Hoi, daar is ze weer :shifty: :mrgreen:
Goed zoals sommige weten is ons dochtertje lief er een met eigen wil en gaat die ontdekken en uitproberen, dus ook ons.
Eten was voorheen en probleem, daarna helemaal niet meer en nu Merel sinds anderhalve week slecht slaapt, is ook het eten weer een probleem :roll: :roll:
Niet willen ontbijten, oke 2 stukjes brood :roll: en alleen maar drinken en wat ze wel eet is fruit (gelukkig)
In de kinderstoel wil ze niet zitten zonder een grote krijspartij en helemaal overtrekken :evil: :silenced:
Dus staat het eten op e salon tafel waar Merel al lopend af en toe tijdens het spelen een hapje neemt.
Maar zo verliest ze zeg maar een vast “eetmoment”
In de middag en avond gaat de kinderstel nog wel eens lukken, maar alleen als Mw toevallig honger heeft :oops: :oops:
Eerlijk gezegt wil ik dit doorbreken omdat ik hier vanaf wil, voor mijn gevoel heeft zij de touiwtjes in handen en dan is dit het begin nog maar, wat als ze straks op alles zo haar maniertje doordrukt :naughty: :naughty:
Daarbij gaf mijn man gisteren ook aan zich erg machteloos te voelen omdat hij het niet kan oplossen :roll: (man eigen)
OOk hij weet hoe we haar nu weer aan het gewone eten krijgen, zonder gekrijs in de stoel zonder eerst een hele strijd te leveren…
Persoonlijk denk ik toch dat we structureel, haar toch in de stoel moeten zetten 3 momenten per dag. Dan is de tijd om te eten, zo niet dan niet en ook geen tussendoortje. Wel drinken uiteraard.
En dit volhouden tot ze gaat eten op de momenten…
Maar dat kan betekenen dat zij dus 3 dagen niet eet (wel drinkt en alleen maar zit te krijsen als wij willen eten…
Mijn vraag aan jullie is dit de manier om weer in een structur te komen of heb jij andere methode die ik kan proberen…
Help, ben soms zoooo boos/gefrusteerd dat ik cht huilend door huis loop en Merel er krijsend achteraan :roll: :oops: :oops: 
Evelien, idd die eetmomenten vasthouden, toch in de stoel, niet teveel aandacht aan het gillen,krijsen en nieteten geven. maar zodra ze stil is, eet of drinkt wel positieve aandacht geven.
Eventueel nog iets leuks in de kinderstoel na het eten te doen, even kleuren,verven,puzzel,boekje oid.
zo blijft de kinderstoel iets waar ook leuke dingen in gebeuren.
Ze is duidelijk een machtspelletje aan het doen en zoals je zelf al aangeeft wint ze een beetje door het eten op een andere plaats te krijgen krijgt ze er aandacht voor… (beetje rare zin maar je begrijpt vast wat ik bedoel).
Als het kan zoveel mogelijk ook zelf eten tijdens de eetmomenten, wij hebben een leuke vork aangeboden rond die tijd en ineens was het weer over (vork van D.E. uit het apenset)
Succes… en blijf vooral adem in en uit en blijf denken dat het een fase is… (zegt iemand die dit heel goed kan :liar: )
Natas
Eef, het is inderdaad een machtstrijd. En dat is zo verdomd moeilijk omdat je als moeder het beste wilt voor je kind en als ze niet of niet goed eten en niet goed slapen dan voel je je zo ontzettend onzeker want je bent bang dat je kindje ziek wordt.
Ik ga hier nooit de strijd aan wat betreft eten dus als ze niets of bijna niets van het warme eten hebben gegeten dan krijgen ze toch een toetje bv. Niet dat ze dan iets extra’s of iets anders krijgen maar het normale toetje mogen ze wel hebben. Jullie hebben zo’n kinderstoel met blad toch :think: (meen me te herinneren dat die bij jullie stond) misschien vind Merel het wel heel erg leuk om gewoon echt bij jullie aan tafel te zitten dus haar bord op de tafel en echt bij de “mensen” (volgens Karlijn zijn er mensen(volwassenen) :mrgreen: en kinderen) aan tafel te zitten. Met een eigen vork en laat haar maar doen (tja het is wel even wat vaker poetsen maar goed als het werkt).
De 3 eetmomenten moet je er zeker in houden dat is toch iets wat er gewoon bij hoort maar als het gewoon een tijdje anders loopt dan eerst geeft dat ook niet. De structuur van 3 eetmomenten blijft er dan wel in al eet ze dan even niet in haar stoel aan tafel maar gewoon aan de salontafel. Het is en blijft gewoon dingen uit proberen.
Merel is gewoon een heerlijke meid :inlove: die weet wat ze wil :inlove: en van wie zou ze dat nou hebben :mrgreen:
:-* en :hug: voor jullie en besef dat jullie prima ouders zijn en dat dit weer een fase is waar je doorheen moet
Eef ik zou idd haar ook toch, wel in die stoel zetten. Maar zeker geen drama maken met het eten, niet eten dan niet, lieverd ze krijgt echt wel honger. En eten moet een feestje blijven, probeer het los te laten lieverd, want ook voor jullie moet eten een feest blijven en geen drama worden.
Liefs Marielle :vlinder:
Oo die is zooo lastig, en als altijd in dit zo fases zoo erg als je er middenin zit :hug: . Mijn ervaring wbt Noud is dat je het beste haar gewoon in de stoel kunt zetten. Niet willen eten, prima, breng het bord maar naar de keuken, maar je blijft aan tafel zitten tot de rest klaar is. Kinderen kunnen eigenlijk heel goed aangegeven of ze honger hebben of niet. En ze maken allemaal een periode door dat ze minder eten. Maar het is tegelijkertijd een kwestie van haar zin door willen drijven :? . (Snap je het nog??). Bij dit soort “sterke persoonlijkheden” :inlove: is het dan zaak om (ogenschijnlijk) heel rustig te blijven en een paar keer gewoon hetzelfde doen; bord wegzetten, gedrag proberen te negeren, gewoon een “gezellig” gesprek aanknopen en net doen alsof er niets aan de hand is 8) . Je zult zien dat het na een paar (misschien heftige en heel vervelende 
eetsessies, de rust wederkeert en het weer gezellig aan tafel is. Sterkte en kom op :hug:
Lana heeft deze periode net achter de rug.
Eet ze niet op de momenten die ze krijgt dan is dat heel jammer voor haar, maar die boterhammen of avondeten kan ze eten, zo niet, dan heb je maar honger. 's Avonds krijgt ze wel altijd een toetje omdat ze dan toch iets in haar maagje heeft en ik niet wil straffen door geen toetje te geven.
Dwingen om te eten kan je toch niet, dat wordt alleen maar krijzen en gillen. Lana heeft verder niets extra’s tussendoor gekregen. 's Ochtends brood + drinken, 's middags brood + drinken, tussdoor Liga en fruit, 's avonds eten + drinken en toetje.
Wilde ze 1 van deze dingen niet, heel jammer dan, dan wacht je maar tot het volgende eetmoment. Ik heb verder ook geen aandacht geschonken aan haar tijdens het eten.
En ineens sinds eergister eet mevrouw weer alles op wat ze voorgeschoteld krijgt.
Heel veel sterkte ermee, ik weet hoe frustrerend dit is.
Het allerbelangrijkste is dat je weer het gevoel hebt dat jij de touwtjes in handen hebt. Alleen, je kunt haar niet dwingen om te eten, net zomin als je haar kunt dwingen om in slaap te vallen. Op het moment dat je dat je kunt accepteren dat je alleen de randvoorwaarden kunt scheppen maar dat het voor de rest aan haar is, gaat er een heel stuk machteloosheid weg. En je kunt er vertrouwen in hebben dat ze zichzelf echt niet zal uithongeren, dat ze echt niet meteen ziek wordt, niet meteen allerlei tekorten krijgt of ziek zal worden. En dan dus duidelijke, voor jullie werkbare randvoorwaarden scheppen.
Hier hoeft ze niet te eten, maar als ze iets niet wil, geeft ze het aan mama, aan papa of laat ze het op haar bord liggen. Er wordt ook niet gespeeld en geknoeid met eten. Daar zijn we heel duidelijk in. Maar of ze eet en hoeveel ze eet is aan haar. Ik heb me toch een zorgen gemaakt omdat ze zo slecht at, of ze wel genoeg vitaminen binnenkreeg, of ze wel genoeg ijzer binnenkreeg. En je kunt gewoon niks doen. En ze gaat echt steeds meer en gevarieerder eten hoor, alleen grote kans dat het niet in het tempo gaat waarin je wil.
:-* :-* Thx Meiden,
Echt je wil niet weten hoe fijn het is te lezen dat het een (herkenbare) fase is :shifty:
Ik denk idd dat ik er vanuit moet gaan dat ze echt niet verhongert en dat ik het heus wel kan, maar ik ben erg snel gefrusteerd en dan is het geduld snel op :oops: :oops:
Ik ben altijd erg op consequent en volhouden, je kan ze niet dwingen en nu gebeurd het jezelf :shifty: :oops:
Maargoed, ik zal eens met manlief overleggen en een nieuwe aanpak hateren én volhouden :shifty:
Stomme is dat je heus wel weet dat het een fase is en dat op allerlei gebieden zo’n machtspelletje voorkomt, alleen merk je soms te laat dat ze aan het winnen is :roll:
Bij mijn schoonouders heeft ze namelijk gisterochtend wel gewoon anderhalve boterham met ontbijt gegeten, terwijl wij er hier net een halve inrkijgen spelenderwijs :eh:
Nogmaals superthx, dit geeft een moeder weer hoop :mrgreen:
Zelf heb ik er niet zoveel problemen mee gehad als Mik niet in de kinderstoel wilde zitten en al spelend zijn brood op at…
Ik heb er nooit een strijd van gemaakt.
Als ik 's cohtend’s moet werken dan gaat Mik wel in de kinderstoel voor Bumba met een boeterham en dat geeft geen problemen.
In het weekend eten we het ontbijt aan de salontafel en zit Mik op zijn kleine stoeltje erbij.
Vaak eten we tussen de middag of ergens anders of letterlijk tussen de bedrijven door 
Als hij naar mijns inziens lang genooeg heeft gezeten mag hij van tafel, ongeacht of wij zijn uitgegeten of niet, ik vind hem best nog wel klein om heel lang stil te moeten zitten aan tafel en Mik is nogal een draaikont, heeft geen rust in het gat.
Mss dat het daarin resulteert dat hij nooit problemen heeft gegeven met het avondeten, zitten in de kinderstoel aan de hoge tafel.
Sinds hij zelf mag eten vind hij zichzelf helemaal stoer :inlove:
Ook als ik ergens naar toe ga warvan ik weet dat we er tussen de middag nog zijn neem ik een broodje mee en die eet hij al spelend op.
Thuis gekomen gaat er nog een fles in en dan linea recta naar bed.
Ieder zijn eigen manier van opvoeden natuurlijk en je moet doen wat het beste bij jouw pas, structuur is absoluut niet verkeerd, dat is er hier ook, maar ik bensef ook dat Mik een op zichzelf staand individu is met eigen wensen en grillen en die respecteer ik ook als ik vind dat dat kan…
Mss heb je niet zoveel aan mijn verhaal, maar het kan ook anders…
Als het echt zo’n drama geeft kun je er ook een compromis van maken, bv met het avondeten wel in de kinderstoel en mss met het ontbijt en dan tussen de middag lekker laten lopen…
Mijn ervaring hier is dat hoe harder ik iets wil hoe harder Mik aangeeft het niet te willen.
Het is absoluut niet zo dat hij de touwtjes in handen heeft er zijn hier hele duidelijke grensen en die worden ook ge-accepteerd, maar hij mag zelf ook dingen invoeren, veranderen en uitproberen…
Hier gaat dat iig goed.
Succes.
oooh, hoe herkenbaar :? . noud is nog steeds een probleemeter wat dat betreft, helaas hij is nu 3 en het is nu nog niet over . Zo heeft hij er dagen bij dat hij 's morgens niks wegkrijgt, wat wij ook proberen… En dan kom ik hem ergens van ophalen (kdv, opa en oma of whatever) en dan krijg ik te horen dat hij daar wel 3 of 4 boterhammen heeft gegeten :shock: . Grrrr :doh: hoezo machtspelletje???
Ik heb maar geleerd om er zo weinig mogelijk van aan te trekken, hij verhongert echt niet. Maar het is soms wel heeeeel moeilijk :?
Hoi Joy,
Ik heb er ook geen probleem van gemaakt dat zij lopend at al ze maar at, maar ik merk nu gewoon dat er helemaal geen structuur meer in zit en zij over de dag genomen heus wel voldoende binnen krijgt, maar ik ook wil dat er een beetje ritme inzit en niet allen wanneer hethaar uitkomt :eh:
In het begin toen zat ze in de kinderdstoel met ontbijt tv te kijken, later is aan de salontafel komen zitten achter de tv aan haar ontbijt, nu eet ze dus 2 hapjes gaat dan rondlopen en neemt als ik mazzel heb nog een hapje in het voorbij lopen :roll:
In de middag gaat het goed/ beter en de avond is weer een drama, allen al het in de stoel zetten :roll:
Het geen aandacht geven aan huilen krijsen heb ik inmiddels onder controle, aan de andere kant is het toch ook prettig dat ze wat eet, ik weet dat zij zich niet verhongert en het gaat mij misschien meer om het principe dat zij nu de macht gaat winnen ipv dat wij hem hebben :naughty:
Dus ik wil er nu een stop in hebben en dus vroeg leren dat WIJ hier de touwtjes aantrekken en niet zij, want dan kan ik inpakken als zij ouder word :shifty: :shifty:
En natuurlijk zal zij heus niet alles volgens mijn boekje doen, maar een aantal dingen ‘moeten’ wel vind ik binnen mijn opvoeding correctie onze opvoeding.
Dat is nou het hele lastige.
Je hebt een beeld van opvoeding en hebt jaren bij andere dingen gezien en gedacht “dat ga ik anders doen / dat zal mij niet gebeuren” euhuh nou dus echt wel, langzaam sluipt zoiets erin tot je je bedenkt dat dit niet is wat je voor ogen had, soms niet erg, soms wel, dat wekt frustratie.
Nu zijn wij in de lerende fase (zo noem ik het maar :shifty: ) dus logisch dat dat moeilijk is.
Je wil en het beste voor haar, maar ook dat je er zelf mee uit de voeten kan :roll:
Daarnaast wil je ook goeddoen :shifty: ben soms wel eens bang als ik de dingen maar even zo laat zij straks over mij heen wandelt omdat ik nu laat zien dat ze loopje kan nemen met me :oops:
Misschien wel beren op de weg, maar toch…
Anyway, manlief en ik hebben besloten toch weer 3 eetmomenten in de stoel te doen.
"smorgen, 's Middags en 's avonds.
Ook weer eens in de stoel om te kleuren, samen aan tafel boekje te lezen, dat de stoel niet meer ‘eten’ betekent.
Dat ging daarstraks met eten prima, eerst in de stoel, na worstelen en overstrekken om te kleuren.
Nadat ik begonnen was en zij uitgehuild wilde ook :inlove:
Toen ik opstond om ons eten te maken, heeft ze gegeten (niet veel, geeft niet) maar ze was al tot rust en zat dus gewoon lekker. Daarna flesje en eruit.
Dat ging prima… pff volhouden en doorzetten…
:oops: :oops: :oops: sorry voor het hele verhaal, maar het voelt even goed om het allemaal op te schrijven :oops:
:-* :hug: Vind je een topmama hoor, en topmama s zitten ook wel, eens met hun handen in het haar.
Goh, Evelien, wat een frustraties zeg. Ik weet eigenlijk niet echt een oplossing voor deze strijd. Demi zit s’morgens ook niet zo lang in haar stoel. Soms eet ze 3 stukjes en de rest gaat naar de honden :? Nou dan niet, hup uit de stoel. Fruit eet ze vaak aan de salontafel. 's middags krijgt ze de ene keer brood in haar stoel, maar ook wel eens uit het vuistje. Gistermiddag in de buggy een bruin bolletje van de bakker. Avond eten krijgt ze wel in haar stoel, maar eerlijk gezegd houd ik niet heel erg bij hoeveel ze binnen krijgt. Ik weet natuurlijk wel dat ze wat binnenkrijgt, ik zie haar wel eten. Maar ben er niet zo mee bezig eigenlijk.
Wat probeer ik nou eigenlijk te zeggen :think: Misschien moet je het toch een beetje loslaten. Ik lees namelijk wel vaker in jouw berichtjes over ‘machtstrijd’. Ik heb nog nog een machtstrijd ervaren met Demi. Tenminste zo voelt het niet. Ik bedoel het niet als kritiek hoor! Maar misschien zou eht helpen als je het wat minder als een machtstrijd ziet??
Ach, ik weet het ook niet…wens je wel succes. Gelukkig ging het vanmiddag al wat beter!
:-*
:lol: :lol: Linda, thx, tja ach, ik merk het nu pas met Merel, maar ongemerkt 'wint ’ ze :roll:
We hebben haar vanmiddag helemaal niets gegeven, vanavond in de stoel gezet, ze heeft 10 min hartverscheurend zitten huilen (en ik uiteindelijk de tranen over mijn wangen) Toen hield het op, af en toe nog een huil en opeens nam ze haar vorkje en ging eten :inlove: Ze kreeg de kip niet op de vork dus ik zei mama helpen, “ja, elpe” en steeds na een hap zei ze “elpe” :inlove: :inlove: en heeft alle kip op…
Flesje op en de stoel uit. Vanaf het moment dat ze ging eten kreeg ze aandacht en hing ze weer de clown uit :roll:
Nu besproken dat zij 3x in de stoel een half uur en verder krijgt ze naast drinkmomenten niets op de dag.
Ben benieuwd hoelang ze volhoud :eh:
Word dus vervolgt