devano slaapt al vanaf september in een groot bed omdat hij uit het ledikantje deed klimmen en het te gevaarlijk werd
nu is hij sinds 4 weken aan het stieren om naar bed te gaan
hij zegt steeds 'hoeft niet te slapen ’
en dat gaat soms uren aan een stuk door
we hebben in die 4 weken al alles geropeerd
hem in bad gedaan voor hij gaat slapen
terug leggen zonder iets te zeggen
gewoon laten schreeuwen
geen drinken na 6 uur geven
bij hem gaan liggen
ligt aan laten
bij hem gaan liggen en wachten dat hij slaapt
naast hem op de grond zitten
steeds verder van het bed gaan zitten
deur open laten en boven blijven zitten
gewoon op gelaten en hopen dat hij zelf moe werdt
s’avonds geen tv meer aan
smiddags niet meer laten slapen
maar niets helpt
zelf is het tweede kindje op komst maar daar ligt het niet aan want hij slaapt al vanaf september in het grote bed en hij heeft er nooit naar omgekeken en nooit iets over gezegt
maar nu zegt hij steeds andere kamer slapen
en dan loopt hij naar onze kamer en gaat daar in ons bed liggen en net doen of hij slaapt
we hebben ook nooit problemen bij hem gehad met slapen en hij heeft alleen bij ons in bed geslapen als hij echt goed ziek was maar dat was het ook
hij slaapt nooit bij ons in bed want dat weet hij dat dat het bed van papa en mama is en de anderen kamer de kamer en het bed van devano is
ik ben echt ten einde raad ’
ik weet niet meer wat ik nog kan gaan doen
aankomende maandag moeten we naar het cb en daar ga ik ook vragen wat ik nog meer kan gaan doen
hier zijn er ook van die fases, dan komt ie er 80 keer op een avond uit.
we hebben 1 afspraak gemaakt onderling (papa en ik)
dat we hem 1 x terug leggen zoals daarvoor, met muziekje aan en alles (kus knuffel)
en dat we bij de 2e keer waarschuwen dat dit de laatste keer is dat ie alles kan vragen wat ie nodig heeft, dat ie daarna niet meer er uit hoeft te komen
bij de 3e keer leggen we hem zonder woorden terug en lopen meteen weg.
(en bij de volgende keren uiteraard ook)
het duurt meestal 1 avond, dat ie zo doet
en als je het alletwee consequent volhoudt,
dan zal ie het op een gegeven moment wel door hebben.
nu moet ik er wel bij zeggen dat Tyg wat ouder was toen hij er elke keer uit kwam…
Enige oplossing is idd wat ziet zegt, consequent blijven, niet te veel verschillende dingen gaan proberen. Volhouden want een kind wil graag duidelijkheid wat regels betreft. Als je de ene avond wacht tot hij slaapt en de volgende dag iets anders probeerd dan snapt hij het gewoon even niet.
Toen ik hoog zwanger was, en de babykamer klaar had wou hij ook weer in het ledikantje ( terwijl hij al 2 maanden in een peuterbed sliep)
Ik zag de voordelen:
*hij sliep langer en sneller ( erg fijn als je hoog zwanger bent/was)
*Hij klom er niet uit dus kwam ook niet uit zijn bed om te gaan spoken.
en ik heb er geen probleem van gemaakt toen layla 2 weken was hebben we heb uitgelegd dat de babay er nu was en hij toch weer naar zijn eigen bed moest. Dit is zonder 1 probleem verlopen. hij zei “Jaaa baby bed voor layla”
allereerst herken ik veel in je verhaal. Aniek hield het ook uren en soms de hele nacht vol. Waarschijnlijk is Devano ook een heel pienter mannetje dat eigenlijk zijn leeftijd vooruit is.
Consequent zijn is het belangrijkste. Hier heeft dat zijn vruchten heel goed afgeworpen en waar we heel lang uren met haar bezig waren, gaat ze nu, na 1 keer geprobeerd te hebben en geen reactie te krijgen, weer zelf in bed liggen en slapen.
De methode die je daarbij gebruikt is afhankelijk van je kind, maar als je een methode gebruikt kan dat weken zijn voor het vruchten afwerpt. Je hebt al heel veel geprobeerd in een ‘kleine’ 4 weken. Hij heeft dus niet kunnen wennen aan jullie methode, maar als dat niet hielp werd Devano al snel met een andere methode geconfronteerd.
Wat wij hebben gedaan is allereerst de deurkruk omgezet zodat Aniek zelf niet van haar kamer afkan. Dit mede omdat ze probeerde over het traphekje bovenaan de trap te klimmen.
Aniek bonkte dan woest op haar deur en maakte een hoop stennis. We gaan nu hooguit 1 keer naar haar toe, pakken haar handje, lopen naar bed, geven een kus en gaan weer weg. Zonder iets te zeggen. Het heeft bij haar even geduurd voor het kwartje viel dat we ons niet meer de hele avond met haar bezig gingen houden. Over het algemeen loopt ze nu standaard naar de deur, bonkt een paar keer, roept dat ze beneden wil spelen of bij mama wil zitten. Nu geeft ze het eigenlijk direct weer op, loopt terug naar bed en gaat slapen.
Het is echt een kwestie van doorzetten en proberen jullie avond niet door Devano te laten bepalen. Het is lastig, zeker wanneer een kind urenlang brullend in zijn kamer op de deur staat te bonken, maar dat is iets waar je doorheen moet.
Bij ons merken we gewoon dat Aniek nu veel beter slaapt, wij ook en dat we gewoon weer even tijd met elkaar hebben 's avonds ipv dat we de hele tijd heen en weer aan het lopen zijn.
En bij het CB voorleggen kan ook nuttige tips opleveren.
Waarschijnlijk is Devano ook een heel pienter mannetje dat eigenlijk zijn leeftijd vooruit is.
:think: denk zelf dat het daar niks mee te maken heeft.. het hoort gewoon bij deze leeftijd.. en ze gaan je uittesten.. mijn dochter heeft het ook gehad en die loopt echt niet vooruit op haar leeftijd.. :wink:
hier hebben we haar weleens (in het ergste geval, dit is 2x gebeurd) tot 14 keer :shock: terug gelegd.. telkens niks zeggen behalve: jij gaat nu slapen..
doorzetten, doorzetten, doorzetten..
vroeg of laat geeft ie het wel op..
ieder kind is anders maar in ons geval werkte dit..
:oops: ik beken, wij hebben het tot vorige week ook 3 weken lang gehad… en ik heb gedreigd dat ik hem in het kippenhok ging leggen, hij kwam er wel niet uit want sliep toen nog in zijn ledikant.
Maar hij weigerde te gaan slapen, hoop toneelspel en ik ben 1 keer daadwerkelijk met hem over mijn schouder naar het kippenhok gelopen, daarna moest ik alleen maar heel dreigend zeggen dat ik hem daar ging leggen en het was stil.
Misschien niet helemaal pedagogisch verantwoord maar het werkte wel!
we blijven nu naast hem op de grond zitten tot hij slaapt en van een uur zitten gaat het nu al naar 10 minuten zitten
alleen wordt hij nu snachts wakker rond een uur of 3 en dan wil hij niet meer slapen maar naar beneden tv kijken dan gaan we even bij hem liggen en dan is het goed
vandaag naar het cb en eens kijken wat zij zeggen
we merken ook aan devano dat het veel te licht is op zijn kamer slaapt aan de voorkant van het huis en hebben een lantarenpaal daar staan
we gaan nu verduisteringsrolgordijnen halen en kijken of dat helpt
want meneer gaat wel rond 21 uur savonds slapen dan begint het schemerig te worden
maar het gaat nu ook sinds een week beter omdat hij naar de psz gaat en moe (gaat wel nog een uurtje slapen smiddags) en dan savond gaat het ook iets beter
ik denk ook dat het er aan ligt dat mama hem al 2 jaar 4 keer per week alleen in bed legt en dat hij de behoefte heeft dat papa dat wat vaker gaat doen (maar papa werkt 4 avonden per week)
ik probeer het wel om hem alleen in bed te leggen maar als het op een gegeven moment echt niet meer gaat dan wacht ik dat papa thuis is en dan gaat hij wel slapen
hij mist zijn papa gewoon en dan hoopt hij als hij nog langer wakker kan blijven dat hij papa ziet dat zal het ook zijn
Daar kwam thuis bij dat we al drie weken Stan hadden voorbereid dat hij na de vakantie zonder speen zou gaan slapen. Eerst de tandarts laten zeggen dat hij te groot is voor speen, en toen steeds herhaald dat hij na vakantie zonder speen ging slapen. Vond ie allemaal prima, heeft heel lief z’n speen achtergelaten in het huisje voor ‘een ander kindje’. Dus dat gingen we wel doorzetten…
