Dwars doen met eten

Mijn modelkind :mrgreen: :angel: :mrgreen: :liar: doet momenteel met het avondeten erg dwars.



Het is chronisch maar dat vind ik niet lekker mama.

En dan vertikt ze het gewoon om te eten :?

Ik wil er geen strijd van maken, dus meestal zeg ik zelf weten en haal haar bord weg als ik klaar ben. Dan heeft ze wel een paar happen gegeten. En andere keren maak ik een afspraak met haar en schuif wat eten apart waarvan ik wil dat ze het opeet. Maar het gedrag verergerd alleen maar helaas.



Hoe pakken jullie dit soort dingen aan?



:-*

nano zit na 2,5 jaar lang als een lekkerbekkie te eten, in een zelfde fase (zal het de leeftijd zijn? 8) ). Ik doe er ongeveer hetzelfde mee als jij: ow geen honger/zin? ok, dan niet. Eet ie wel redelijk maar wil ie veel eerder stoppen dan dat zijn bordje leeg is, dan spreek ik af hoeveel hapjes hij nog moet voordat hij zijn toetje krijgt.

nou, hier ben ik bijna (maar nog niet he-le-maalā€¦) ten einde raadā€¦

Hij eet al meer dan een jaar slecht,

maar sinds juni is het helemaal een ramp.



vandaag heeft ie welgeteld een mandarijn en een banaan opā€¦

en een kwart tosti :wall:



ik ben dus ook zo van: geen honger, dan zonder eten naar bed hoor,

maar hij is wel om de haverklap ziek weer, dus ik zie hem weer afvallenā€¦

en dƃĀ”t vind ik dus niet leuk, want het is al zoā€™n scharminkel, als je hem in zijn blootje ziet bij het badderenā€¦ :frowning:



maarja, er in proppen gaat ook niet.

al heb ik deze week weer het gevoel dat het enige wat ik tegen hem zeg het woord ā€˜eten!ā€™ isā€¦ :roll:

sjucht. ik ben een ster geworden in chanteren, overhalen, de hemel in prijzen, hem mee laten helpen met koken en liedje zingen. ( ā€œproef het ā€¦het is lekkeeeeer"het is een feetsje in mijn buikjeā€ :mrgreen: )



En wanneer hij aardig heeft gegeten krijgt hij een kinder chocolaatje reepje. ( dat doet het hem nu. Eerst was het een schatkistje.)



Hij wil geen vlees, geen groente niets. Maar nu moet ik zeggen het helpt aardig. Hij heeft weer een ik eet goed periode. ( afkloppenā€¦knock knock :mrgreen: )



Wat hier vooral helpt is niet boos worden en vooral geen negatieve lading geven.

Hier roept dochterlief ook steevast als het eten op tafel staat: Dat lust ik niet!



Hier moet ze 1 hapje proeven, zegt ze dan nog steeds dat ze het niet lekker vindt dan eet ze maar niet. Nou lust ze wel bijna altijd aardappeltjes, dus dat eet ze dan wel. Voor de rest negeer ik het gewoon, ik heb geen zin in dramaā€™s tijdens het eten. Papa wil nog wel eens dat ze bijvoorbeeld nog 5 happen eet, maar als ze dat echt niet wil, dan wordt het een strijd en dus ook niet gezelligerā€¦



Zoonlief eet de laatste maand eigenlijk heeeeel weinig 's avonds. Vandaag heeft hij alleen 5 lepels appelmoes (als avondeten) opā€¦ Nou ja, prima toch?



Toetje (als we het hebben) krijgen ze trouwens wel gewoon. Ik vind het bij de maaltijd horen. We eten meestal gewone yoghurt. Dat gaat er vaak wel in, en dan heb ik het gevoel van nou, die buikjes zijn tenminste een beetje gevuld!

ik ga vaker in dit topic schrijven hoor:

vandaag at hij zowaar een heel prakkie op! :shock:

goed zoooooooooooooooooooo



sara vertikt het nog steeds :? we maken nu maar steeds afspraken. Zegt ze tegen me, mamaā€¦zullen we een afspraak maken? en dan met zoā€™n engelengezicht erbij he hihihi. Maar goed, ik maak die afspraak gewoon steeds wat groter :mrgreen: werkt ook hihi

Onze meid weigert soms ook te eten. Prima, dan niet. Zelf weten. We straffen niet door te zeggen dat ze geen toetje mag, ze mag gewoon een bak yoghurt als ze dat wil.

Wel praten we met haar dat het belangrijk is om goed te eten, dat je groot en sterk wordt en gezond blijft, dat soort dingen. Dat maakt toch altijd wel indruk want meestal is het de volgende dag dat ze iets vraagt als :

Mam, wordt ik ook groot en sterk van brood ? Een banaan, of iets andersā€¦ Ze weet wel dat het goed is om te eten en we niet altijd maar lekkers kunnen eten.



Hier dus geen strijd. Wel gehad toen ze jonger was (1e kind he) maar we hebben het afgeleerd.



Niet willen eten is de enige controle dat een kind heeft over zichzelf.