Mijn dochter heeft behoorlijk wat temperament…
Thuis kan ik daar prima naar handelen…
Maar vanmiddag in de winkel…
3 driftbuien verder, heb ik haar op de grond laten uitrazen.
Ik stond zelf behoorlijk voor L*l vond ik zelf…
Kwam er ook nog een bekende bij en toen kon ik helemaal wel door de grond…
Bij de 1e drie driftbuien heb ik dr aldoor van de grond gepakt en op mn arm verder gedragen.
Geen reactie op gedrag gewoon verder gewinkeld.
Dusze wie heeft de gouden tip??
Want dit nooit weer!!! :mrgreen: :oops:
En dat ik rustig moet blijven dat weet ik 
Hier ook een dreumes die dingen doet waar van ik en extreme SCHAAM!! factor bij krijg.
Maar wat ik deed met mijn neefje, zal ik ook doen met Lee.
Die ging op de grond liggen driftbui enzo.
Ga het gewoon na doen, kijkt me aan ‘wat doe jij nou?’, en zo houd het stand… :lol:
Ik ga haar niet nadoen want daarmee wek ik het idee dat ik dat gedrag toelaat… en dat wil ik niet
Met mijn eigen dochter nog geen ervaring mee, maar wat ik in het verleden op mijn werk (kinderen met een verstandelijke beperking en gedragsstoornissen) deed is gewoon laten liggen en verder lopen. Natuurlijk niet al te ver weg en ook niet zo dat ik het kind niet meer kon zien, want het moet wel veilig blijven.
Laten liggen en verder lopen heeft hier nooit gewerkt… plus dat ik dan weer achter haar aan zou moeten want ze staat vlot op om ergens anders de boel te verkennen. Weggaan als ze niet mee wil ofzo doet haar helemaal niks!
Ik spreek altijd duidelijk van tevoren dingen af (van kleins af aan gedaan ze pikken het vanzelf eens op) en probeer dus nog steeds wel eens te gaan als ze zoiets doet, heel soms heeft het wel invloed. Veel taken geven en laten helpen. Als ze zo’n bui heeft zeg ik dat ze kan kiezen om alsnog mee te gaan en soms wordt ze dan rustig. Zo niet dat pak ik haar bij kop en kont. Zojuist nog fijne krijspartij gehad in de AH, ze was ook wel moe, maar goed. Eigen karretje, meegholpen alles prima en lief. Mocht even in de hamster maar ik had geen muntje. Tja, toen moest ze even later toch mee terwijl ze dat dus niet wilde… Opgepakt en krijsend mee naar buiten. Daar op de grond en nieuwe kans, tot auto en toen liet ze zich weer ter aarde vallen en dus ging ze bij kop en kont krijsend de auto in :mrgreen: Gelukkig gebeurt dit nooit in de supermarkt tot nu toe…maarre… je bent dus niet alleen!
Ik wil je even een hart onder de riem steken, dat ik dat nooit erg heb gevonden in de winkels. Als ouders de kids hun zin gaan geven heb ik daar veel meer moeite mee. Maar een moeder die standvastig vasthoud, daar steek ik een dikke duim voor omhoog! :thumbup:
(en ik lees ook mee voor DE tip 
want ooit is die van mij ook zo oud… :P)
dankjewel fairy :-*
Ik ben alleenstaand en soms voel ik me ontzettend kwetsbaar…
Ohw, 
we hebben hier ook zo’n pittige dame :roll:
Eerlijk gezegd moet ik er altijd een beetje om lachen, wat een drama queen!
Hoe ik het oplos, altijd wandelwagen mee en als ze zich niet gedraagt direct de wagen in. Uitleggen waarom ze in de wagen gaat, blik op oneindig 8) en door winkelen (Ja… ze huilt dan ook, maar gaat er toch echt pas weer uit als ze zich weer netjes gedraagt). Moet zeggen, duurde maar een paar weken voordat ze door had dat het handiger was om te luisteren. Nu nog steeds wel eens een keer foute boel hoor, maar al veeeeel beter dan een maand of 2 geleden.
Misschien dat je er wat mee kan?
Idd laten liggen heeft geen zin…
mijn kids hebben dat Gelukkig nooit gedaan.
maar de kleine van mijn zus, bijna 3 jaar doet dat wel…
wil alles hebben, niet in de buggie… gillen, weglopen, tante gaby zweet op het gezicht…
ik ga op mijn knieen zitten, en leg haar uit, zie jij andere kindjes dit doen… ???
als je lief bent, gaan wij iets leuks doen, dit vertel ik alvorens we gaan boodschappen, lief zijn, en we gaan wat leuks doen na het winkelen…
maatregelen,
oke we gaan de winkel uit.
en jij gaat gezellig niet mee- eten !!!
Mijn nichtje (meisje) is 6 maanden ouder als mijn jongste T.im
Tim ( mijn jongste) zit gewoon in nog de buggie…
dat eis ik gewoon, geen losse karretjes, en geen mandjes…
Als ze goed heeft gedaan beloon ik haar,
negatieve dingen ontzie ik nu…
Ik pas 3x per week op haar, en haar gedrag wordt steeds beter…
:thumbup:
dus probeer het goede extra te belonen, en het foute te negeren…
ik beloon haar dus om bij de appie happie, even in de speelhoek te zitten, mits ze lief is geweest, echt gewoon consequent zijn ! regels instellen, ( duurt een paar weken) maar nadien snappen ze het wel!
en duidelijk zijn. voor het boodschappen vertel ik haar, wat we gaan doen, en wat haar beloning is !
lief zijn is een beloning ! dus gezellig in het speelhoekje !!!
mijn zus heeft haar vreselijk verwent,
en we zijn samen ook alleenstaand !!!
Dankjewel Gab! :-*
Ik verwen Lianne absoluut niet, dat wil ik even rechtzetten
Ik had geen wandelwagen bij me, was niet zo handig van me
Ohh ohhh Pooh…
het was niet negatief voor jou bedoeld hoor
maar mijn zus geeft de kleine altijd haar zin, omdat ze niet tegen het gejengel aan kan…
ik doe gewoon oordopjes in
Moet zeggen, ik ben erg consequent en ze gaat met mij niet lopen, maar toch gebeurt het hier toch hoor. Dusse al doe je nog zo goed je best, ze zullen het altijd wel een keer doen, peuters blijven peuters denk ik.
Pappen, nathouden en beetje meebewegen en anders rest maar 1 ding… onderduiken! :mrgreen:
Idd meis je voelt je al ‘bekeken’ en je hebt geen extra paar handen om letterlijk een handje te helpen. Hier heb ik het ‘gemak’ dat ik manlief bv met meneer rond kan sturen om bv een pakje koffiemelk te halen (dan loopt ie en dat vind Casper heerlijk) maar ja soms moet er simpelweg iets. Ik probeer dan ook altijd consequent in de ‘negeerstand’ te gaan als hij miept en piept (en gilt als een mager speenvarkentje ) en dat lijkt vaak wel te werken. Nooit snel genoeg natuurlijk…maar ooit zal hij doorkrijgen dat het averechts werkt. Ik vermoed dat het een soort vraag om aandacht is en negatieve aandacht is ook aandacht voor een klein kindje. Als hij gezellig is, kletst etc dan klets ik mee, krijgt hij een stukje worst meestal bij de vleeswaren of een stukje kaas. Ach af en toe krijg je zo’n medelijdende blik van een medewinkelaar als het wel weer mis is…maar ook die negeer ik. 8) Dus ik vermoed ook dat iedere ouder wel eens (of vaker, of heeeeel vaak) in zo’n situatie heeft gezeten. De meesten zullen dus wel begrip hebben. :-*
@Gab wrote:
Ohh ohhh Pooh…
het was niet negatief voor jou bedoeld hoor
maar mijn zus geeft de kleine altijd haar zin, omdat ze niet tegen het gejengel aan kan…
ik doe gewoon oordopjes in
Ik vatte hem zo op, sorry… :oops:
En dat bedoelde ik dus ook met kwetsbaar
@wieniex wrote:
Moet zeggen, ik ben erg consequent en ze gaat met mij niet lopen, maar toch gebeurt het hier toch hoor.
Pappen, nathouden en beetje meebewegen en anders rest maar 1 ding… onderduiken! :mrgreen:
:lol: :lol:
Klein stukkie behang doet ook wonderen :lol:
@Rhiannon wrote:
Idd meis je voelt je al ‘bekeken’ en je hebt geen extra paar handen om letterlijk een handje te helpen. Hier heb ik het ‘gemak’ dat ik manlief bv met meneer rond kan sturen om bv een pakje koffiemelk te halen (dan loopt ie en dat vind Casper heerlijk) maar ja soms moet er simpelweg iets. Ik probeer dan ook altijd consequent in de ‘negeerstand’ te gaan als hij miept en piept (en gilt als een mager speenvarkentje
Negeren is ook mijn favo hobby als Lianne wat doet wat ik afkeur
En mensen die zich ermee gaan bemoeien gun ik helemaal geen blik waardig :mrgreen:
Lianne moet naar mij luisteren… punt
Vermoeidheid speelt hier ook een grote rol, ze vertikt het momenteel om te slapen in de middag.
Voor de rest gaat het hier eigenlijk allemaal prima en is helemaal off topic… maar wil toch ff melden dat ik errug trots ben op mezelf :inlove:
Heb een boekje met opvoed tips en trucs/ opgeschreven
Voor de momenten zoals gisteren bijv om mijn sterke punten even terug te lezen
Dus ook dit zal wel weer goed gaan… als deze mama de buggy maar nooit weer vergeet :mrgreen: