Wie heeft hier ervaring mee? Ik heb al vanaf 22 weken last van harde buiken. Met 28 weken ben ik opgenomen omdat ze overgingen in vroegtijdige weeën en heb een week in het ziekenhuis gelegen. Heb toen o.a. Indocid toegediend gekregen als zetpil. Moet nu wekelijks 2 x op controle, baarmoedermond is verkort naar 2 cm. maar zit nog wel dicht gelukkig… Ze verwachten dat mn buik niet meer rustig wordt, als het zo door blijft gaan wordt ik waarsch. weer opgenomen en krijg dan weeenremmers via het infuus. Dit is vlgs mijn gyn de laatste optie dus we proberen dat zo lang mogelijk te rekken… Het liefst totdat er pas ontlsuiting is. Ik heb allerlei lichamelijke onderzoeken gehad, ze kunnen geen oorzaak vinden.Maar, ik word er zo vreselijk onzeker van. Dit niet weten waar we aan toe zijn. Heb nu strikte rust vorogeschreven gekregen thuis, dus ik ben er ook continu mee bezig. En die extra zorgen zijn ook niet bevorderlijk natuurlijk. Maak me echt ongerust, en die harde buiken blijven ook maar komen. Gelukkig doet de baby het goed en ligt zelfs een weekje voor bijna…
Even van me aftypen en ook wel benieuwd of er hier meiden zijn waarbij het alsnog goed kwam! En anders hoe jullie met soortgelijke situatie om gingen…
he meid wat ongelooflijk K*T…
heb er geen ervvaring mee maar hoop dat alles goed blijft gaan… :hug:
jeetje wat een rotsituatie :hug:
ik heb er zelf gelukkig geen ervaring mee maar mijn moeder toen ze zwanger was van mij wel. ik ben uiteindelijk met 35 weken geboren maar liep nogal achter voor de zwangerschapsduur. met mij is helemaal goed gekomen hoor :mrgreen:
natuurlijk word je hier onzeker van.
een ‘voordeel’ is wel dat je nu ‘al’ 30 weken zwanger bent. hoe langer je kleintje blijft zitten hoe beter natuurlijk. heel veel sterkte en stel vooral al je vragen aan je gyn :-*
Mijn nichtje heeft hetzelfde nu zie ander topic…
Heel veel sterkte :hug:
Hoi Mar,
Ik heb er ervaring mee.
Bij mijn oudste dochter (inmiddels 21 jaar), kreeg ik veel te vroeg weeën (rond 27 weken). Bij aankomst in het ziekenhuis had ik 3 cm opening !
Dat zag er echt niet goed uit.
Ik kreeg weeënremmend middel (prepar), oraal, elk anderhalf uur ééntje. Dag en nacht.
Ik mocht bed uit om te plassen en that’s it !
Na één week mocht ik naar huis. De pilletjes moest ik nog steeds nemen, elk anderhalf uur, behalve 's nachts.
Enkel uit bed om naar toilet te gaan.
Gelukkig was het mijn eerste kindje. Ik vraag me af hoe ik dat geklaard zou hebben met oudere kindjes erbij. :think:
Na een tijdje (ik weet niet meer precies wanneer, het is al zo lang geleden hé) mocht ik de medicatie stilaan afbouwen maar platte rust moest ik behouden.
Tot de 36ste week: toen mocht ik terug wat rondwandelen enz. Heel rustig aan.
Marijke werd geboren bij 39 weken en 3 dagen ! :dance: 3,450 kg !!!
ps: bevalling 2 en 3 werden ingeleid wegens overtijd… :shock:
De vierde kwam heel onverwachts 20 dagen te vroeg.
Ik zet die ps er even bij om aan te tonen dat elke bevalling écht wel uniek is.
Veel sterkte in ieder geval ! Ik hoop dat beeb nog enige tijd blijft zitten.
liefs
Gerda
ik heb er ook ervaring mee. ik ging met 31,5 week naar het ziekenhuis, had geen weeen, maar bloedingen. in het ziekenhuis had ik 3cm zonder weeen. Ik ging aan het infuus om 48 uur aan de weeenremmers te liggen. Werd me al verteld dat ik voorlopig de komende weken niet naar huis mocht. Een paar dagen later opnieuw aan de weeenremmers, terwijl ik geen weeen had, maar er blijkbaar wel iets gebeurde.
Bij 32,5 weken toen ik dus nog ssteeds in het ziekenhuis lag is ons zoontje spontaan geboren. Hij deed het meteen goed. en mocht 4 weken later mee naar huis. hij moest uiteraard eerst in de couvese een tijdje. Inimddels is ons manneke al weer 2 jaar.
Ik heb trouwens ook weeeekenlang harde buiken gehad. als ik maar ging staan kreeg ik al een harde buik. Maar let wel, ga niet alle verhalen met jezelf vergelijken, want echt elk verhaal is anders.
Hey Mar, hier praktisch hetzelfde gehad. Met 25 weken veel harde buiken, veel rust en minder werken. Met 28.4 weken ging het over in weeen, rond de 29.4 weken bloedverlies en slijmprop verloren en ook remmers en longrijping gehad. Met precies 32 weken zijn mijn vliezen gebroken, en met 32.3 weken is ons zoontje gehaald met een ks, omdat hij overdwars lag. Hij is inmiddels alweer ruim 21 maanden en we zitten nu op week 27 van nummer 2 :inlove: Gaat helaas ook niet zonder slag of stoot, maar met hormooninjecties gaat het redelijk :thumbup:
Voor het hele verhaal kun je op mijn www-knopje drukken en dan naar dagboek gaan, daar staat op pagina 25 en onderaan op pagina 24 het hele verslag wat gedetailleerder per opname enzo.
Rust en hopen is het enige dat je kunt doen! Je wordt in elk geval goed in de gaten gehouden en dat is al een hele geruststelling. Je kindje zou nu natuurlijk veel te vroeg zijn, maar heeft gelukkig een hele goede kans mocht ie toch besluiten te komen. Ons zoontje was 1705 gram en boven de 40cm en hij heeft er gelukkig helemaal niets aan over gehouden, voor zijn eerste verjaardag konden wij al stoppen met corrigeren :thumbup:
Maar hoe het ook bij ons gegaan is, wat Pinkeltje ook al zegt, elke geboorte is anders en dus ook elke vroeggeboorte. Ik hoop dat je kereltje lekker blijft zitten voor je 
Sterkte ermee :hug: