Ik hoop dat jullie me advies kunnen geven.
Ik heb een dochtertje van 26 maanden en we hebben te horen gekregen dat ze verziend is met een sterkte van +7 (met aftrek) aan beide ogen…
Ik ben naar de oogarts gegaan omdat ze wat trok met 1 oogje en toen kregen we dit te horen.
Ik weet dat kinderen hun oogjes heel gemakkelijk kunnen aanpassen, maar ook nog met deze sterktes? Zijn er ouders met kindjes met soortgelijke afwijkingen en kon je daar ook iets aan merken? Mijn dochtertje ziet nl de kleinste dingetjes (een pluisje, miertje) zowel dichtbij als veraf.
Niet dat ik het niet wil accepteren, ik ben zelf ook brildragend, maar ik wil wel het juiste voor haar…
En tot slot hoe laat je zo’n kleintje wennen aan een bril?
Van de zomer wou ze ook geen zonnebril, de bril van mij heeft ze ook al eens gesloopt omdat ik die voor de gein even opdeed en bij het brillenpassen voor haar begon ze een groot drama van te maken (alsof ik haar mishandelde)
Alle tips zijn welkom!!
En alvast dedankt
Jammer dat je nog geen reacties heb gekregen.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar mijn man is ook verziend, en had als kind van vier jaar +4. Hij heeft ook een tijd zijn oog af moeten plakken ivm een lui oog
Dat is nu verminderd naar +3…niet heel veel verschil dus…
Wat raar dat je dochter toch heel scherp kan zien. Is het een idee om een second opinion te doen? Gewoon om het zeker te weten?
En hoe hebben ze het oog gemeten? Met vloeistof in het oog neem ik aan?
In elk geval sterkte, en ik hoop dat er nog wat reacties binnen komen!
Bij onze 2e zaten wij met 14 maand bij de oogarts.
Oordeel: +6 aan beide ogen.
En ja ook hij kon prima een pluisje van de grond rapen, een op zich af rollende bal oppakken en vliegtuigen in de verte spotten.
Tot een jaar of 8 kunnen kinderen ontzettend goed accommoderen.
Dus ondanks hun afwijking goed zien. Vaak door het uitschakelen van het slechtste oog (wat dan scheelt gaat kijken).
Dit kost alleen wel ontzettend veel energie. Hoe ouder ze worden hoe meer je dit zal gaan merken.
De oogarts zei tegen ons: juist fijn dat je er vroeg bij bent, want nu krijg je niet dat ze er op school tegenaan lopen en dan vaak al een achterstand te pakken hebben voor ze erachter zijn.
Wij zijn begonnen met plakken, na een halfjaar kreeg hij zijn eerste bril.
Die heeft hij van dag 1 goed gedragen.
Voor ons nog wel de beste bevestiging dat het echt echt echt verschil maakte voor hem.
Het passen was overigens een groot drama… maar ja… sticker midden op het glas, zit geen sterkte in die glazen en je past er meer dan 1… wij kregen bij 1 opticien gewoon 5 monturen mee naar huis om daar rustig te kunnen passen als hij goed uitgerust was, dat ging al een stuk beter als passen in de winkels.
Inmiddels is hij bijna 8 zijn we 3 brillen verder en na eerst een kleine achteruit gang in sterkte zit hij nu ongeveer weer op hetzelfde niveau.
Sinds een dik halfjaar hoeft hij niet meer te plakken (jeuh, want dat was afentoe echt echt echt niet te doen…)
Ze hadden bij ons al wel gezegd: een milde afwijking kan richting puberteit wel verdwenen zijn (en dan vaak als jong volwassene toch weer plussen, maar middelbare schooltijd brilloos door het leven is dan vaak wel te doen) maar dit raken ze niet meer kwijt. Het is teveel.
Voor onze zoon en voor ons hoort die bril helemaal bij hem… maar in het begin vond ik het echt niet grappig.
Ik heb hier 2 kinderen met een bril. Mijn zoontje kreeg z’n 1e bril met 14 maanden, hij liep nog niet. Mijn dochter kreeg haar 1e bril met 1,5 jaar.
De sterkte is bij beide zo rond de +7/+7,5. In het begin ook afgeplakt maar toen mijn dochter wat ouder werd (ca. 4 jaar) vond ze het niet leuk meer. Nu zijn ze 8 en 6 en het afplakken is gelukkig al een tijdje klaar.
Ze hebben vanaf het begin dat ze de bril kregen de bril eigenlijk nooit afgedaan. Wel kwamen/komen we regelmatig bij de opticien om brillen te vernieuwen/repareren of gewoon bijstellen
