Hallo,
Mijn zoontje van 9 en een halve maand kan soms erg driftig worden.
Vooral als zijn luier verschoond moet of als hij pyama/kleding aan moet.
Hij schopt dan heel hard met zijn benen. Eerder was het nooit een probleem, het is in 1 keer begonnen.
Ook als hij in de box zit en het zint hem niet meer kan hij erg driftig worden, hij gaat dan met zijn hoofd tegen de spijlen aan bonken, zo erg dat hij allemaal rode plekken aan zijn hoofd krijgt. Hij slaat zichzelf dan ook met zijn handen langs zijn hoofd. In de kinderstoel gaat hij ook met zijn hoofd tegen de tafel aan bonken als hij het zat is.
Hij doet het nog niet op zijn hardst dat kan ik wel merken en soms lacht hij er ook nog bij. Wij lachen niet om hem als hij deze dingen doet. Ik vind het een naar gezicht.
Wie herkent dit en wat heb je eraan gedaan?
negen-maanden-sprong?
er gebeurd heel wat geloof ik rond de 9 maanden… ook worden baby’s vaak even wat eenkenniger dan anders.
wat heb ik er zelf aan gedaan?
pfieuw… het is al een tijdje geleden… maar ik geloof ook dat ik zelf een sprongetje moest maken… dus in de omgang met Wessel… Hij was duidelijk aan andere, nieuwe dingen toe… dus meer uitdaging geven… anders praten etc.
ja een sprongetje zou inderdaad best kunnen. Dat eenkennige herken ik wel ja. Hij is wel heel druk in zijn doen zeg maar, maar dat was hij al toen hij net geboren was. Niet vervelend ofzo hoor maar gewoon alles willen zien, niet echt knuffelig en ALTIJD in beweging!!! Hij doet ook al van alles, misschien wil hij wel teveel voor zijn leeftijd. Ik heb als titel wel gekozen voor driftige baby maar eigenlijk kon dat ook wel zijn driftige dreumes, want hij lijkt al meer een dreumes dan een baby in zijn doen en laten. Hmmm ik moet er nog eens even over denken ik wil hem natuurlijk ook niet overstimuleren…
Bedankt voor het meedenken!
verder geen mamas met (ex)driftige babys?
Mijn zoon heeft nu dus inderdaad een blauwe plek aan zijn hoofd van het bonken maar wat me opvalt hij bonkt ook wel terwijl hij niet boos of verdrietig is maar ook gewoon als hij aan het spelen is en ik naar hem kijk… :?
Hier een mama van een driftige dreumes van 13 maanden. Pffff er zit wel een koppie op hoor. Ze is heel snel boos, kwaad en slaat alles weg wat in de weg ligt. Als ik zeg nee, dat mag niet dan pakt ze het nog harder vast en begint te huilen.
Als ik weer naar het cb moet vraag ik even om tips, want die woede aanvallen bij een dreumes van 13 maanden vind ik niet normaal. Overigens kan ze wel heel goed spelen met andere kindjes. Ze laat niet over zich heen lopen, maar is ook niet aggressief. Alleen tegen papa en mama… :shock:
ik heb tom altijd vast gepakt als hij schopte…niet knijpen :naughty: maar wel zijn bewegingen tegen gehouden…streng gekeken en boos gesproken zonder te schreeuwen dat mama toch echt niet geschopt wenst te worden.
heb er nu alleen nog “last” van als hij oververmoeid is…en dan hoef ik maar boos te kijken en nee te zeggen en hij houd op :thumbup:
pfffffff was mijn oude berichtjes aan het lezen en kwam deze ook weer tegen 
Wat hebben we wat meegemaakt met hem, in de zin van het bonken.
Mijn kereltje liep de meeste tijd met een blauw ei op zijn hoofd.
Mensen schrokken ervan als ze zagen dat hij het deed. Als je het vertld horen mensen het wel aan en zeggen dat het rot is maar als ze het zelf zagen dat hij het deed…dan stonden ze met hun mond vol tanden, dat zo`n klein kereltje zichzelf dit aandeed!
Hij heeft een voortand kapot door te bonken in zijn bed wat we later helemaal met schuim hebben bedekt.
Het maakte hem niet uit waar hij bonkte, in bad, in bed, op de straat, op de plavuizen, tafels, stoelen, zelfs op mama 
Hij is inmiddels 2 en een half en nòg bonkt ie van tijd tot tijd. Hij benoemt het nu zelfs dat ie het doet…
hij heeft periodes dat ie het veel doet en periodes dat het niet zo vaak voorkomt. Maar het is nu ook een soort van machtsmiddel voor hem geworden omdat ie doorheeft dat het mij kwetst (denk ik)
Wij denken zelf dat het door zijn ontwikeling komt, dat ie daar moeilijk mee om kan gaan op de een of andere manier…
En ook dat de moelijke zwangerschap/bevalling ermee te maken heeft en mijn gevoelens tijdens de zwangerschap…
Nou ja ik kwam het gewoon tegen en kon het niet laten om even in het “wilde weg” te typen hoe het er nu voor staat…
je kunt je niet voorstellen hoe het is en het voelt als ie het toch weer doet en om je kind zo te moeten zien
verdrietig wordt ik er wel van als ik het lees
pfffffff was mijn oude berichtjes aan het lezen en kwam deze ook weer tegen
Wat hebben we wat meegemaakt met hem, in de zin van het bonken.
Mijn kereltje liep de meeste tijd met een blauw ei op zijn hoofd.
Mensen schrokken ervan als ze zagen dat hij het deed. Als je het vertld horen mensen het wel aan en zeggen dat het rot is maar als ze het zelf zagen dat hij het deed…dan stonden ze met hun mond vol tanden, dat zo`n klein kereltje zichzelf dit aandeed!
Hij heeft een voortand kapot door te bonken in zijn bed wat we later helemaal met schuim hebben bedekt.
Het maakte hem niet uit waar hij bonkte, in bad, in bed, op de straat, op de plavuizen, tafels, stoelen, zelfs op mama
Hij is inmiddels 2 en een half en nòg bonkt ie van tijd tot tijd. Hij benoemt het nu zelfs dat ie het doet…
hij heeft periodes dat ie het veel doet en periodes dat het niet zo vaak voorkomt. Maar het is nu ook een soort van machtsmiddel voor hem geworden omdat ie doorheeft dat het mij kwetst (denk ik)
Wij denken zelf dat het door zijn ontwikeling komt, dat ie daar moeilijk mee om kan gaan op de een of andere manier…
En ook dat de moelijke zwangerschap/bevalling ermee te maken heeft en mijn gevoelens tijdens de zwangerschap…
Nou ja ik kwam het gewoon tegen en kon het niet laten om even in het “wilde weg” te typen hoe het er nu voor staat…
je kunt je niet voorstellen hoe het is en het voelt als ie het toch weer doet en om je kind zo te moeten zien
verdrietig wordt ik er wel van als ik het lees
het lijkt mij ook heel lastig zeg :o
kyano krabt zich steeds,niet omdat hij jeuk heeft
nu als ie boos is of moe wordt gaat ie zich krabben en kijkt ie mij echt aan van:‘ja ma kijk mij eens’
je ziet gewoon aan hem dat hij weet dat het niet mag
maar het bonken verwond hij zich veel harder mee dus
ik hoop dat het snel over is nu :-*
Ik was je eerste berichtje aan het lezen en dacht meteen, dit gedrag zo veel mogelijk negeren!
Nu lees ik ook je 2e berichtje en inderdaad,… hij heeft het door dat het werkt!
Hoe moeilijk het ook is meid, probeer er geen aandacht meer aan te schenken, ook niet als hij dan huilt van de pijn, denk dan maar, ‘eigen schuld,…’ en kijk gewoon de andere kant op terwijl hij het doet.
Dat is misschien heel hard maar toch wel de enigste oplossing lijkt mij.
Succes ermee! :-*
(Broes deed het ook maar niet zo erg en niet zo lang als jouw zoon).