maanden en na 2.5 maand heb ik haar in een peuterbed gelegd ipv in een ledikant en het was opgelost. :roll:
Mika heeft het ook gehad, ook eerst erbij gaan zitten maar na twee weken was ik dat zat. Uiteindelijk maar laten huilen. Elke 10 minuten naar boven gaan, terugleggen, niks zeggen en weer weg.
Ik had de eerste dag de klok erbij en mijn vingers in mijn oren. Ik vond het heel erg. De eerste dag duurde het 1,5 uur. De tweede dag duurde het 40 minuten en de derde dag hoefde ik na 10 minuten niet meer naar boven.
Een nachtlampje had hij toen trouwens ook.
Echt een fase ben ik bang, wij hebben dit ook 2 x mee gemaakt.
Beide keren heeft het zeker 1 maand aangehouden. Alleen mijn man kon haar nog naar bed leggen, en moest er bij blijven zitten in het donker op een stoel totdat ze echt vast sliep anders begon de ellende helemaal opnieuw.
Echt werkelijk niets hielp van evnetjes laten huilen, dan werd het alleen maar erger ze bleef net zo hard gillen dat ze van inspanning kletsnat was.
Denk dat je er gewoon ff door heen moet.
Is er misschien iets in haar kamer wat jullie niet zien?
ik bedoel Mijn oudste heeft dat gehad toen mijn vader is overleden en niet dat hij bang was maar hij vertelde me wel dat er een meneer in zijn kamer zat(alleen snachts) en ik heb hem toen verteld dat hij dan moet zeggen dat hij weg moest gaan.
En daarbij hebben we hem een nachtlampje gegeven
Succes ermee ik hoop dat het snel opgelost is :hug:
Ik vond het zo’n naar idee dat ze bang was ofzo…
Dan is het wel erg zielig om haar zo alleen te laten.
Ik heb ongeveer 4 dagen naast haar bedje gelegen als ze ging slapen. Met de droger aan (die staat aan de andere kant van haar slaapkamer muurtje)… dat maakte zo’n kabaal. Als ze uiteindelijk sliep werd ze niet wakker als ik opstond. Daarna op de overloop de droger uit en heeeeeeeeel zachtjes de trap af. Meestal sliep ze dan een paar uurtjes waarna ze 's-nachts vaak gillend wakker werd.
Toch maar tussen ons in gelegd.
Pas geleden begon ze door de spijltjes van haar bedje aan mijn haar te trekken en in mijn neus te knijpen enzo… dus het werd een spelletje voor haar. Ik ben toen maar weggegaan.
Natuurlijk weer een huil/gil kannonade, maar deze keer stopte het al binnen 10 minuten. Het klonk ook minder hysterisch.
Daarna is het alleen maar beter gegaan. Af en toe wel 's-nachts wakker maar vannacht is het helemaal goed gegaan.
Ik denk dat we het ergste alweer gehad hebben 
dus met een beetje mazzel kunnen we weer een beetje slaap inhalen
Nog bedankt allemaal voor jullie tips :-*