Eigenaresse kinderdagverblijf doodgestoken
AMSTERDAM - De 33-jarige eigenaresse van een kinderdagverblijf in de Amsterdamse wijk Geuzenveld is maandagavond om het leven gekomen door een steekpartij.
De vrouw werd rond 18.40 uur bij haar auto op de parkeerplaats voor haar werk door een nog onbekende dader aangevallen.
De verdachte is nog voortvluchtig, maakte de politie bekend.
Het slachtoffer had het kinderdagverblijf Moeders Schoot aan de Dr. H. Colijnstraat net afgesloten. Ze overleed in een ziekenhuis aan haar verwondingen. De toedracht van het misdrijf is nog onduidelijk.
Onderzoek
De politie had de parkeerplaats maandagavond grotendeels afgezet voor onderzoek. Ze is op zoek naar getuigen die mogelijk iets hebben gezien of de vrouw kort voor het incident nog hebben gesproken.
Bij de plek stond maandagavond een buurtbewoonster met haar zoontje, dat op het kinderdagverblijf zit. Ze had hem vlak voor het misdrijf opgehaald.
‘‘Het was een hele lieve vrouw. In de drie jaar dat mijn kind hier zit, zijn er nooit problemen geweest.’’
… Jeetje hey, ben enorm geschrokken. Hier om de hoek gebeurt 
Pff
Vreselijk!
toch niet normaal waar gaat de wereld na toe
Ik schrok er ook behoorlijk van. Mijn neefje/nichtje zitten hierop.
Ik hoop niet dat er een of andere gekke “belgie achtige actie” gebeurt
Vreselijk!
Over de angst voor zo’n Belgie-drama; heb ik ook. Vooral na vorige week…here’s what happenend:
Ik kom mn meiden halen, loopt er een duister figuur rond de creche. Ik zet mn fiets binnen het hek en hij komt er achteraan (het hek is nooit op slot). Ik loop het halletje in en hij er achteraan en vraagt wat het kost om je kindje hier te brengen, ik zeg dat ik dat niet exact weet en dat ie maar naar het hoofdkantoor moet bellen of op de website moet kijken omdat ze hem hier ook niet verder kunnen helpen, in de hoop dat hij weggaat. Hij blijft draaien en wacht duidelijk tot ik de tweede deur open met het cijferslot…maar dat doe ik niet. Ik doe alsof ik de code niet weet en loop het halletje uit op zoeke naar de bel, hij er achteraan en gaat meezoeken. Dan schiet ik naar binnen en zeg dat ik het wel ff zo doe; als een wezenloze tik ik de code in en piep naar binnen, hem in het halletje achterlatend… Ik ga gelijk naar de aanwezige leiding en zeg dat er een creep staat… De engert zie ik naar buiten lopen en dan roept ie over het hek (waar de kindjes spelen op de binnenplaats) dat ie NU iemand wil spreken. Een dappere leidster gaat ernaartoe en staat de man te woord… Iedereen houdt het goed in de gaten. Na een minuut of tien druipt ie af… De leidster die met hem sprak zag een vage waas in zn ogen en voelde zich erg opgelaten, dit was echt een enge man. IK heb gewacht tot de kust veilig was en ben met twee leidsters naar buiten gelopen (en mn kindjes natuurlijk) en die hebben gewacht tot ik veilig en wel de straat uit was. Ze hebben weer een briefje opgehangen dat niemand een ander persoon mee mag laten lopen door de beveiligde tussendoor; iedereen moet zelf de code intoetsen. Ik was echt in shock toen ik thuiskwam en er was niet eens iets gebeurd maar gewoon het idee van what if, als, als, als…
He gatsie wat een nare verhalen!
Op het kdv van mijn zoon hebben ze ook de nodige maatregelen genomen onlangs. Hier kom je alleen binnen met je vingerafdruk. Je wilt zo graag dat je kindjes veilig zijn, maar als er om je heen op zulke plekken nare dingen gebeuren zit je toch met een naar gevoel. Kun je nagaan hoe dat voor de mensen moet zijn die dit soort dingen overkomen.
:hug: