Omdat de kinderen in mijn omgeving dit maar weinig of niet doen vroeg ik me af of ik hierin goed handel:
N.iels heeft een enorme fantasie, en speelt veel met denkbeeldige vriendjes. Nijntje, Dikkie dik en Dribbel blijven erg favoriet.
Hij kan dan echt uren spelletjes met deze vriendjes doen, dit zijn echter heel vaak spelletjes waarin ik hem hoor zeggen, ja ik ben weer de winnaar.
Hij wint het spelletje altijd, hij krijgt altijd zijn zin en de denkbeeldige vriendjes moeten altijd naar hem luisteren.
Ik laat hem hierin maar doen en speel het soms ook mee. Wanneer speel ik het mee? Ik ga vaak wandelen en ga dan meestal alleen, hij komt dan snel dribbel of dikkie dik naar me brengen want dan ben ik niet zo alleen.
Ik neem dat dan maar aan en ga weg.
Ook krijg ik veel, heel veel kadootjes van hem die ik uit moet pakken. En hij heeft heel vaak jonge poesjes en pups die hij een naam geeft en waar hij buiten mee gaat wandelen.
Ik denk dat het een fase is die weer over gaat maar ik maak me wel een beetje zorgen over het gedeelte wat ik aangeef dat hij altijd zijn zin krijgt en dat die vriendjes altijd naar hem luisteren. Hij is dan heel dominant in zijn spel en daar krijg ik dan soms echt kippevel van.
Hoe staan jullie hierin?
natas
Ik zou er niet zo over in zitten hoor.
Ik herken het ook wel.
Hier krijg ik ook heel vaak cadeautjes en ik hoor haar vaak dingen zeggen tegen de poppen in de trant van ‘je moet wel naar me luisteren hoor anders mag je niet mee’ enz enz.
Ze is een moedertje in haar spel en een strenge :mrgreen: .
Ik denk dat het er echt bij hoort.
Hier geen denkbeeldige vriendjes maar wel krokodillen enzo waar ik voor uit moet kijken. En dat doe ik ook af en toe 
.
Maar op het moment dat ik zeg dat ik er even geen zin in heb ofzo dan zegt ze ook meteen ‘maar mama het is toch ook niet echt!’
Ze weet dus zelf heel goed dat het ‘nep’ is (haar woorden :eh: ).
Ja, Laura heeft dat ook, die is heel veel bezig met fantasie-spelletjes en heeft vaak denkbeeldige vriendjes.
Meestal zijn dat vriendinnetjes uit het echte leven, maar dan net even anders. Zo heeft ze in het echt een vriendinnetje Lizzy, en in haar fantasie heeft ze twee vriendinnetjes ‘Lizzy de slechte’ en ‘Lizzy de goede’ - zo noemt ze ze echt.
Lizzy de slechte doet alles wat niet mag, en Laura komt dan bij me ‘klikken’ dat Lizzy aan haar haren heeft getrokken, of dat Lizzy op de muur heeft getekend. Lizzy de goede is natuurlijk juist heel lief en aardig en kan al heel goed binnen de lijntjes kleuren.
Ze vraagt dan vaak of ik boos ben dat de slechte Lizzy bepaalde dingen heeft gedaan. Misschien ook een manier om een beetje met grenzen om te leren gaan van wat mag en wat niet mag, en even mijn reactie testen.
En het is natuurlijk leuk om zo dingen uit te proberen die je in het echt misschien niet zo goed durft (zoals wat jij beschrijft, het willen winnen en een beetje de baas spelen)
Verder kan Laura ook heel erg opgaan in rollenspellen, ze houdt dat dan heel consequent vol. Laura is helemaal gek van Pippi Langkous, en er zijn dagen dat ze alleen maar Annika genoemd wil worden, ik ben dan Pippi en papa is Tommie. Toen we een week gingen kamperen dacht iedereen op de camping dat ze Annika heette!
Ik vind het geweldig, de dingen die ze soms verzint, mooi om te horen!
Hier ook twee denkbeeldige vriendjes, Poem en Tiem :inlove: Ik heb het toen ze er net mee begon wel even opgezocht, omdat ik bang was dat ze eenzaam was of zo en daarom vriendjes ging verzinnen.
Maar op internet vond ik dus dat ze er idd mee leren wat hun grenzen zijn, en ze gebruiken het vaak ook om gebeurtenissen van in hun echte leven te verwerken.
Voorbeeld: Kaylee slaat Jayden, Kaylee moet in de hoek. De dag erop slaat Poem Tiem, dat is niet lief Poem en dus moet Poem ook in de hoek. Dat soort dingen… Maar ze spelen ook gewoon, soms is Tiem jarig en zitten ze denkbeeldig taart te eten. Geweldig :inlove:
Ik herken het niet. Wel dat Merijn momenteel erg opgaat in het naspelen van bijv. disney films. hij heeft van die poppen gekocht op de vrijmarkt die je een hele tijd terug kon sparen bij AH. Daar speelt hij echte rolspellen mee. Maar niet dat hij denkbeeldige vriendjes heeft.
Wel speelt hij vaak dat hij zelf bijv. peter pan is ofzo…
Ik denk dat ieder kind op een andere manier met dit soort dingen omgaat, dus zou me er niet te druk om maken en hem laten voor nu.
Anne heeft het gehad met een vogel, ze ving altijd een vogeltje als we de hond uitlieten en die vloog ook weleens weg en dan ging ze m in de struiken zoeken enzo, en af en toe moest ik er goed op passen. Erg leuk. Ook bazig doen naar haar poppen/knuffels. Een echte moeder spelen, maar wel keihard beweren dat ze zelf nooit moeder wilt zijn :inlove: .
Af en toe heeft z enog van die vlagen, praten met handen en voeten is ook erg leuk :mrgreen:
nano heeft ook een erg grote fantasie. Niet in de vorm van denkbeeldige vriendjes waar ie echt mee speelt zoals niels, maar wel in de vorm van bezoekers die 's avonds op zijn kamer zitten. (kabouters, piraten, krokodillen, monsters, heksen). De laatste tijd zijn de monsters erg in. Ik krijg dan 's morgens een verslag welk monster hij nou weer heeft verslagen, inclusief details over de worsteling (‘en toen had ie mijn voet in zijn mond maar toen heb ik hem er heel snel uitgetrokken. en toen zei ik ‘stomme aap’ tegen hem. want het was een aapmonster. en toen ging ie weg!’). Nano is altijd de held. ik denk niet dat het erg is dat je kind in zijn fantasiewereld een niet al te realistische rol aannaamt. Zoals mijn kind de held is, is jouw kind de baas. In het echte leven is er nog niemand waar ie de baas over kan spelen, maar zijn er wel genoeg voorbeelden van mensen die de baas over hem spelen. Voor hem zijn zijn fantasievriendjes ideaal om ook eens de baas te kunnen spelen. Zou me er niet druk om maken.
(en ik vind je verhaal vooral heel schattig om te lezen :inlove: Hoewel ik hier ook heel soms twijfel over hoe ver ik mee moet gaan in zijn fantasie, overheerst hier toch het gevoel dat mijn zoon maar boft met zo’n rijke fantasie en dat ik dat niet ga beperken. )
T is 3,5 jaar en heeft veel fantasie…speelt niet met denkbeeldige vriendjes maar praat veel inzichzelf met het spelen…hij gaat zo genaamd voor me naar de winkel(bij de buren) of maakt iets lekkers voor mij,heeft idd een zogenaamd cadeautje,zijn fiets is een motor,de gastouder ligt geregeld in een deuk met hem…het schijnt heel goed te zijn als je kind zoveel fantasie heef.t…
volgens mij vrij normaal (denk aan Lola en Charlie :inlove: )
Olivia heeft ook te pas en te onpas vriendjes / zusje / broertje.
Ze zitten in de auto of lopen mee. Laatst op het strand bleef vriendje
achter en moesten we zwaaien :inlove:
hier thuis een denkbeeldige krokodil. Die krijgt de schuld altijd als er iets kapot gaat in huis of omvalt, arme krokodil. :lol:
Bedankt voor jullie reacties.
Stom he dat een mens soms zo onzeker kan worden over bepaalde dingen. Dat terwijl ik enorm geniet van die fantasie van hem, want het is toch heerlijk als ze zo veel fantasie hebben!
Enne Lola en Charlie zijn mij onbekend… explain??
De link is ook erg handig, bedankt.
natas
Charlie en Lola is een prentenboek cq serie op tv.
superleuk. Lola heeft ook een denkbeeldig vriendje.