Mijn leuke zoon is wat vroeg in de peuterpuberteit aan het raken geloof ik. Hij wordt met de dag stouter, soms is hij leuk ondeugend maar steeds vaker ronduit vervelend. Zoekt alle grenzen op, keer op keer op keer op keer, wordt om alles en niets boos: als iets niet lukt, als hij iets niet mag, als ik op het verkeerde moment iets tegen 'm zeg… :roll:
Hij uit die boosheid door te gooien, met alles dat maar voor handen is. Etensborden, bestek, boeken, afstandbedieningen, schoenen, sleutels, bedenk het maar. Na een gooi-momentje gaat hij liggen gillen op de grond, dat duurt een minuut, en daarna gaat hij verder met gooien :?
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aanmoet, hij lijkt wel te blijven hangen in zo’n driftbui. Elke keer dat hij gooit kijk ik hem in de ogen, zeg duidelijk ‘nee’ en haal hem uit de situatie. Gaat hij door, dan zet ik hem op de onderste trede van de trap (zn ‘strafplekje’), hij is nergens van onder de indruk. Het is verder zo’n enorm knuffelig en aanhankelijk kind, ik had niet kunnen bedenken dat hij zo extreem boos kon zijn.
Het leven hier in huis is te vaak een strijd de laatste tijd, dat wil ik niet, voor hem niet en voor mij niet. Wat moet ik hiermee? Is dit normaal dreumesgedrag? Is dit een fase? Doe ik iets verkeerd? Ik word er eerlijk gezegd best een beetje verdrietig van… 
:oops:
Hier ook een dreumes die met dingen gaat gooien als je NEE zegt of als hij iets niet mag. Ik vrees dat het gewoon een fase is waar we door moeten :hug:
Maar ik blijf wel meelezen voor eventuele tips :mrgreen:
:hug: Kan je niet helpen…
Heb zelf een mannetje dat met zn hoofd tegen alles aan gaat bonken wat maar in de buurt is. Ook gewoon buiten op de grond gaan liggen en met zn hoofd tegen de stoep aan koppen. :?
Ik geef er nu in huis nog weinig aandacht aan en dan doet die snel weer normaal, dit lijkt te werken dus. Maar buiten haal ik hem dan maar weer snel van de grond omdat die anders zn hele voorhoofd kapot heeft
Blijf hier ook even meelezen
Hier ook weinig tips. Shane gaat ook vooral met der hoofd op de grond bonken als ze haar zin niet krijgt :shock: besteed er weinig aandacht aan maar vind het wel bizar
Zal ook ik dan maar even komen zeggen dat het hier in huis er niet anders aan toe gaat…
Meis, ik weet hoe je je voelt. Meestal is het een engeltje, maar af en toe… niet normaal meer hoe madam tekeer kan gaan als ze haar zin niet krijgt.
Het is een fase, laten we het daar maar op houden :hug:
Lekker ruimte geven om boos te zijn (wat is er lekkerder dan even uitrazen als je boos bent?), maar zonder met dingen te gooien. Wij benoemden het gevoel ook altijd: “Je bent boos he?” Voor kinderen kunnen die nieuwe heftige emoties namelijk best verwarrend zijn.
Misschien kun je samen kijken wat hij wel kan doen om z’n woede te uiten. Misschien hard op de bank slaan, springen, stampvoeten, met een zachte bal gooien?
Succes met deze nieuwe fase! 
Tnx all, ben blij dat het er ‘gewoon bij hoort’, dan noemen we het een fase en hopen we dat deze fase gauw achter ons ligt 
Ik merk inderdaad dat ik wel vaak geirriteerd ben zodra hij boos wordt omdat ik dan denk: 'Overdrijf niet zo, er is geen reden om boos te zijn nu… :shifty: ’ Misschien wel goed om mezelf daarin te corrigeren en hem wat meer ruimte te geven om boos te zijn, boosheid mag er immers ook zijn :thumbup:
Hier ook twee temperamentvolle kinderen. De oudste is wat rustiger geworden gelukkig, maar kan nog steeds flink driftig zijn.
Een van de heren is ook een behoorlijk driftkop. Als hij zo woest is, leg ik hem meestal even op het kleed, zodat hij kan uitrazen, zonder zichzelf en andere te bezeren. Meestal is dat voldoende.
Bij de oudste (die gewoon blauw aanliep van woede) moest ik soms even een koude lap door haar gezicht halen, omdat ze er anders niet meer uitkwam.
Echt met speelgoed smijten doet Amy nu pas, maar dat wordt meteen afgestraft. Bij zo’n kleintje is dat nog lastig, Heb je geen hoekje waar hij boos mag zijn, zonder je huisraad te verkleinen?
Ik herken het hoor. Ik kan je geruststellen, het gaat over 
Maar zie er eerst maar eens door te komen. Onze jongste sloeg ook met haar hoofd op de grond, heel vervelend. Soms echt hele bulten.
Hier hielp het ook om de dingen te benoemen en de ruimte geven boos te zijn. Zelf boos worden werkt averechts, en het is soms heel moeilijk om niet boos te worden. Beide kinderen zetten we wel eens op de onderste tree van de trap, hier hielp het niet echt. Maar ja, dan konden wij in elk geval even adem halen. Soms even nodig.
Ik ben van mening dat kinderen driftig mogen en zelfs moeten zijn. Ze moeten leren zich te uiten. Maar daar zijn natuurlijk wel regels aan verbonden. Niet slaan, niet gooien. Natuurlijk ging dat niet van de een op de andere dag. Wat jij doet, deed ik ook altijd. Kind in de ogen kijken en dan duidelijk zeggen dat er niet gegooid of geslagen mag worden. Wel begrijpelijk voor het kind. Bij de oudste zeiden we dat ze ons pijn deed en dat mag niet. Ook iets anders aanbieden. Ze mogen hier bijvoorbeeld wel stampvoeten. Gillen mag ook, maar dan wel buiten (we wonen redelijk vrij dus het kan hier 8) )
Ik herinner me vooral bij de oudste nog wel dat het voelde of er steeds strijd was. Ik heb toen een boek uit de biep gehaald met de titel ‘en toch hou ik van je’ Over een beertje die steeds ondeugend is, maar waar zijn papa toch van houdt. Dat voorlezen hielp in elk geval mij. Zo had ik een opening om duidelijk te maken dat ik onvoorwaardelijk van haar hield. Of het haar hielp weet ik niet, voor mij was het heerlijk.
Het is hier wat rustiger inmiddels. Er zijn in 1 keer vier hoektanden doorgekomen, ik vermoed dat hij daar ook wat vervelend van werd… :roll:
Dingen benoemen en uitleggen helpt. ‘Als jij je eten op hebt, dán mag je uit de kinderstoel’… ‘Je krijgt je speen als je naar bed gaat, niet nu’, etc etc.
Tnx voor de tips, hier gaat het beter!
Fijn! Het is altijd weer even zoeken he, zo’n nieuwe fase?
ah, fijn dat het beter gaat :thumbup: hier zijn we nog bezig met buien en komen ook twee hoektanden door. zou dat toch een verband zijn? :think:
duidelijk maken wat niet mag, zelf rustig blijven, op de onderste tree van de trap zetten en papa en mama nog eens de regels consequent afspreken. het lijkt hier langzaam vruchten af te werpen maar soms… :?
(mama is zelf ook gewoon moe en hormonaal en dat werkt eerlijk gezegd niet mee :shifty: )
Hier ook 3 hoektanden onderweg :roll:, en ook een onhandelbare driftkikker in huis…