En gisterenavond was hij daar dan weer de eindmusical. Vele uurtjes zijn er in gestoken en voor de derde jaar op rij aan mij weer de eer om te gaan kijken.
En ondanks dat ik me zo voorgenomen had dit keer geen traantjes te laten vloeien en dat ik inmiddels ervaren heb dat eenmaal van de basisschool kinderen niet gelijk in onhandelbare pubers veranderen; hield ik het uiteindelijk bij het allerlaatste liedje toch niet droog.
Overmorgen worden ze definitief door de school uitgezwaaid. Kleine meisjes worden groot en dat is maar goed ook. Maar wat mij betreft mag het ook allemaal een beetje langzamer gaan.
Ik kan het mij zo voorstellen he…
Je kind zo groot en stoer op dat podium.
Al die mijlpalen ook…Leuk hoor, maar zelfs ik denk af en toe…ietsje rustiger aub…Blijf nog maar even klein…