Sophie is nu ruim 3 en kan enorme driftbuien hebben. En gewoon nergens om: persé een bepaald kledingstuk aanwillen, met nagels knippen helemaal flippen omdat het laatste vingertje niet meer mag van haar, dat soort dingen.
Nu probeer ik kalm te blijven, haar af te leiden etc. en soms lukt het dan aardig om uit de situatie te komen. Maar ik heb deze week ook al twee keer een hevig tegenstribbelende dochter aangekleed omdat we echt de deur uit moesten (Emma naar school). Ze heeft ook laatst een half uur in een onderbroekje op de gang gezeten: ze had al haar kleren uitgetrokken, prima, is wel wat koud maar da’s jouw probleem denk ik dan. Vervolgens wilde ze niet netjes op haar stoel blijven zitten met eten, na 3x waarschuwen in de hoek, na 3x terugzetten in de hoek omdat ze er niet in blijft staan: op de gang. Nog wat kleren meegegeven want het is aardig koud in de gang, maar die werden net zo hard weer de kamer ingegooid. En dat houdt ze dus rustig een half uur of nog langer vol.
Klinkt hopelijk bekend, mijn 3-jarige zal niet de enige zijn die van die buien heeft, maar hoe gaan jullie ermee om?
Als we de tijd hebben zit ze dus soms lang in de gang totdat ze weer een beetje gekalmeerd is, maar soms moet je gewoon de deur uit om naar school te gaan etc. en dan heb ik geen half uur extra om te wachten totdat het haar belieft om eindelijk haar kleren aan te trekken. En we staan al ruim op tijd op.
Groetjes Pauline
Misschien is het een idee om haar een keuze te laten maken.
Ik vraag nu al aan mijn dochtertje wil je een broekje of een rokje aan.
Of laat haar kiezen tussen 2 kledingsetjes.
Als het laatste vingertje niet meer mag, dan zou ik het een half uur later nog eens proberen. Maar wij zingen er altijd een liedje bij, en dan vind ze het totaal geen probleem.
Straffen doe ik eigenlijk nog niet aan, naja in ieder geval niet in een hoek/gang zetten. Als ze boos is aan tafel draai in de stoel om, totdat ze rustiger is. Of als ze boos is negeer ik haar of geef haar een kroel en dan is het zo over.
Als ze bijvoorbeeld met haar eten zit te spelen ofzo en vraag haar dat niet te doen, en ze wil niet luisteren zeg ik dat dan Bumba van tafel moet. En dan eet ze weer netjes :mrgreen:
Dank voor je antwoord.
Nagels knippen is nooit een probleem hoor, het is gewoon dwarsigheid van haar dat ze opeens niet meer wil. Ik zit dus nu in de gang met een boze Sophie die ik de keuze heb gegeven tussen regenlaarjes of gewone schoen aan; antwoord: ik wil mijn sportschoenen aan. En dat kan niet want die zitten in een emmer sop wegens plasongelukje vanmorgen. En nu?
Ze kan prima meewerken en keuzes maken, maar ze kiest er nu dus voor om niet mee te werken.
@Paultje wrote:
Dank voor je antwoord.
Nagels knippen is nooit een probleem hoor, het is gewoon dwarsigheid van haar dat ze opeens niet meer wil. Ik zit dus nu in de gang met een boze Sophie die ik de keuze heb gegeven tussen regenlaarjes of gewone schoen aan; antwoord: ik wil mijn sportschoenen aan. En dat kan niet want die zitten in een emmer sop wegens plasongelukje vanmorgen. En nu?
Ze kan prima meewerken en keuzes maken, maar ze kiest er nu dus voor om niet mee te werken.
Heel herkenbaar! Hier ook een die bij keuze dan nog net iets anders weet te kiezen. Ik laat hem vaak dan nog wel kiezen en tel tot 3 en dan kies ik! En dan heeft hij ook echt pech. Ik ga dan ook niet afleiden of wat dan ook hij heeft zijn kans gehad en wil zijn zin door duwen ja jammer dan voor je
Ik moet zeggen dat ik zoviso niet van het afleiden of iets ben hoor :think:
Romata, het maakt denk ik ook een groot verschil dat jouw dochter een jaar jonger is dan Sophie. Toen Sophie 2 was ging het allemaal wat makkelijker dan nu.
Dyfaine, fijn dat je het herkent. Ze wordt echt boos om onmogelijke dingen. Naar huis rijden in de auto en dan roepen: ik wil niet die kant op!
Hoe doe jij dat dan als je de deur uit moet?
Verder is Sophie een lief, grappig, slim en vrolijk kind. Ze biedt ook altijd excuses aan als ze zo boos is geweest, en ze geeft ook aan dat ze er zelf verdrietig van wordt.
Hoe houden we het nu een beetje leuk voor ons allebei als ze weer een driftbui heeft?
@Paultje wrote:
Dyfaine, fijn dat je het herkent. Ze wordt echt boos om onmogelijke dingen. Naar huis rijden in de auto en dan roepen: ik wil niet die kant op!
Hoe doe jij dat dan als je de deur uit moet?
Dat soort dingen herken ik ook wel hoor. Ik ga ervan uit dat het te maken heeft met het feit dat ze nu doorhebben dat ze 'een stem' hebben en die willen ze laten gelden. Dus hier probeer ik heel erg hem die stem te geven door idd te laten kiezen of te laten meedenken. En tsja, als je dan op je mening of je keuze terugkomt ( nee toch NIET die schoenen) dan heb je dus idd pech gehad want kans gehad. "Jammer joh" zeg ik dan.
En dat hoor ik hem dus heel vaak tegen de hond zeggen als ie bedelt in de keuken :mrgreen: Maar betekent wel dat ie iig de boodschap begrepen heeft. :wink:
Ow en als dingen écht moeten ben ik nog steeds van ‘kop en kont’ . Daar waarschuw ik ook mee. Als je nu niet mee gaat pak ik je bij kop en kont ( is soort houdgreep :mrgreen: ) Soms helpt het hem te laten inzien dat ie meemoet en soms moet ik hem idd gewoon oppakken stribbelend en wel…
@Paultje wrote:
Dank voor je antwoord.
Nagels knippen is nooit een probleem hoor, het is gewoon dwarsigheid van haar dat ze opeens niet meer wil. Ik zit dus nu in de gang met een boze Sophie die ik de keuze heb gegeven tussen regenlaarjes of gewone schoen aan; antwoord: ik wil mijn sportschoenen aan. En dat kan niet want die zitten in een emmer sop wegens plasongelukje vanmorgen. En nu?
Ze kan prima meewerken en keuzes maken, maar ze kiest er nu dus voor om niet mee te werken.
Ik lees het nog eens en denk dat ze niet ervoor kiest om niet mee te werken maar ze probeert ervoor te kiezen haar stempel te drukken. Jouw aangeboden keuzes daar probeert ze toch haar eigen stem aan te geven door nóg iets daaraan toe te voegen. Dus begrenzen zou ik dan doen. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan hé. Er zijn van die dagen… :roll: :-*
@Mip wrote:
@Paultje wrote:Dank voor je antwoord.
Nagels knippen is nooit een probleem hoor, het is gewoon dwarsigheid van haar dat ze opeens niet meer wil. Ik zit dus nu in de gang met een boze Sophie die ik de keuze heb gegeven tussen regenlaarjes of gewone schoen aan; antwoord: ik wil mijn sportschoenen aan. En dat kan niet want die zitten in een emmer sop wegens plasongelukje vanmorgen. En nu?
Ze kan prima meewerken en keuzes maken, maar ze kiest er nu dus voor om niet mee te werken.
Ik lees het nog eens en denk dat ze niet ervoor kiest om niet mee te werken maar ze probeert ervoor te kiezen haar stempel te drukken. Jouw aangeboden keuzes daar probeert ze toch haar eigen stem aan te geven door nóg iets daaraan toe te voegen. Dus begrenzen zou ik dan doen. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan hé. Er zijn van die dagen… :roll: :-*
Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Ze heeft een heel sterke eigen wil. Het schoenen-dilemma eindigde ook in een ‘kop-en-kont’ situatie, zoals ook vaak het aankleed-drama 's ochtends, en schoenen aantrekken bij iemand die niet meehelpt valt niet mee…
Maar inderdaad, je hebt van die dagen…
En ze heeft het niet van een vreemde hoor, ik heb ook niet een heel lang lontje zullen we maar zeggen, dus we zitten elkaar soms ook een beetje in de weg.
Een ramp is die 3 jaar!! :shock: Zoon van 2, geen enkel probleem mee met z’n dwarsigheden, vind het nog wel lollig maar jeetje, zoon van 3 :shock: Een gemiep om serieus helemaal niks, en dat de hele dag door. En dat voorbeeld van die laarsjes, ik herken dat. En dan denk je mee te denken door ze uit al hun schoenen/laarzen/klompen te laten kiezen en dan duurt het eeuwen voordat ze een keus hebben gemaakt, als ze al een keuze maken :lol:
Ik heb nog geen gebruiksaanwijzing gevonden helaas.
Duidelijkheid scheppen en consequentie,s eraan verbinden .
T, hoort bij de leeftijd , maar t, is natuurlijk ook een stukje karakter he 
ergens vind ik het ook wel wat hebben een sterk eigen willetje :thumbup:
Boos, echt boos worden en schreeuwen helpt niet versterkt het alleen maar, actie reactie zullen we maar zeggen…
Gillen hebben we ook al gehad, iedere keer als ze gilde moest ze op de bank, het was zo over :thumbup:
O ja, gillen, hou maar op. Ze heeft laatst in de auto een kwartier zitten gillen, en daar kan ik haar natuurlijk niet in de hoek zetten, en dat weet ze :roll: . Niet fijn dus: “Ik wil niet in de auto, laat me eruit!!!” En dat onderweg van de oppas naar huis met patatjes al avondeten in het vooruitzicht, zucht…
@Paultje wrote:
O ja, gillen, hou maar op. Ze heeft laatst in de auto een kwartier zitten gillen, en daar kan ik haar natuurlijk niet in de hoek zetten, en dat weet ze :roll: . Niet fijn dus: “Ik wil niet in de auto, laat me eruit!!!” En dat onderweg van de oppas naar huis met patatjes al avondeten in het vooruitzicht, zucht…
Als ze eenmaal leading lady van een groot concern is en een vergadering met de raad van bestuur voorzit verteld ze dit waarschijnlijk nog altijd graag om duidelijk te maken dat de pit er al vroeg inzat
Precies, met een sterke eigen wil kom je een heel eind.