Ze hebben hier al maanden naar uitgekeken en daar gaan ze dan, vol goede moed met hun nieuwe rukzak op hun rug. Met die mooie zelf uitgezochte cars en prinsessen bekers erin. Fruit voor tussendoor – ‘nee mams, mandarijnen wil ik mee, geen banaan, dat is stom�. Nog geen 4 zijn ze, volgende maand pas. Op de crèche waren ze zelfverzekerd en de grootste op de groep. En er helemaal uitgekeken –‘mam, ik wil niet meer naar die stomme baby’s, die huilen zo vaak en maken alles kapot’. Maar al lopend naar school werden ze kleiner, ‘je komt ons toch wel halen hè mam?’ De passen werden kleiner, het tempo ging omlaag.
Ieder een eigen klas, da’s wel raar na vier jaar samen te zijn geweest. Mijn grote kleine meid deed het heel goed. Vol trots nam ze plaats op haar stoel ‘kijk mam, met mijn naam erop!’. Na een klein boekje een knuffel en een zwaai bleef ze alleen achter. Mijn grote kleine jongen had meer moeite. Zo’n stoere vent normaal, maar met een heel klein hartje. De klas in hield hij mijn hand stevig vast. De juf een hand geven ging nog net, maar aankijken was teveel van het goede. Dan maar op zoek naar zijn stoel. Ook nog even een boekje en toen was het echt 8.30 uur. Zijn lip begon te trillen en daar kwamen de tranen – ‘ik wil niet hier blijven, ik hoef niet naar school’. Mijn hart brak. Uiteindelijk een huilend en aan mij vast geklampt kind aan de juf gegeven.
Buiten kwamen ook bij mij de tranen. Ze worden zo snel groot en dat is maar goed ook, maar af en toe wil je ze nog wel even klein houden. Je weet dat school leuk voor ze is en dat ze er even doorheen moeten… maar nu voelt het gewoon even rot.
Bij het ophalen was alles goed. ‘Het was leuk’ vonden ze allebei. Op mijn vraag wat ze gedaan hadden, kwam nog geen goed antwoord. Dat komt nog wel. ‘Morgen weer hè? vroeg ik. ‘Tuurlijk mam’ zie mijn meisje. Bij mijn jongen bleef het even stil, maar toen zie hij ‘Ja mam, ik ben al bijna 4, dus dan moet je naar school. Ik moet nog een beetje wennen, maar dat komt wel goed hoor, de juf is best lief’ En dat kan ik alleen maar beamen, met mijn grote kleine kinderen komt het wel goed. We zijn allemaal weer een fase verder!
mooi geschreven!
een grote stap, een leuke stap maar ook soms moeilijk die eerste dagen/weken. kleuters én ouders moeten wennen :-*
Mooie geschreven
En op school worden ze nog sneller groot vind ik