Hallo,
Ik vind het een moeilijk onderwerp om over te praten maar ik vind mijn dochter van 11 te aanhankelijk.
Ze hangt heel veel rond mijn nek, maakt briefjes met inhoud waarvan je zou denken dat ze mijn lief is
Wil nog met mij in bad, ….
Als ik haar een knuffel geef dan hangt ze de heledag aan mij.
Het is moeilijk te verwoorden, jullie zullen mss denken dat ze mij gewoon graag ziet maar dat is het niet enkel, ze geeft mij dikwijls een verstikkend gevoel, ik heb er echt geen goed gevoel bij.
Mijn man heeft er ook last van maar gelukkig niet zo veel.
Ze is ook ontzettend jaloers naar haar broers en zussen toe.
Is er iemand die dit herkend?
Ilse, ik herken het niet. Maar ik kan me voorstellen dat ze in een periode zit waarin ze gewoon wat meer aandacht nodig heeft? Kun je misschien met haar praten en afspreken wat wel fijn en wat niet fijn is? Misschien iets leuks met haar doen deze vakantie? Ik weet het ook niet hoor, dit is wat mij zo te binnen schiet. Sterkte!
Lastig inderdaad. Het eerste dat mij te binnen schiet is het bespreekbaar maken. Dat je heel veel van haar houd en tegelijkertijd aangeven wat je wel en niet prettig vindt. Is het iets van de laatste tijd?
Of is ze altijd al aanhankelijk geweest?
idem wat de anderen hier zeggen. Geen mooiere les om nu te geven, haar leren dat iedereen zijn eigen grenzen heeft en dat niet iedereen evenveel prijs stelt op zulke aanhankelijkheid.
Tegelijkertijd ook lastig, want ze heeft adhd toch? Ik weet wel dat voor mensen met adhd de grenzen minder duidelijk zijn en dat ze vaak emotioneel jonger reageren dat je zou verwachten. Dus wie weet bedoelt ze er echt niets mee.
Dan nog zou ik gewoon duidelijk zijn in wat je zelf prettig vind en wat niet. Doe ik hier ook. Soms vragen ze “mama, schoot?” en dan zeg ik echt wel eens “nee, nu even niet, mama heeft daar even puf voor/zin in/behoefte aan”
Ze mogen best leren dat hoewel ik hun mama ben, ik echt niet tomeloos toe zal geven aan hun behoeften ten koste van die van mijzelf…
H,oi hier ook een zoon van bijna 12 die altijd langs mij wil zitten,
of op mijn kamer wil slapen… :shock:
Dat mag dus niet meer :-*
ook met boodschappen even handje vasthouden…
Hier is de situatie wel anders ivm Co-ouderschap,
eerst dacht ik, zal wel zijn omdat hij mij mist…
maar met 12 jaar vind ik wel dat hij nu afstand moet houden,
een knuffel heel fijn, maar niet om de 2 uur…
Hij wil wel graag een bevestiging, na 12 jaar moet hij mama telkens 1 week missen, en ik probeer altijd uit te leggen dat het niet aan hem ligt,
maar dat hij ook een papa heeft…
:hug:
Pfoe… Ik vind dat best hard, met 12 jr niet meer mogen knuffelen of bij mama mogen slapen.
Ik zou goed proberen te kijken wat er achter zit, waarom die behoefte er is. En natuurlijk is het goed om je eigen grenzen aan te geven, maar een (pre)puber die behoefte heeft aan lichaamscontact is volgens mij heel gezond hoor, waarom eerst wel en dan niet meer?
Tis idd best hard hoor, :?
Maar elke nacht bij mij in bed ?
als hij ziek is oke, maar 7 dagen in de week??
Ik moet ook regels treffen, bij zijn papa mag het ook niet…
En stel als ik in de toekomst een relatie krijg ?
Hij is 12 en gaat puberen…
Dus als hij thuis is heel de dag een kus geven,
persee langs mij zitten, liggen staan…
Een knuffel vind ik enorm fijn, en het liefst zou ik dat ook heel de dag willen, maar sociaal en emotioneel is dat niet zo goed.
Mijn jongste doet het nl ook, en komt over of hij de zorg voor mama wil overnemen, ook volgens school.
Dus kreeg het advies om ze afstand te laten nemen…
Het liefst had ik ze samen nog lekker in de babytijd :inlove:
Maar ik voel me wel ongemakkelijk, als ik bijv. onder de douche sta,
en hij komt erbij, hij zit dan echt te kijken???
ook met omkleden, dan weet ik mij soms geen houding aan te geven.
terwijl hij weet hoe een vrouwelijk lichaam eruit ziet, en werkt, en ook hoe waar baby’s vandaan komen…
dat bespreken we altijd heel duidelijk…
Miss. ligt het idd wel aan mij… geen idee…
Moeilijklijkt me, idd omdat zijn problematiek er ook nog bij komt.
Ik doe zelf met omkleden niet moeilijk, hoewel ik wel merk dat de oudste idd wel meer kijkt uit nieuwsgierigheid. Er komt niks seksueels bij kijken dus ik vind dat geen punt. Ik neem aan dat tegen de tijd dat wel komt, hij wel zorgt dat hij niet in denuurt is als mama uit de kleren gaat :mrgreen:
Onder de douche is mijn moment, deur opslot en niet storen.
Misschien kun je wel tot een compromis komen, want iedere dagbij je in bed, nee dat zou ik ook niet willen. Maar hij heeft duidelijk erg behoefte aan nabijheid. Een massage voor hij gaat slapen is dan misschien wel heel fijn!
Ik doe al voetreflexmassage 
Vinden ze heerlijk !
In de ochtend mogen ze lekker wel bij mij in bed liggen,
gaan ze samen op de DS, of boekje lezen!
Mijn oudste wil ook een beetje een papa rol overnemen,
denk ik dan, hij wil kleine draak in bed doen, verhaaltje voorlezen.
En hij vraagt ook te vaak mama wanneer krijg je een nieuwe vriend?
Volgende week een gesprek met een ambulate hulp,
want soms vind ik het te zorgwekkend!