wij hebben het bij Matteo geprobeerd toen hij 2,5 was… was een ramp! we hebben hem er afgehaald…
toen hij 3,5 was zei hij ineens: ik wil wel graag naar de peuterschool! er was afgesproken dat als hij weer wilde dat hij er meteen weer tussen mocht!
hij is nog een half jaar dus naar de peuterschool geweest…
hij heeft nu nog een week vakantie en dan gaat hij naar de basisschool… ben benieuwd hoe dat gaat!
Ik denk dat het goed is dat je je dochter meteen twee keer per week naar de PSZ laat gaan!
Ik denk dat die regelmaat goed is. Als ze maar 1 keer gaan, dan zit er een hele week tussen waarin ze voor zichzelf spanning kan gaan opbouwen.
Ik zou voor mezelf een periode afspreken en haar niet te veel voor bereiden.
Kort vertellen, we gaan naar school, niet in discussie gaan.
Dan brengen; ga even met haar in de poppenhoek of eventjes kleuren en dan zeg je; kus en Mama komt je straks weer ophalen.
Kort houden, niet zelf gaan tijd lengen…
Neem jezelf voor: ik ga het een maand aankijken, samen met de juffen.
Schrijf dat ook ergens op, en schrijf in de laatste week van je agenda dat je een gesprekje met de juffen hebt over hoe het gaat.
Ik heb makkelijk praten, Marith ging hier vanaf dat ze 9 maanden was naar een gastouder.
Zij gaat maar 1 ochtend naar de PSZ, omdat ze twee hele dagen naar de gastouder gaat. Mocht het problemen opleveren zou ik Marith misschien ook wel twee dagdelen laten gaan…
Ik vind het ook heerlijk als Marith thuis is bij mij, maar als je ALTIJD samen bent, dan creëer je naar mijn idee ook wel een eenkennig kindje.
Zo heb ik eens twee keer een dag op een meisje gepast die toen de leeftijd van 2-3 jaar had. Dochtertje van kennis van mij.
Ze zit nu in groep 3, maar ik hoor dat stemmetje nog:
Mama komt zooo ? Mama komt zooo ? Mama komt zooo ?
Heel klagerig. Die meid was altijd alleen met haar moeder of vader, kwam nergens alleen en toen vroeg haar moeder of ik een keertje op wou passen.
Dat is 2 keer geworden, maar ik was blij als haar Mama haar weer kwam halen, want er was niks aan om dat de hele dag te horen…
Nou moet ik erbij zeggen dat haar moeder ook heel bezorgd was en ze deed alles zelf voor dat kind, liet haar niks uitvinden of gaf haar niet de kans om zelf iets te onderzoeken; hoe zeg je dat?
In de kerk zat ze ALTIJD op schoot, soms als enige kind in de kerk! De andere kinderen zaten allemaal bij de creche/zondagschool.
Ik zeg hiermee niet dat jij ook zo bent, want ik ken je niet persoonlijk. Maar ik wil er mee zeggen dat ik denk dat het goed is als je je kindje ook eens ergens anders laat spelen (zonder jou aanwezigheid), de zorg even over draagt aan iemand anders.
Arggggg ff een update :shifty:
In overleg met de Juffrouw ben ik de 1ste 3 x mee gegaan en zijn we 1 a 1,5 uur gebleven. Ze heeft een x mogen trakteren. Ik was vandaag vast besloten om haar voor een uurtje te brengen en daarna op te halen, zodat we het zo langzaam zouden opbouwen.
Maar als we het al over school hebben begint ze te snikken en te roepen dat ze juffrouw Marion niet lief vind. Heel de autorit blijft ze huilen en snikken. 1maal daar durft ze niet naar binnen, en als ze binnen is blijft ze huilen en mij aankijken en vragen mama ik wil met jou mee naar huis. Mama ik wil bij jou blijven etc. Mijn hart breekt echt :(. Vandaag dus besloten om tijdelijk te stoppen, met 3,5 gaan we het eens proberen bij een andere peuterspeelzaal (op advies van de juf). Ik denk dat ze de juf niet meer leuk gaat vinden.
Voel me nu echt zo’n zwakkeling dat ik gewoon niet doorzet, huilen of niet je gaat en blijft gewoon op school. Maar er zit zoveel verschil tussen huilen en huilen. Als ze gewoon normaal eens zou huilen zou ik haar daar gewoon achter kunnen laten, maar dit breekt echt mijn hart.
Maar moet zeggen dat we echt in een vervelende fase nu thuis zitten. Mevrouw doet niets anders dan gillen/bijten/slaan, al een gesprek gehad met het CB hoe we dit kunnen aanpakken. Ik begrijp dat veel kindjes deze fase doorgaan, maar bij Talysha lslaat het een beetje door. Straffen door op een stoeltje te zitten - rustig duidelijk uitleggen dat het niet mag echt niets wilde helpen. Nu negeren we al 4 dagen al het negatief gedrag.
Ze vind alleen mama lief, geeft me vaak een kroel en een kusje. Roept regelmatig op een dag, dat ze opa/oma/papa etc niet lief vind alleen maar mama. Ik denk dat dit de peuterspeelzaal ook een tikkeltje erger maakt nu ze zo erg aan mij wil hangen.
Ik geloof dat ik hetzelfde had gedaan in jou situatie. Je voelt zelf wel aan of ze je in de maling nemen, of dat ze echt heel bang zijn. Zeker nu je het ook een aantal keer geprobeerd heb!
Wat betreft het gedrag, heb ik (nog) geen ervaring mee 
Sterkte ermee!
klinkt als goed besluit hier heeft niemand iets aan,en wie weet loopt ze met 3,5 lachend binnen omdat ze er aan toe is.
Je bent zeker geen zwakkeling, je kijkt naar je meisje en doet wat ze nodig heeft, ondanks dat dat totaal tegenovergesteld is van wat er verwacht wordt van moeders/peuters.
Over het gedrag thuis, dat hangen aan jou zal wel overgaan als ze weer bij jou mag zijn en niet meer naar de psz hoeft denk ik. Slaan, bijten etc was ik altijd heel streng maar dat hielp dus wel, waren ze zwaar onder de indruk…Ik zou het negeren iig een tijdje volhouden en veel positieve aandacht geven op andere momenten.
Zolang jij kiest voor dat wat voor jou goed voelt, ben jij GEEN zwakkeling! Een moederinstinct is zoiets sterks, daar hoef je eigenlijk nooit aan te twijfelen. Ook voor jou moet het fijn zijn je meisje naar een psz te brengen, want jouw kindje pikt jouw spanning ook op! Zolang jij nu er zo tegenop ziet haar weg te brengen, bang voor weer een drama, zul je niet sterk genoeg zijn. En weet je? Dat hoeft ook niet! Soms moet je gewoon wat langer de tijd nemen, moet een kindje iets ouder zijn, om de volgende stap te zetten. Blijkbaar is het voor Talysha nu te vroeg. Geeft niks. Het is geen verplichting tenslotte!
:hug:
Jij bent haar moeder en weet waarschijnlijk heel goed wanneer ze huilt om haar zin te krijgen (bij mamma blijven) of wanneer ze huilt omdat ze het echt niet leuk vindt. Ik zou over een tijdje weer proberen maar dan eerst gaan oefenen en haar ergens laten spelen bij iemand waar je niet bij bent.
Persoonlijk zou ik doorzetten.
Hier is het ook een tijdje drama geweest, maar ondanks dat het bij het afscheid steeds huilen was, hebben we wel doorgezet en nu gaat het weer goed.
Misschien helpt het als ze (tijdelijk) een knuffeltje mee neemt?
Dank jullie wel meiden :-*
Had ik even nodig denk ik, want voel me niet meer zo schuldig of zwak.
Ze staat nu op de slapende wachtlijst, en in het begin van het jaar melden we haar weer aan. En dan gaat ze waarschijnlijk na de carnavalvakantie nog voor zo’n 4 maanden naar de peuterspeelzaal. Eerder is niet zo verstandig aangezien er dan weer een vakantie tussen zit. Tis goed dat ze dan gewoon elke x kan gaan dat er een ritme in zit.
Elke dag zegt ze hier nog wel dat ze niet naar Juffrouw Marion wil. Regelmatig met aankleden 's morgens vraagt ze waar gaan we naar toe dan mama ? Ik wil niet naar school. Kind heeft zowat een trauma opgelopen. Naja nu lekker even rust, school vergeten en over een tijdje weer starten.
Lotte: Knuffeltje nam ze altijd al mee.
@konijn wrote:
Lees dat er iemand zegt waarvan de kinderen niet naar de psz zijn geweest dit drama op school kwam, maar veel kinderen hebben dit gedrag ook als ze naar de basisschool moeten.
Zal ik het dan wel even vermelden :oops: Bij Savannah hebben we het gehad dat toen ze net op de psz zat in het dorp waar we woonden, we gingen verhuizen, en de psz waar we gingen wonen vol zat, dus ze ook niet meer gegaan is, toen ze uit eindelijk naar de basisschool mocht was het inderdaad een waar drama, was alles behalve leuk voor haar, ze heeft het eerste jaar heel veel moeite ermee gehad.
Jana begint het nu overigens leuk te vinden op de psz, normaal gaat ze 2 keer per week, morgen mag ze er een derde dagje aan plakken en in november een 4de dag erbij.