doorgaan of laten voor wat het is.

ruim 2 maanden geleden deed Dean zijn eerste plasje op het potje. Nadien wilde hij niets meer van het potje weten, dus opzij gezet en gelaten voor wat het was.

Vorige week ging hij wanneer ik hem vroeg een plasje op het potje te doen weer op het potje met succes, gemiddeld 2x per dag.



Toen is hij een dag ziek geweest. Wilde er niks van hebben, evenals de dag erna. 's Woensdag wel weer een plas op het potje. Maar dat is na een beetje chantage geweest.



Ik weet dat hij het kan, maar gewoon niet willen. Nu is dat denk ik ook de leeftijd (met de oudste nooit meegemaakt, heb ik niks voor hoeven te doen).



Maar wat is wijsheid? Dagelijks meerdere keren vragen om een plasje op het potje te doen. Gewoon luier uitlaten en het hem laten uitzoeken, of het even in de doofpot te stoppen en het over een paar weken weer proberen?

Wat mij betreft is dat ook een beetje afhankelijk van je kind. Bij de één is het namelijk zo geregeld met een klein beetje druk. Maar Marijne werd er bijvoorbeeld helemaal gestresst van dat we er iedere keer naar vroegen.



Dus als je denkt, van een beetje pushen wordt hij niet zenuwachtig dan zou ik de luier uitlaten en proberen. Maar als hij er boos of zenuwachtig van wordt, laten zitten en over een paar weken weer proberen. Maar blijven aanbieden, alleen redelijk vrijblijvend.



Nu is bij Marijne ineens de knop om en wil ze het ook zelf dus zijn we sinds twee weken in 1 keer van de luiers af. Soms nog een ongelukje omdat ze niet snel genoeg is. Maar ik ben dus blij dat ik niet gepushd heb, dat werkte niet bij haar.

Katie wilde het ook niet. Als ik haar benaderde, had ze er geen zin in.



Nu opeens gaf ze het zelf aan op het potje te willen plassen. Dat ging 2 weken goed. Nu zijn we op de echte mensen wc aan het oefenen en ook dat gaat goed. Ik hoef het haar niet meer te vragen om te plassen. en ik laat haar lekker d’r gang gaan.

Niet steeds vragen maar doen. Zodat het onderdeel van je routine wordt, voor het eten even plassen, voor het slapen enz

Hier hebben we het gelaten. Jesse plaste regelmatig op de wc ( je zette hem erop, ook op KDV bij plasrondjes) en dan kwam het. Na 2 weken was het over, meneer wilde niet meer en deed niets meer bij het naar de wc gaan.



Nu nog geen maandje later hebben we hem in zn onderbroekje gehad en na 2x een natte onderbroek heeft meneer de truck door! Af en toe wel ongelukjes nog ( we zijn nu pas een klein weekje bezig) maar eigenlijk is hij vrijwel plaszindelijk. Op het KDV 1 ongelukje gehad maar hij gaat 10x per uur naar de wc en plast dan ook iedere keer wat.



Nu het poepen nog, dat deed hij vannacht dus in zn luier ( maar gelukkig: het is er want hij had sinds maandag al niet meer gepoept!)

Besloten het maar even zo te laten. Gisteren heb ik hem geen luier aangedaan en gewoon zijn zijn onderbroek laten lopen. Tussendoor zeer regelmatig gezegd dat hij een plasje op het potje moest gaan doen. Dat hij dan een grote jongen is, een stikcer mag plakken etc. Maar wat ik ook zeg…het is een strijd. En die strijd wil ik niet aangaan. Merk dat het averechts werkt.

Twee keer had hij een natte broek. De eerste keer was het direct bah en de tweede keer bleef hij er gewoon in lopen.



Over een maandje proberen we het gewoon opnieuw.