Dwars

Bas is altijd een rustig lief mannetje geweest, die wel aandacht vroeg net als elk kind, maar ook lekker alleen kon spelen.

De laatste maand vooral is hij nukkig en echt dwars. Slaat zijn zusje vaak en als wij er mondeling iets van zeggen en hem indien nodig op een stoeltje zetten als straf, gaat hij ons ook proberen te slaan en te schoppen. Hij doet het niet hard maar toch.



Er zijn ook veel veranderingen geweest afgelopen maand, maar wij weten niet wat we meer kunnen doen aan ondersteuning dan nu. Het volgende is allemaal gebeurt.


  • half mei 4 dagen naar Turkeije geweest met manlief en de kids bij opa en oma.
  • rond die tijd ook de eerste keren naar de peuterspeelzaal gegaan, waar hij echt nog niemand kende.
  • week geleden geen speen meer gegeven bij het slapen gaan en dat ging meteen goed zodner mopperen
  • Sanne gaat nu hard in ontwikkeling en die is veel kwaad omdat ze het allemaal nog niet kan en gilt snel aan als Bas ook maar net ligt slaat of duwt, al is dat soms per ongeluk gilt ze nog hard aan



    Volgens mij is dat wel het belangrijkste.

    Ik zorg dat ik als Sanne te bed is veel tijd aan hem besteed, maar ook doe ik dingen voor mezelf van 10 minuutjes tussendoor om hem ook alleen te laten spelen, meestal staat hij bij mij te mopperen.

    Als Sanne er is niet teveel op haar ingaan als ze weer als schreeuwlelijk door de kamer gaat en ook Bas niet teveel aan te spreken als hij dwars is, want dan wordt zijn gedrag erger, omdat hij dat ziet als negatieve aandacht (daar zijn we dus al achter). Altijd zeggen als hij naar de school gaat, oa en oma of oppas dat we gaan werken en dat we terugkomen. Dat hebben we altijd al gedaan en dat ging altijd erg goed, nu de laatste week lijkt het weer iets beter te gaan, maar toch.



    Hebben jullie tips? Is dit een fase?? Hoe lang kan die duren?

Ik vond N.iels ook niet gemakkelijk de periode voordat hij 3 werd. (hij is soms nog wel eens niet echt gemakkelijk…maar ja net een kind he?)



Ik denk dat het idd. een combinatie is van de factoren die je opschrijft, hij ontwikkelt snel en heeft daarin i.z.o. ook nog last van zijn zusje die zich ook ontwikkelt. Hierdoor zitten ze elkaar wat sneller in de weg, zoals je het schrijft denk ik dat je het goed aanpakt. Zo volhouden zou ik zeggen en hem nog steeds blijven betrekken bij verzorging van zijn zusje, helpen blijven ze leuk vinden.



Maar wel even een :hug: want soms vallen die dwarse peuters niet mee!



natas

Onze oudste was ook heel makkelijk en ook nog nadat zijn zusje geboren was. Totdat…zij een maand of 13/14 was en zichzelf ook een beetje begon te laten gelden (Sanne is daar duidelijk wat vroeger mee :mrgreen: ; Mirthe deden we er tot die tijd ‘gewoon een beetje bij’). Tja, toen moest hij de strijd om de aandacht aangaan, op zo ongeveer dezelfde manier als jij beschrijft.



Echt over is het niet gegaan, ik denk dat het er ook gewoon bij hoort als je twee kinderen hebt. Wel leer je er mee om gaan (en deels raak je er gewoon aan gewend :shifty: ). Proberen de aandacht goed te verdelen als ze er beide zijn. En als de jongste slaapt, eerst effe lekker samen wat doen en daarna hem ook zelf nog even laten spelen (lukt ook hier niet altijd hoor).

En in de weekends splitsen wij ons nu ook vaak op. Ene ouder met ene kind de boodschappen terwijl andere ouder met andere kind of thuis blijft of iets anders gaat doen. Krijgen ze elk effe de volle aandacht.