Droom opgeven ivm kosten behandeling???

Wat ik me afvraag:



Zijn er meiden die waarschijnlijk hun droom moeten opgeven omdat ze de hormonen niet kunnen betalen?

Wij hebben vorig jaar voor de keuze gestaan; doen we de laatste IVFpoging, of laten we het even voor wat het is. Daarna is het op…



Ik vind het zo zuur dat je niet verder kun, omdat je simpelweg een 4e / 5e poging niet kunt betalen… :?

Als wij a) niet zo mega veel mazzel zouden hebben gehad qua zwanger worden en b) een tof ziekenhuis waardoor onze 4e behandeling als 3e werd gezien en c) onze dure verzekering geen verdere behandelingen zou betalen (wat ze overigens wel doen in overleg met onze behandelend arts indien nodig) zouden we hebben moeten stoppen.

Althans ik ga ervanuit dat we dan giga aan het besparen zouden zijn gegaan :oops: ouders etc in de arm zouden hebben genomen en meer van dergelijke opties bekeken.

Al met al ben ik ook nog eens zo’n mazzelaar die minder dan gemiddeld aan hormonen nodig heeft om te stimuleren. Dus al met al denk ik dat we per poging een dikke 2000 euro kwijt zouden zijn.

Van Bregtje* waren we met de 4e (3e volle) behandeling zwanger, en deze keer hadden we ‘slechts’ 2 pogingen nodig om tot deze goede zwangerschap te komen. Daarvoor ook nog 1 cryo behandeling gehad die niet is aangeslagen en de eerste volle behandeling werd een miskraam.



Die 2000 euro zouden we bij elkaar hebben kunnen sparen (zeker gezien wat de dus allemaal zelf hebben uitgegeven de laatste tijd ivm de zwangerschap) als we goed op onze uitgaven zouden letten.

Sommige verzekeraars zijn bv zelfs zo dat ze niet de hormonen (apotheek) vergoeden maar wel de medische handelingen. Iets wat ook de keuze mede zou bepalen omdat dat ook de kosten zou drukken.

Maar als dat allemaal niet mogelijk zou zijn en we bv wel de gemiddelde 3000 per poging zouden moeten bekostigen, zouden we ws alsnog 1 poging per jaar doen. Dan zou ons vakantiegeld nl naar onze kinderwens gaan ipv vakantie.

Is het ook een optie om bijvoorbeeld over te stappen naar Univé? Zij vergoeden een 4e & 5e IVF/ICSI-behandeling, als je het meest aanvullende pakket hebt. Per maand ben je dan natuurlijk wel een behoorlijke premie kwijt, maar het is altijd goedkoper dan als je de behandeling helemaal zelf moet betalen. Wij hebben er zelf wel over nagedacht om over te stappen naar Univé, maar gelukkig was bij ons de 2e IVF/ICSI-behandeling raak. Ik geloof dat ze wat acceptatie betreft ook niet erg moeilijk doen, ze nemen ook mensen aan die al met IVF bezig zijn. Alleen kun je natuurlijk pas per 1 januari 2009 overstappen.



Heel veel succes met alles!



Groetjes,

Jippie

Op zich zouden we de kosten wel kunnen hebben, als we goed ons best deden om te sparen. Dan zat er wel wat langer tussen denk ik. Maar na drie behandelingen kon ik het echter emotioneel niet meer aan. Na de twee mk’s zou ik een derde op die manier niet overleven. Wij hebben dan ook toen besloten heel hard te gaan sparen voor het adoptie proces, want dat is ook schrikbarend duur.

Ik las in een boek van de bieb (omdat het bij ons nu ook serieus richting IVF gaat…) dat kosten i.v.m. vruchtbaarheidsbehandelingen aftrekbaar zijn bij de belasting, ze vallen onder ‘buitengewone kosten’ Zo ook je reiskosten enzo naar het ziekenhuis etc . toe elke keer.

Moet je net even weten he?! Zelfs je ziekenfondspremie die je extra betaald hiervoor zou aftrekbaar zijn. En ook de kosten die je verzekeraar heeft vergoed kun je nog aftrekken. Alles goed bijhouden dus.

Zal es bij freya vragen hoe het precies zit en zal het dan evn in een topic zetten.



liefs

ineke

Hoop zo dat je droom nog uit zal komen…evenals die van ons!

Ineke de site van Freya maar goed in de gaten houden. Die regels gaan ze nl aanpassen bij de belastingdienst. In negatieve zin uiteraard.

Wat het ministerie nl aangeeft is dat deze aftrekbare kosten voor ‘chronisch zieken’ bedoeld zijn. En nu schijnen dus teveel mensen gebruik te maken van deze regels. :wall:

Ze willen alles wat met ziektekosten te maken heeft overhevelen naar de gemeenten en de belastingdienst wil helemaal niets meer doen met aftrekposten. Ze streven ernaar om per 2009 zo goed als alleen nog maar een soort ‘standaard’ IB formulier te hebben waarbij de hypotheekrente aftrekbaar is. En dan vullen ze ook nog alles vooraf voor je in zodat je alleen nog maar hoeft te controleren.

Leuker konden ze het al niet maken en de sport gaat er zo wel helemaal af met het invullen (en ze hopen natuurlijk dat je bepaalde andere zaken die wel aftrekbaar blijven ‘overslaat/vergeet’ zodat ze zo min mogelijk hoeven uit te keren) :evil:

2008 zijn er overigens al een aantal regels mbt aftrekbaarheid veranderd. Daar staat al meer info over op de site van de belastingdienst.

Die vlieger ivm aftrekbare ziektekosten gaat helaas niet meer op… Wij hebben de laatste paar jaar nog een aardig bedrag terug gekregen, inderdaad omdat je over een drempel komt en dan in de categorie “chronisch zieken” valt. Volgens mij kun je de kosten van 2008 volgend jaar nog opgeven, maar daarna niet meer. Of het kan nu al niet meer, maar dat weet ik niet zeker. Flink balen in elk geval! :?

Zo irritant dat je dit soort dingen ook niet weet en er dan toevallig achter komt…

Zo hebben wij ook een verzkering afgesloten m.b.t. onze hypotheek mochten we werkloos of arbeidsongeschikt raken. Deze premie kun je dus ook aftrekken, we hebben het nog laten wijzigen door onze adviseur (die hier dus zelf ook niet mee kwam!) en krijgen nu opeens een flink bedrag terug. Erg fijn natuurlijk maar we waren het bijna misgelopen. Maar goed.

Die 4e en 5e poging via Unive staat gelukkig nog wel en ze doen er ook niet moeilijk over wanneer je na een 2e poging over wilt stappen. (hoop dat wij niet zover hoeven te komen…ben me wat aan het inlezen en ik wordt er absoluut niet vrolijk van wat ik allemaal lees…).

Super van jullie dat jullie zo sterk zijn geweest om het te doorstaan! En nog natuurlijk. Maar goed ook daarin zullen wij onze grenzen ook weer verleggen. sorry, dwaal af van het topic en ben ook nog aan het werk ook, haha.

Is ook rete-irritant hoor Ineke. Er zijn zoveel regeltjes, maar je krijgt er echt geen cursus in. Als ik bv kijk naar mijn zusje die liep ook aardig wat mis omdat de aangifte maar ‘half’ was ingevuld. Ze had recht op veel meer aftrek ivm haar chronische ziekte. Heb dus over de afgelopen 2 jaren een correctie ingevuld en nu is het afwachten wat de belastingdienst daarmee doet.

Zit zelf dan in de min of meer luxe positie dat ik veel kan uitzoeken over de belasting (zit toch thuis) maar iedereen die zich al uit de naad werkt om wat centen te verdienen heeft daar meestal al helemaal geen tijd voor en is allang blij de hele mikmak voor 1 april bij ze op de stoep te hebben liggen.

Klinkt stom mss maar ik zeg altijd dat je in NL je recht kunt ‘kopen’ als je er het geld voor hebt bv om je aangifte door een (goeie!!) boekhouder te laten invullen. En zo maak je dus met geld, nog meer geld. Rare omgekeerde wereld soms… :snooty:



En wat betreft behandelingen…zal je heel eerlijk zeggen dat ze mij elke keer meegevallen zijn hoor. Ja het is een soort emotionele achtbaan, hoop, geen hoop etc maar lichamelijk was het goed te doen. :thumbup:

lichamelijk ben ik er ook niet zo bang voor, het is het meest psychisch.

Ik bedoel wat ik erover lees. Hoe mensen uit de omgeving reageren enzo en dan de discussie over dat je kindje dan een stempel zou krijgen omdat het een ‘ivf-kindje’ is. Ben ik dan zo naief dat ik dat helemaal niet belangrijk vind? En er echt niet over zou nadenken om een voorleesboekje aan te schaffen om het mijn kindje duidelijk te maken.



Ik zou het dan echt zien als een eitje van mij een een zaadje van mijn vriend en de natuur die nog steeds zelf zijn best moet doen…maar goed. Dat is voor iedereen natuurlijk ook weer anders.

Oh ja, en dan ook nog dat gezeur over dat ‘vrouwen er voor KIEZEN om steeds later aan kinderen te beginnen’, en dan aangewezen zouden zijn op IVF en dat je eitjes na je 30e al verminderen in kwaliteit…

Je leven gaat toch zoals het gaat met ups en downs en dan komt er een moment dat je het er beide aan toe hebt, het is toch niet dat je besluit of je wel of geen hond ‘neemt’… Ik sta er nog steeds achter dat ik op mijn 29e met de pil ben gestopt en niet op mijn 20e, zelfs niet na wat ik nu allemaal weet en hoe het allemaal gegaan is.

sorry…dwaal weer helemaal af. :oops: :lol:

Ha boeien toch hoe een kindje gemaakt is? Ik vraag toch ook niet aan anderen met welk ‘standje’ hun kindje is verwekt? :wall: Ja er komt een stuk extra techniek bij kijken, maar is het eigenlijk niet alleen maar mooi? Ten eerste dat het uberhaupt mogelijk is en bestaat, en ten tweede dat je zelf die bewuste stap hebt genomen? Je kindje hoeft er nooit aan te twijfelen of het helemaal gewenst is (niet dat dat anders niet ook haske gewenst is hoor).

En wat je zegt IVF is nog altijd een heel groot stuk natuur die invloed heeft. ICSI is een stapje verder maar nog steeds is de natuur degene die bepaald of er wel of geen innestelling volgt. Mensen kunnen nog zoveel bedenken maar de natuur heeft altijd de laatste stem in alles.



Daarbij zijn er tegenwoordig zoveel redenen waarom IVF nodig zou zijn. Hier was het ook echt niet omdat we zo ‘laat’ aan kindjes zijn begonnen. Een blindedarmontsteking kan al genoeg zijn om je eileiders te verstoppen. En kom er dan maar eens achter. Daarbij zijn er nog steeds huisartsen die nogal huiverachtig zijn qua doorverwijzen. Zeker als ze vinden dat je nog ‘jong’ bent. Gelukkig had ik zelf een goed onderbouwt medisch dossier waardoor wij snel zijn doorverwezen maar er zit echt een minimale leeftijd vanaf wanneer een ziekenhuis pas IVF ‘aanbied’. (geloof 25 oid) Dus meestal zul je met 20 nog niet in aanmerking komen of er moet een zwaar wegende medische reden zijn. Enneuh shocking mss Ineke maar al vanaf 25 neemt de kwaliteit van je eitjes af :wink:

Daar zit de natuur wat mij betreft al stom in elkaar want bij de man speelt dit dan helemaal nog niet.



Tel daarbij (om weer ontopic te komen :lol: ) de indertijd nieuw ingevoerde regels van de verzekeringen bij op. Eerste poging niet vergoed, bedenk dan maar hoe lang het duurt voor je die centen bij elkaar gespaart hebt. :wall: 3000 euro voor een behandeling is relatief standaard nou das hier toch bijna 2 jaren vakantiegeld hoor. Als je dan vooraf ook nog een aantal pogingen IUI bv hebt moeten bekostigen dan trek je het dus echt niet om al heeeel snel aan IVF te beginnen. Neem aan dat je gemiddeld dus wel ong een poging of 3 nodig hebt voor het aanslaat. Een paar mazzelaars uitgezonderd maar ik praat puur statistisch. Met je 27e beginnen aan IVF en je bent mss net 28 als je eenmaal zwanger bent en 29 ong als je bevalt. Wil je dan ook nog meerdere kids…hoppa 32/33 is gemiddeld voor een tweede. :silenced:

Dus wie ‘kiest’ er nog heel bewust voor om op latere leeftijd aan kindjes te beginnen?

Ik zou het niet durven en dan ben ik nog gezegend met een man (uberhaupt een man vind die maar eens :wink: ) die en een even grote kinderwens heeft, die niet bang is voor onderzoeken zoals zaadonderzoek en bloedprikken, die ziekenhuizen in en uit durft te gaan, en die het aandurft om mij te ondersteunen in het proces nadat hij de teleurstelling heeft meegemaakt van een mislukte poging, een miskraam, een zware overstimulatie etc. Er zullen vast ook veel mannen zijn die na zoveel tegenslag er de brui aan geven. Ook is hij realistisch en nuchter genoeg om te snappen dat het voor ons belangrijk is/was dat we een relatief dure zorgverzekering nodig hebben. Die de eerste poging vanuit de aanvulling al vergoedde, en die ook bij voldoende medische onderbouwing van onze artsen meer dan 3 pogingen vergoed. :thumbup:

Dus hoezo afdwalen? Ja kosten spelen tegenwoordig een heel grote rol, maar alles eromheen, maatschappelijke acceptatie van het hele ‘ingrijpen in de natuur’ etc spelen zeker mee.

Wat je zegt over je mannetje…ik zeg altijd dat ik onze relatie belangrijker vind dan het hebben van een kindje. Maar het zou zo geweldig zijn om een kindje van ons samen te hebben en te maken…

En oh…wat zou hij een super vader zijn! zwijmel, zwijmel, zwijmel. :inlove: :inlove: :inlove:

We zullen straks ons best weer even doen nu ik een super vette positieve (ovu) test heb! :dance:



En jij bent een super sterke vrouw en zo fijn dat je nu weer zwanger mag zijn en al lekker 28 weken bent. ookal kan ik me zooo goed voorstellen hoe spannend het ook allemaal nog zal zijn!

Het is ook zo moeilijk allemaal. Wij hadden inderdaad ook een goede uitgebreide (dure) aanvullende verzekering en daardoor heeft het ons niks gekost. Wel was na drie behandelingen de vraag en nu?

Zelf bekostigen of zetten we het geld opzij en gaan we voor een adoptiekindje. Hoe graag ik het zwanger zijn, gym, vk-bezoeken ook mee wilde maken. Een baby van jezelf nat op je buik voelt liggen na de geboorte en alles eromheen. Was er ook de behoefte om te zorgen. Die gevoelens zijn er gewoon. En niemand kan je garantie geven. Daarnaast de emotionele kant, de onzekerheid…

Dat was voor ons een rede die mee telde om het adoptieproces in gang te zetten, wat ook ontzettend veel geld kost.

Hahaha Ineke en al uitgeslapen ondertussen? :angel: Maar idd wat je al zegt, je man weet je al wat je daaraan hebt een beeb wordt een verrassing. Enorm leuke hoor dat vind ik ook nog steeds maar je kunt ook een huilbeeb krijgen of een beebje met allerlei afwijkingen. Iets wat bij mij ook net als bij Juudje de gedachten richting adoptie hebben laten gaan.

Want altijd zitten er die ‘wat-alsen’ in mijn hoofd.

Het zorgaspect speelt ook mee, want ik geloof er heilig in dat je minstens net zoveel van een adoptie kindje houd als wanneer je het zwanger zijn en baren zelf hebt gedaan. :thumbup:

Al was ik daar vroeger niet zo zeker van gek genoeg. Maar je hoofd en gedachten veranderen mee met je leeftijd denk ik.



Juudje pfff echt ik ben enorm blij voor je dat de natuur jullie een handje geholpen heeft en je nu alsnog dat hele voortraject mag meemaken! :mrgreen:



En wie weet, Ineke ben jij toch ook dit jaar nog zwanger! 2008 is al een heel bijzonder jaar gebleken daar kan best nog een schepje bovenop vind ik. :wink:

haha, ja, heerlijk geslapen en het was weer erg fijn! :oops: Zo fijn dat dat ook goed blijft bij ons…en dan na al 13 jaar bij elkaar. hahaha.



Ik heb een vriendin die gaat nu voor de 4e poging…maar die zijn zich nu ook aan het richten op pleegzorg en wel ‘chronische- pleegzorg’. Dan blijft (in principe) een kindje tot in ieder geval zijn/haar 18e jaar bij je. Ze gaan dan kiezen voor een kindje tot 9 maanden. Vaak kinderen waarvan de moeder verslaafd is…( :wall: )

In dit geval krijg je daarvoor geld…pffff.

Nou, ga weer even de zon in. enneh…vanavond lekker nogmaals! :wink:



Sorry lieve Nicje, ben nu helemaal off-topic he?

Ik ben in 2007 geemigreerd naar Zuid Afrika waar ik in feb getrouwd ben met mijn Zuid Afrikaanse Echtgenoot, en hier betaald de ziekteverzekering helaas niets terug van fertiliteitsbehandelingen :frowning:

Sorry lieve Nicje, ben nu helemaal off-topic he?

Haha Ineke, geloof dat het allemaal wel met elkaar samenhangt.

Het opstarten van een adoptie-procedure is niet iets wat ons aanspreekt. Beiden niet, dat is ook wel prettig. Stel dat een van ons het wel zou willen...

Tammi, dat is dan helemaal zwaar zeg, je krijgt helemaal geen vergoedingen??? :shock:

Ik heb nog wat spullen in de koelkast liggen die weg mogen, zou het je graag geven, maar tegen de tijd dat het in Afrika is, is het niet meer goed lijkt me. (Als 'drugs-smokkel' al lukt hehe 8) :lol: )

Ik vind het zo naar om te weten dat mensen die zo graag willen het financieel niet kunnen. :?

Snap helemaal wat je bedoeld Nic, een kindje zou nooooit mogen afhangen van centjes. Een kind is ook niet in geld uit te drukken.

En ja na een geboorte zul je ‘moeten betalen’ in de zin van onderhouden, voeden, kleden, scholing etc maar dat gaat relatief geleidelijk, incl een stukje ondersteuning middels kinderbijslag (peanuts maar toch) bij laag inkomen kindertoeslag etc. Terwijl als je het alleen nog maar hebt over de WENS er geen enkele steun is financieel gezien.

Ja ik kan me duur verzekeren, maar hier kon dat ook alleen maar omdat wij om bepaalde redenen geen medische selectie hoefden door te komen. Tegenwoordig als je alleen al niet meld dat je bv een onregelmatige cyclus zou hebben maar wel een kinderwens hoppa zouden ze je wegens verzwijging uit de verzekering kunnen knallen. Of je niet eens aannemen als je al in de medische molen zou zitten.

Het gaat wat dat betreft totaal de verkeerde kant op :cry:

Tja, en dan is het extra moeilijk om soms te zien hoe mensen met hun lichaam om gaan en daardoor veel zorg nodig zijn! Dat kost enorm veel geld!!!

Wanneer ik soms alleen al kijk op mijn werk hoeveel mensen (ten onrechte) bij ons opgenomen zijn. Een klinische opname in een ziekenhuis kost enorm veel geld! KUn je zeker een aantal behandelingen van betalen!

Bijv. om hun uitkering te behouden of omdat ze geen huisvesting hebben!

Maar goed, daar maar niet teveel bij stil staan en dankbaar zijn dat je zelf gelukkig niet zo in elkaar zit!



Maar Nicje, ga je nog overstappen naar Unive?